سعادت عادت است آنرا پرورش دهید.
خوش آمدید - امروز : جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
  • خرید کتاب از گوگل
  • چاپ کتاب PDF
  • خرید کتاب از آمازون
  • خرید کتاب زبان اصلی
  • دانلود کتاب خارجی
  • دانلود کتاب لاتین
  • A
    خانه » دنیای مد » گفتگوی جالب و خواندنی با پژمان جمشیدی بازیگر

    گفتگوی جالب و خواندنی با پژمان جمشیدی بازیگر

    پیمان قاسم خانی | فیلمهای سینمای | پژمان جمشیدی | پرسپولیس | فوتبالیست | علی پروین | سینمایی | بازیگری | پرسپولیس | بازیگران | فوتبال

    گفتگوی جالب و خواندنی با پژمان جمشیدی بازیگر

    گفتگوی دیدنی و خواندنی با پژمان جمشیدی بازیگر 

    پژمان جمشیدی را اکنون باید بعنوان بازیگر بشناسیم چون بازی در فیلمهای سینمایی و سریالهای متعدد با با موفقیت تمام انجام داده هست. پژمان جمشیدی شماره ۱۰ سابق سرخ ها، نوروز امسال با یک فیلم در سینما و یک سریال نوروزی همه ي را شگفت زده کرد. او از حال و احوالش در این روزها و سرنوشت فوتبالیست بودنش می گوید.

    پژمان جمشیدی حالا در بین آدم هاي سرسخت سینما و تلویزیون و تئاتر هم بعنوان یک بازیگر حرفه اي پذیرفته شده، گرچه او جهت رسیدن به این نقطه مواظبت هاي زیادی از خودش کرده و در هر کاری بازی نکرد و تلاش کرد گزینش هاي خوبی داشته باشد. از همین روست که در کارنامه اش کارگردانان خوشنامی دیده می شوند.

    گفتگوی جالب و خواندنی با پژمان جمشیدی بازیگر

    او نوروز امسال یک فیلم پرفروش یعنی «مفید، بد، جلف» را روی پرده داشت و نوروز هم سریال «دیوار به دیوار» را روی آنتن که اتفاقا در هر دوی انها بسیار بافایده بوده و درخشیده هست. درخشش توأمان او موجب شد تا پژمان گزینش اول ما جهت گفتگوی مان باشد. با او سر صحنه سریال قرار گذاشتیم و از هر دری حرف زدیم.

    قصه دیوار به دیوار

    پیمان قاسم خانی | فیلمهای سینمای | پژمان جمشیدی | پرسپولیس | فوتبالیست | علی پروین | سینمایی | بازیگری | پرسپولیس | بازیگران | فوتبال

    چطور سروکله پژمان جمشیدی در یک سریال نوروزی پیدا شد؟

    از این دیوار به اون دیوار فرجه!

    پژمان جمشیدی یکی از نقش هاي کلیدی سریال «دیوار به دیوار» را بازی میکند و با وجود رقبای گردن کلفتی که این سریال در بین دیگر آثار مناسبتی امسال داشت ولی توانست خودش را بعنوان برترین بازیگر ایام عید معرفی کند.

    کم پیش می آید که یک بازیگر هم یک سریال بافایده روی آنتن داشته باشد و هم یک فیلم پرفروش روی پرده سینما، در هر دو کار هم نقش مهم داشته باشد. می شود این روزها را نقطه بحبوحه کارتان دانست؟

    گفتگوی جالب و خواندنی با پژمان جمشیدی بازیگر

    – بله، فکر می کنم شاید چنین اتفاقی دیگر پیش نیاید؛ یعنی همزمان نه فیلمی را بازی کنم که آنقدر دوستش داشته باشم و نه سریالی به این خوبی داشته باشم. کارگردان هاي این آثار هم جزء معدود آدم هایي میباشند که فیلم خنده آمیز بافایده می سازند. در کشور ما کار کمدی کم ساخته نمیشود ولی آدم هاي معدودی میباشند که این سبک را بافایده در می آورند. حتی خیلی ها فیلمنامه خوبی دارند ولی خروجی کارشان بافایده نمی شود.

