به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، سابقه فرونشست زمین در پایتخت به سال های قبل باز می گردد. آن زمان که مترو تهران مشغول حفاری در خیابان ولیعصر بود هر روز خبر از نشست زمین در حوالی میدان منیریه به گوش می رسید.

اما بعد از دوره ای که خیابان ولیعصر هر هفته حداقل یک بار نشست می کرد تا همین چند روز پیش خبری از فرونشست های گسترده در خیابان های پایتخت نبود.

همه چیز از صدای انفجار مهیب در شهران آغاز شد. انفجاری که در پی نشست زمین رخ داده بود، در آن ماجرا دادستانی و دستگاه های مربوطه در مورد مقصر اظهار نظر کرده اند و در این نوشتار قصد پرداختن دوباره به آن را نداریم.

موضوع اصلی این روزهای پایتخت نشست های پیاپی زمین در خیابان های پایتخت است. نمونه بارز آن نشست زمین در هفته گذشته در خیابان پیامبر(ص) بود که موجب بلعیده شدن یک خودرو با سرنشین آن شد.

روز گذشته نیز در خیابان رجب نیا نیز به اندازه ۳ متر نشست کرد و گودال آبی جلوی پای مردم سبز شد.

امروز هم که در خیابان صفی علی شاه زمین نشست کرد گودال پر از آب به عمق ۵ متر در پایتخت پدید آمد. خوشبختانه در این دو حادثه هیچ کس در گودال ها نیفتاد اما لحظه ای را تصور کنید که کودکی در حال گذر از خیابان دست در دست مادرش ناگهان زیر پایشان خالی شود و خود را در اعماق گودال پر از آب ببینند.

و یا پدر خانواده ای که شیشه های خود را در گرما بالاداده و از خنکای باد کولر لذت می برد که ناگهان به اعماق گودال سقوط می کند، آن هم زمانی که با خیالی آسوده در کنار خیابان پارک کرده و یا با احتیاط در حال رانندگی است.

آنچه این روزها مردم پایتخت را تهدید می کند، خطر بلعیده شدن توسط زمین است، خطری که مشخص نمی کند کی و کجا به سراغ هروندان خواهد آمد.

*علت حادثه چیست؟

در این ارتباط مازیار حسینی معاون شهردار تهران با اشاره به اینکه قانون احداث تونل مشترک شهری مصوب سال ۱۳۷۲ مجلس شورای اسلامی است که به موجب این مصوبه برای دستگاه‌های خدمات‌رسان تکالیفی در نظر گرفته شده است، گفت: این قانون در شرایط کنونی قابلیت اجرایی نداشته همچنانکه حاصل آن بعد از گذشت بالغ بر بیست سال متاسفانه منجر به احداث کانالی نگشته و اگر موردی که شهرداری تهران در زمان اجرای پل صدر اجرا کرد و کابل های فشار قوی برق ۲۳۰ کیلوولت را با همکاری اداره برق استان تهران به داخل کانال تاسیساتی احداثی منتقل کرد را در نظر نگیریم، می توان گفت دستاورد این قانون تقریباً صفر است.

وی افزود: در منطقه۲۲ هم کانالی احداث شد که هیچ یک از دستگاه‌ها تاسیسات خود را به داخل این کانال منتقل نکردند و اجباری هم با توجه نبود مدیریت یکپارچه در شهر قابل اعمال نیست. به طوری که در حال حاضر هیچ یک از تاسیسات شهری در داخل کانال قرار ندارند و متاسفانه به رغم وجود قانون و دستورالعمل تاکنون هیچ دستگاه دولتی رغبتی به اجرای آن نشان نداده است.

این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه نهادهای خدماتی از کف خیابان که طبق قانون متعلق به شهر است، به طور رایگان استفاده می‌کنند، گفت: شبکه‌ای از تاسیسات، بدون نظم و منطق خاصی در کف معابر گسترده شده که به راحتی می‌تواند محرک وقوع حوادث باشد. بنابراین تاکید می‌کنیم مادامی که کانال تاسیسات یکپارچه شهری وجود نداشته باشد بروز حوادثی همانند اتفاقات اخیر اجتناب ناپذیر بوده و مشکلات فراوانی را برای شهر فراهم می‌کند.

وی ادامه داد: عبور تاسیسات از داخل کانال تاسیساتی می‌تواند هم طول عمر تاسیسات را بالا برده و هم با امکانی که برای بازدیدهای دوره‌ای از تاسیسات فراهم می‌آورد امکان کنترل فرسودگی و نشتی‌ها به راحتی وجود خواهد داشت.

حسینی تصریح کرد: در دنیا مدیریت امور شهری از آب و برق و گاز تا درمان و آموزش در مجموعه دولت محلی کنترل و هماهنگ می شود. بنابراین حل و فصل چنین مسایلی و تصمیم گیری در مورد آن به راحتی میسر است.

این در حالیست که در ایران وقتی حرف از تاسیسات گاز بزنیم با وزارت نفت باید مذاکره کنیم و اگر تاسیسات آب و برق را بگوییم با وزارت نیرو باید مکاتبه داشته باشیم. همان طور که برای تاسیسات مخابراتی شهر با وزارت ارتباطات طرف خواهیم شد. به عبارت ساده تر این همان نبود مدیریت یکپارچه شهری است که بارها و بارها از سوی شهرداری تهران بر آن تاکید شده اما به رغم آنکه در سایه مدیریت یکپارچه شهری و همراهی دولت با شهرداری می توان بسیاری از مشکلات را برطرف کرد همچنان به دور چرخه ای باطل قرار دارد.

معاون شهردار پایتخت تاکید کرد: مسئولان باید در نظر داشته باشند که حل این اتفاقات منفرد در شرایط عادی وقتی به کاری سخت و دشوار بدل می‌شود که خدایی ناکرده زلزله ای در پایتخت رخ دهد. در آن صورت با حجمی از بحران مواجه می‌شویم، لذا بهتر است پیش از وقوع حادثه و با هزینه اندک، علاج واقعه کنیم.