گزارش‌ ربوده شدن افراد به وسیله موجودات فضایی از چه قرار است؟

گزارش ربوده شدن افراد به وسیله موجودات فضایی از چه قرار است؟

عبارات مهم : موجودات فضایی – موجود فضایی

گزارشات متعدد از مشاهده ی نور های چشمک زن در آسمان، فضاپیما ها و روبرو شدن با آدم فضایی های “واقعی”، علاقه ی شدید مردم به یوفوها و عقیده ی وجود داشتن موجوداتی بیرون از زمین را میان مردم منعکس می کند. با این وجود روانشناسان به مشکل قانع می شوند و زیاد دنبال پاسخ های واقع بینانه و علمی می گردند.

گزارش‌ ربوده شدن افراد به وسیله موجودات فضایی از چه قرار است؟

گروه های زیادی از افراد، هر چند کمیاب، مدعی شدند که به وسیله موجودات فضایی ربوده شده است اند

عقیده به وجود موجودات بیگانه ی فضایی همزمان با شروع تحقیقات در دهه های چهل و پنجاه میلادی شیوع یافت، که نقطه ی شروع این عنوان خبر انتشار یافته از پروژه ی نظامی طبقه بندی شده است ی نیروی هوایی رازول واقع در نیومکزیکوی امریکا بود. طبق نظرسنجی های صورت گرفته، اعتقاد به وجود موجودات فضایی در جوامع غربی در سال ۲۰۱۵ به ۵۰ درصد هم می رسد. گروه های زیادی از افراد، هر چند کمیاب، مدعی شدند که به وسیله موجودات فضایی ربوده شده است اند.

موجودات فضایی | موجود فضایی | آدم فضایی | مشاهده | حساسیت | سفینه | احساس | گزارشهای علمی

توجهی که امروزه روی این عنوان زیاد هست، از وقت ماجرای بتی و بارنی هیل شروع می شود، که در سال ۱۹۶۱ نورهای عجیبی در آسمان مشاهده نمودند و به نقل از خودشان، در حین رانندگی “نبود زمان” و “خاطرات پاک شده” تجربه کردند. مواردی که از نتیجه های ربوده شدن گزارش شده است مشمول بر از دست دادن بخشی از حافظه، عدم درک درست از زمان، مشکلاتی همچون مریضی جسمی، خواب گردی، دیدن کابوس و ضربه ی روانیست. در ادامه ی تجربه ی ربوده شدن بتی و بارنی هیل، آنها دچار پرسشها روانی شدند و مرتباً تحت درمان روانشناسان بودند.

در نظرسنجی ای که به دست مرکز راپر به منظور فهمیدن افکار عمومی ۳۰ سال بعد از این واقعه صورت گرفت، گزارش شد که حدود ۳٫۷ میلیون امریکایی معتقدند که به وسیله موجودات فضایی ربوده شده است اند. البته در دقت این اعداد و ارقام همچنان تردید وجود دارد. بدبینان به این موضوع، معتقدند که گزارش های مربوط به موجودات فضایی زیاد فرصتی جهت فریب و در نتیجه کسب سودهای اقتصادی و اجتماعی هست. شاید رازول مشهورترین نمونه ی این ادعا باشد.

گزارش های اولیه از دهه ی ۴۰ به قدر کافی نادقیق بود که فضا را جهت انتشار فیلم ری سانتیلی در سال ۱۹۹۵ باز کند. او مدعی بود این فیلم، کالبد شکافی یک موجود فضایی را نشان می دهد. البته خود او بعداً اعتراف کرد که این فیلم ساختگی بود. پیشامدی که رخ داد جنجال به پا کرد و شایعه ای مبنی بر سقوط سفینه ای فضایی در صحرای نیومکزیکو به راه افتاد که مسئولین امریکایی قصد پنهان نگه داشتن این سفینه را از انظار عمومی داشتند.