    سریال «دیوار به دیوار» امسال با استقبال خوبی مواجه شد. گرچه با دقت به تعداد قسمت هایش معلوم نبود که این سریال هم نوروزی می شود یا خیر. فکر می کردی این سریال در پخش پیروز باشد؟

    پیمان قاسم خانی | فیلمهای سینمای | پژمان جمشیدی | پرسپولیس | فوتبالیست | علی پروین | سینمایی | بازیگری | پرسپولیس | بازیگران | فوتبال

    – روزی که جهت بازی در این سریال آدم مطمئن بودم که کار آبرومندی میشود ولی به این فکر نکرده بودم که به عنوان نمونه اگر در نوروز پخش شود، مابقی شبکه ها چه کارهایی پخش می کنند. هم اکنون فکر میکنم که اقبال مردم نسبت به این سریال از آثار دیگر اکثر هست، چون خودم مخاطب تلویزیون بودم و عکس و نوع تولید کمدی هاي آقای مقدم را دوست دارم.

    در کارهای او قرار نیست همه ي وقت قهقهه بزنی ولی همه ي وقت تعدادی آدم می بیني که هر کدام درگیری ها و تیک هاي خاص خودشان را در زندگی دارند و تو علاقه مند میشوی که ببینی آینده هر کدام ارزش چه می شود.

    گفتگوی جالب و خواندنی با پژمان جمشیدی بازیگر

    تجربه نشان داده سریال ها برایت خوش یمن میباشند و به نظر میرسد عطشی که به شهرت داشتی در بازیگری اکثر پاسخ داده شد تا در فوتبال، این طور نیست؟

    – من هیچ وقت عطشی جهت شهرت نداشتم چون سرعت زندگی برایم خیلی عمده است و همۀ چیز می گذرد. بعد از فوت مادرم هم که دیگر همۀ چیز برایم به آخر رسید. اتفاقا دیروز آماری دیدم که در بین تمام بازیگران سریالهای نوروزی در یک رأی گیری سه چهار هزار نفره، من با اختلاف زیادی نفر اول بودم. از من پرسیدند چه حالی داری؟ ولی واقعا خیلی برایم اهمیت نداشت. گرچه دوست دارم که اول باشم ولی اینکه خیلی چیز مهمی برایم باشد، نه، این طور نبود.

    خب آیا این طور شدید، این وقت ها که به این درجه میرسی به چه چیزی فکر میکنی؟

    – خیلی فکر می کنم که دیگر بازیگری نکنم. این همۀ جنجال و توی سر هم زدن و فحش و حرف و حدیث هایي مانند اینکه فلانی به دنبال شهرت است و پول داده بازیگر شده است و … را رها کنم تا روسیاهی به آنهایی بماند که پشت سر من حرف زدند و خودم هم به دنبال زندگی ام بروم.

    ***

    گذر از پژمان تلویزیون تا رسیدن به پژمان سینما

    پیمان، پیمان، پژمان

    اواخر سال ۹۴ که به پشت صحنه «مفید، بد، جلف» سر زدیم، با پیمان قاسم خانی در خصوص پخش فیلمش در نوروز ۹۵ گفتگو کردیم؛ اتفاقی که بعید نبود عملی شود ولی آن اتفاق با ۱۲ ماه تاخیر رخ داد و این فیلم به پخش ۹۶ رسید و توانست وارد کلوب ۱۰ میلیاردی هاي سینما شود. پژمان جمشیدی هم جهت خلق شخصیت پژمان و هم تفاوتش در دو نسخه از یک مشاور بهره گیری کرده، پیمان قاسم خانی.

    عبارات مهم : پیمان قاسم خانی – فیلمهای سینمای

    قبل از «پژمان» یکبار در «ساختمان پزشکان» هم نقش بازی کرده بودی؟

    – بله ولی نقش خودم را نقش بازی کرده بودم. گرچه بازی که نکردم؛ یک روز پیمان به من زنگ زد گفت می خواهم ببینمت. رفتم سر لوکیشن سریال گفت بیا این یک بخش کوچک را نوشته ام. یک دقیقه جلوی دوربین بگو. قبلش هم یکبار سر «شب هاي برره» پیمان من را برد که بازی کنم. گریم که شدم فرار کردم.

    چرا؟

    – ترسیدم ولی پیمان همۀ وقت} به من می گفت تو بازیگر خوبی می شوی. درمورد «پژمان» هم این طوری نبود که با این نشانه من را بیاورد و بازیگر کند. ایده را داده بود به تلویزیون و مدیران هم که عاشق ایده شده است بودند از پیمان درخواست کردند جهت عید آن را بسازد. پیمان به من زنگ زد و گفت این ایده را میخواهیم بسازیم.

    گفتم من کمک تان میکنم. چند خاطره یک خطی برایش تعریف کردم و بعد گفت این را باید یک فوتبالیست بازی کند اگرنه میشود شبیه بقیه سریال ها و خلاصه این طوری بازیگر شدم.

    راجع به شخصیت پژمان سریال قبلا گپ مفصلی زدیم، جهت نسخه سینمایی چه تغییراتی دادید؟

    – صحبتی که با پیمان قاسم خانی کردیم این بود که این پژمان سریال نیست و حالا دیگر تبدیل به یک بازیگر شده است و مدعی روشنفکری هست، گرچه در اصل همان آدم ابلهی است که بود ولی تلاش کردیم با پژمان سریال مقداری متفاوت باشد. هر وقت من یک ری اکشن درشت و اضافی داشتم، پیمان به من میگفت پژمان شدي. این کلمه پژمان شدي کلید من و پیمان بود.

    نترسیدی با بعضی رفتارها در نقش پژمان مانند میومیو کردن و … به طرفداران تیم پیروزی (پرسپولیس) و به کلیت این تیم بر بخورد؟

    – پرسپولیس آنقدر تیم بزرگی است که من اگر گربه هم میشدم اتفاقی جهت آن نمی افتاد. در مورد ناراحتی هواداران هم باید بگویم به طبع هواداری جهت من مهم است که یک کار هنری را بفهمد.

    ولی اتمسفر هواداری و فن بودن را بعضی چیزها مانند کار هنری و … نمیتواند عوض کردن دهد.

    – من از انها توقعی هم ندارم. من تلاش میکنم به این آدم ها بفهمانم چیزی که میبینند یک کار هنری هست.

    برگردیم سر «مفید، بد، جلف»؛ قبول داری وقت بافایده پخش هم در دیده شدنش بی تاثیر نبود؟

    – مطمئنا شانس هم دخیل بود. پارسال قرار نبود «مفید، بد، جلف» در نوروز ۹۶ پخش شود. این فیلم چند بار تا مرحله پخش رفت ولی دقیقا اتفاقاتی برایش افتاد که من از ابتدا آرزویش را داشتم. از روز اول همۀ وقت} کلنجار من با پیمان و تهیه کننده این بود که فیلم را بدهیم جشنواره. سال ۹۴ که می ترسید، سال ۹۵ هم که میگفتند

    مگر شوخی هست. ما هشت، نه ماه تا جشنواره وقت داریم، آیا باید کار را نگه داریم؟ ولی تمام این اتفاقات دست به دست هم داد و فیلم به جشنواره رفت و پخش نوروز را هم گرفت.

    **

    هنوز هم خیلی ها در دنیای هنر، پژمان جمشیدی را جدی نمی گیرند

    می توانم بعد هستم

    از همان روزهایی که نام پژمان جمشیدی بعنوان بازیگر مطرح شد و در فیلمهای سینمایی، تئاترها و سریالهای گوناگون حضور پیدا کرد، مخالفان زیادی داشت. با وجود اینکه در اکثر کارها حداقل استانداردها را رعایت می کرد ولی باز هم منتقدان سفت و مشکل داشت و خیلی ها اعتقاد داشتند جایش این جا نیست و باید بازیگری را رها کند. حرف و حدیث هایي که هنوز هم ادامه دارد.

    گفتید بعد از پژمان، عده اي نسبت به بازیگری شما گارد گرفته بودند. طبیعتا جهت ورودتان به تئاتر این گاردها محکم تر بوده. چطور با این نگاه ها و مخالفت ها در تئاتر روبرو شدید؟

    – خیلی سخت بود. مطمئنم دیگر در تاریخ هم چنین اتفاقی نمی افتد که تا این حد برابر یک نفر بایستند. ولی خب من کار خودم را کردم. دوست داشتم ادامه دهم و ادامه دادم. شاید همین انتقادها باعث شد راغب شوم که ادامه دهم.

    با وجود نمایش هاي نسبتا زیادی که در این مدت داشتید، هنوز هم در بین تئاتری ها پذیرفته نشدید؟

    – هنوز هم نه کاملا. من مطمئنم اگر یک روز جایزه برترین بازیگر را هم بگیرم، ته ماجرا میگویند فلانی خیلی بازیگر خوبی است ولی نباید از فوتبال به هنر می آمد.

    مانند دیالوگ مجید مظفری در فیلم «مفید، بد، جلف»؟

    – بله، ولی زندگی خیلی کوتاه است و هر آدمی حق دارد در زندگی هر کاری که می خواهد بکند. مخصوصا چیزهایی مانند هنر و ورزش که محال است کسی که توانایی ندارد در آن ها دوام بیاورد. فوتبال شوخی ندارد، باید بلد باشی، بافایده باشی. بازیگری از آن هم سخت تر است چون مخاطبان بیشتری دارد و اکثر هم قضاوت میشوند.