گزارش‌ ربوده شدن افراد به وسیله موجودات فضایی از چه قرار است؟

شایعه ای مبنی بر سقوط سفینه ای فضایی در صحرای نیومکزیکو به راه افتاد

فرضیه ای که میگوید گزارش های ربوده شدن تماماً شایعه پردازیست در بعضی موارد درست هست، ولی دلیلی جهت متهم کردن همه ی کسانی که چنین اتفاقاتی را گزارش کرده اند وجود ندارد. نمیتوان آنها را دروغگو و فریبکار خواند. در حقیقت، روانشناسان جهت رو در رویی های پیش آمده بین انسان ها و موجودات فضایی، احتمالات و توضیح های علمی ِ دیگری مطرح می کنند.

موجودات فضایی | موجود فضایی | آدم فضایی | مشاهده | حساسیت | سفینه | احساس | گزارشهای علمی

ویژگی های شخصیتی

یکی از توجیهاتی مطرح شده است جهت اینگونه موارد، این است که افرادی که چنین ربوده شدن هایی را تجربه می کنند اغلب اوقات دچار تفسیر غلط از واقعیت شده است واقعیت و تخیلات خود را ناخواسته تلفیق میکنند. از این رو، کسانی که به داستان های انسان ربایی به وسیله موجودات فضایی بدبین اند، این داستان ها را با پرسشها روانی و خصیصه های شخصیتی افراد گزارش دهنده توجیه می کنند.

گزارش‌ ربوده شدن افراد به وسیله موجودات فضایی از چه قرار است؟

اما از طرفی دیگر، چندین پژوهش صورت گرفته گزارشی مبنی بر سلامت روانی کسانی که چنین مواردی را تجربه کرده اند، می دهد. براساس ارزیابی های آسیب شناسی روانی نشانه –که در آن میزان سلامت و اعتدال روانی افراد سنجیده می شود- این افراد سابقه هیچگونه مسئله روانی را نداشته اند. به هر حال، یکی از مشخصه هایی که با تجربه های ربوده شدن پیوند دارد، گرایش آدمی به تخیل و فانتزی هست. شواهد و مدارک گوناگون بر درگیری افراطی افراد خیالاتی با تخیلاتشان و عدم توانایی آنها در تشخیص خیال پردازی هایشان از واقعیات صحه میگذارد.

توضیحات روانشناختی دیگری جهت توجیه این عنوان وجود دارد. مثل گسستگی، که در آن فرآیندهای ذهنی فرد از یکدیگر می پاشد و عملاً از واقعیت جدا می شود، بخصوص در پاسخ به شرایط پرفشار و پر استرس. در تحقیقات صورت گرفته دیده شد که یکی از عواملی که باعث زیاد کردن احتمال گسستگی و خیالاتی بودن افراد می شود، تروما (آسیب پزشکی) در دوران کودکی و سهولت در هیپنوتیزم هست. استدلال روانشناسان این است که هیپنوتیزم، باعث ایجاد و بازسازی توهمات و فانتزی افراد می شود.

یکی از مشخصه هایی که با تجربه های ربوده شدن پیوند دارد، گرایش آدمی به تخیل و فانتزی است

به عنوان مثال مورد بتی و بارنی هیل نیز مشمول بر موارد مرسوم مواجهه با بیگانگان فضایی می شد: معاینات و سلسله مراتب دارویی، ارتباط و صحبت با اسیرکنندگان، حسی مرموز و نیرومند، گشت وگذار به وسیله ِ سفینه ی فضایی در سیارات دیگر قبل از برگشتن به داخل خودرو. و البته تمام این “خاطرات گم شده” تحت هیپنوتیزم “استخراج” گردید. براساس همین دلایل است که احتمال دارد تجارب ربوده شدن به وسیله موجودات فضایی برخاسته از خصیصه های شخصیتی و تسلط خاطرات غلط و ساختگی بر فرد باشد.