    فوتبال چیزی تخصصی است و هر شخصی نمیتواند راجع به آن نظر بدهد ولی در بازیگری همۀ متخصص میباشند و راجع به آن نظر می دهند. همه ي فکر می کنند خودشان بازیگران خوبی میباشند.

    ***

    نحوه حضور در یکی از پرفروش ترین فیلمهای تاریخ سینما

    مانی واقعی، علی دایی سینماست!

    «۵۰ کیلو آلبالو» نخستین تجربه سینمایی پژمان جمشیدی بود که نقش مهم بازی میکرد. تجربه اي که پخش بی نظیر اي داشت و اگر سریعتر از موعد از پخش برداشته نمی شد، احتمالا رکورد بهتری هم به جا می گذاشت. نحوه ورود پژمان جمشیدی به این فیلم هم از زبان خودش شنیدنی هست.

    عید پارسال هم در سینماها بودی و حضور موفقی با فیلم مانی واقعی داشتی. کار کردن با او سخت نبود؟

    – در مورد مانی واقعی و همکاری با او باید بگویم که ابتدا از حضور من در «۵۰ کیلو آلبالو» عمده راضی نبود.

    مانند همان نارضایتی که در فیلم «مفید، بد، جلف» دارد؟

    – نه در آن حد گرچه. داستان این طوری بود که اواخر بهمن پارسال سروش صحت به من زنگ زد و گفت که «می خواهم سری اخیر شام ایرانی را بسازم. تو و سام باشید و دو نفر دیگر هم اضافه می کنیم.» من چون با سروش رودربایستی داشتم، نتوانستم بگویم نمیخواهم در اینکار بازی کنم. رفتیم دفتر آقای محمد شایسته.

    آقای شایسته را از قبل می شناختم. از زمانی که همراه مهرداد میناوند و نیما نکیسا یک موزیک جهت جام جهانی خواندیم. به علت همان آشنایی به او گفتم نمی توانم به سروش بگویم، من نمی آیم.

    پس ارتباطی که با تهیه کننده «۵۰ کیلو آلبالو» داشتی باعث شده است به این پروژه بپیوندی؟

    – چند ماه بعد در ویلای احسان خواجه امیری بودیم و داشتیم پلی استیشن می زدیم! بین کل کل شدیدی که داشتیم دیدم آقای شایسته چند بار زنگ زده. این اتفاق چند ماه بعد از اتمام شام ایرانی بود. گفت بیا دفتر ما جهت فیلم «۵۰ کیلو آلبالو». من شنیده بودم که آقای شاه حسینی تیمش را بسته ولی محمد شایسته گفت همه ي چیز عوض شده است و مانی واقعی کار را می سازد.

    تعجب نکردی از این جابجایی؟

    – چرا، گفتم یعنی مانی واقعی گفته من در کارش بازی کنم؟ خلاصه به دفتر آقای شایسته رفتیم و آقای واقعی با من آمد توی اتاق در را بست و گفت جهت حضور من در کار دوتا شرط دارم، یکی اینکه پیمان قاسم خانی نخواهد کارش را شروع کند «چون با هم دوست بودند و من میگفتم باید بروم سر کار پیمان» و دو اینکه خودش با یک نفر دیگر هم صحبت کرده

    و از بین ما دو نفر یکی را گزینه می کند. من هم گفتم هر طور راحتید و بعد از جلسه به آقای شایسته گفتم که من دوست دارم از ابتدا صددرصد باشم و اگر مرا نمی خواهد نمی آیم. بعد از دو سه روز خود آقای واقعی زنگ زد و گفت بیا.

    شخصیتی راکه در آن کار بازی کردی، دوست داشتی؟

    – هنگامی که فیلمنامه را خواندم، عاشق کاراکتر مانی شدم. خود آقای واقعی هم آن شخصیت را خیلی دوست داشت. اکثر بازی هایم هم با خود ایشان بود و کلا نتیجه کار خیلی باحال شد.

    خود آقای واقعی از بازی ات تعریف خاصی نکرد؟

    – آقای واقعی این مدلی نیست ولی ارتباط مان با هم خیلی بافایده بود. من هم قبل از اینکه سر کار بروم، تصور دیگری از مانی واقعی داشتم ولی با او خیلی حال کردم.

    یعنی به عنوان نمونه اخلاقش شبیه علی دایی هست؟

    – بله، شاید. همکاری ام با او تجربه بی نظیر اي بود. «۵۰ کیلو آلبالو» را خیلی دوست داشتم و هیچ وقت از حضور در آن پشیمان نیستم.