حساسیت مغز

همچنین تحقیقات صورت گرفته موارد دیگری از فرضیات نوروسایکولوژی، مثل فلج خواب و حساسیت لوب گیجگاهی را توضیح مناسبی جهت گزارش های ربوده شدن بدست موجودات فضایی معرفی می کند. فلج خواب، حالتی است که شخص احساس هوشیاری میکند ولی توان حرکت ندارد. این حالت مابین خواب و بیداری رخ میدهد و شخص میان این دو حالت گیر میکند.

توصیفات کسانی که ربوده شدن را تجربه کرده اند، با نشانه های فلج خواب شاخصه های مشابهی دارد: حالتی از بیدار بودن بدون رؤیا دیدن همراه با درک واقع گرایانه ای از محیط اطراف. عدم توانایی حرکت، احساس وحشت و وحشت و احساس حضور شخصی دیگر(ترجیحاً بدخواه)، علائم آشنایی هستند. موارد دیگر مثل: احساس فشار بر قفسه ی سینه، مشکل در تنفس، گیرافتادن در وضعیتی که در آن خوابیده ایم: زیاد فلج خواب ها موقعی که شخص دمر می خوابد رخ می دهند.

مایکل شرمر، در مسابقه ی دوچرخه سواری که ۸۳ ساعت به طول انجامید، به علت کمبود خواب غش کرد. هم تیمی هایش به کمک او شتافتند. شرمر در یک “رؤیای بیدار” گیر افتاده بود و آنها را به شکل آدم فضایی های سریال تلویزیونی Invaders از دهه ۶۰ می دید. این موضوع، بعضی از گزارشات مشاهده شدن روح را نیز توضیح می دهد. مثل دیدن بختک، که اکثر مواقع به وسیله کسانی که دچار فلج خواب می شوند مشاهده شده است است.

مایکل شرمر،در رؤیای بیدار گیر افتاده بود و هم تیمی هایش را به شکل آدم فضایی می دید

حساسیت لوب گیجگاهی فرضیه ای است که می گوید لوب گیجگاهی مغز بعضی افراد در برابر فرکانس های مغناطیسی پایین حساس تر هست. مایکل پرزینگر، از دانشمندان نوروساینس دانشگاه لارنتیان کشور کانادا، جزو کسانی است که معتقدند حساسیت لوب گیجگاهی می تواند علت تجربیاتی همچون ربوده شدن به وسیله موجودات بیگانه ی فضایی باشد. در فرضیه ای که او مطرح می کند، میدان های مغناطیسی عامل جنبش لوب گیجگاهی معرفی می شوند که این، عامل تجربیات برخاسته از توهم، مثل تجربه های گزارش شده است از ربوده شدن ها می باشد.

مطرح کردن تمام این مسائل، نشان می دهد که تمام افرادی که ادعای ربوده شدن به وسیله بیگانگان فضایی را دارند الزاماً مدعیانی دروغگو نیستند، بلکه می توان تجربیات آنها را با توسل به اصول علمی توضیح داد. توضیحات و توجیهات علمی و باورپذیرِ زیادی جهت اینگونه تجربیات وجود دارند، که البته هیچ یک از آنها بر وجود موجودات فضایی صحه نمی گذارد. مورد نیاز به ذکر است که تمامی گزارشات مطرح شده است از تجربه ی ربوده شدن به وسیله موجودات فضایی به وسیله ِ این توضیحات قابل توجیه نیست، و همین عنوان باعث بحث برانگیزتر شدن این عنوان ِ داغ می شود.

منبع: theconversation.com – bigbangpage.com

واژه های کلیدی: موجودات فضایی | موجود فضایی | آدم فضایی | مشاهده | حساسیت | سفینه | احساس | گزارشهای علمی

گزارش‌ ربوده شدن افراد به وسیله موجودات فضایی از چه قرار است؟