    ***

    پژمان جمشیدی پرسپولیسی بودنش را مخفی میکند تا طرفداران تیم استقلال را هم داشته باشد؟

    به سرخ ها خیانت نکردم

    جمشیدی از آن دست بازیکنان فوتبال بود که نه آنقدر حاشیه داشت که به علت انها نامش سر زبان ها بیفتد و نه آنقدر گلزن بود که به این علت همه ي وی را بشناسند ولی با وجود این در وقت حضورش در ترکیب پرسپولیس و بعد هم تیم هاي دیگر همه ي وقت عرقش به قرمزپوشان را حفظ کرد ولی هواداران تیفوسی پرسپولیس معتقدند

    که او بعد از بازیگر شدنش تلاش کرده ور قرمزش را کمتر نشان دهد تا مخاطبان آبی اش را ناراحت نکند. وحید سعیدی بعنوان وکیل مدافع تیفوسی ها این قضیه و گرچه یک دلخوری دیرینه را با جمشیدی در بین گذاشت.

    ذهنیت خیلی از طرفداران پرسپولیس نسبت به شما خراب هست.

    – به علت علی پروین؟

    بله، وقت بگوویچ و آن گروه هفت نفره مشهور که نگذاشتند تیم قهرمان شود.

    – خیلی وقت قبل، حدود ۱۴ سال. من اگر این همۀ مدت به یک نفر در اساس اي شک داشته باشم، زنگ می زنم و پیدایش میکنم و میگویم من راجع به تو این طور فکر می کنم و برایم توضیح بده. این تفریح یا شغل من نبود، فوتبال زندگی من بود، جهت همین شوکه میشوم هنگامی که این حرف ها را از شما می شنوم.

    من فوتبال را با این حرف ها عوض نمی کنم. آیا باید لذت بازی جهت پرسپولیس، گل زدن جهت این تیم و لذت قهرمانی را جهت اینکه یکی است و یکی نیست، خراب بکنم؟

    پس میخواهی بگویی این حرف ها حقیقت نداشته؟

    – اصلا این طوری نیست. به روح مادرم این طوری نیست. دیگر روح مادرم تهش هست. میبینی چقدر بد هست؟ گذاشتی ۱۵ سال این ماجرا در ذهنت بماند و با همین ذهنیت زندگی کردی. اصلا این طوری نیست. بگوویچ قدرت حفظ پرسپولیس را نداشت، اگر داشت بازیکنان بزرگ ما در رختکن دعوای ارزش نمی شد.

    من قبول دارم که طرفداران علی پروین خیلی شانتاژ می کردند ولی من حتی یک بار هم با علی پروین حرف نزدم. با اینکه عاشقش بودم، جهت من پرسپولیس نهایت همه ي چیز هست. علی پروین، عابدزاده، کریمی، باقری، این ها همه ي رفتنی میباشند. من از بچگی عاشق پژمان بودم. همین سکویی که شما از آن صحبت میکنید، برایشان مهم هست. جهت آن ها کریمی با جباری تفاوت می کند، در حالی که اشتباه هست. آیا باید تفاوت کند؟

    همان سال من بازی پاس و پرسپولیس را در استادیوم بودم و همۀ چیز را از نزدیک دیدم.

    – در مسابقه اي که ۳-۱ شد، من در زمین نبودم. نیمه دوم آمدم ولی اینکه فکر کنی کاری کرده باشند. در مورد خودم که کاملا اشتباه است و اتفاقا بگوویچ خیلی اشتباه کرد که این طور فکر کرد. در مورد شروعش هم بعدها روزنامه ها آن موج را راه انداختند، من که آدم بی سوادی نبودم. از اولش می دانستم

    چه کسی کجا می رود و هیچ وقت هم سینه چاک علی پروین نبودم. از اول یک ارتباط مربی – بازیکنی داشتیم ولی آن موقع ارتباط روشنفکر و بی سواد نبود که بعدا این حرف ها رو شد که عده اي می خواهند پرسپولیس را از عقب ماندگی نجات دهند و به علم روز دنیا نزدیک کنند و این ها نمی گذارند. اصلا این نبود.

    ماجرا جنگ بین یک پیشکسوت بود با یک آدمی که هیچ چیز از فوتبال نمی داند و وی را مدیر کلوب کردند ولی هیچ کس از این منظر به آن نگاه نکرد، ما فقط پشت پیشکسوت پرسپولیس ایستادیم، همین.

    پس آیا برگشتی؟

    – ما هفت تا بودیم. گفت من، کریم باقری – پژمان جمشیدی –، جباری، خان محمدی را می خواهم بقیه را نمیخواهم، رضایتنامه آن ها را دادند. من از کره جنوبی برگشتم یک هفته از لیگ قبل بود. با فجر بازی داشتیم، من بدون رضایتنامه بودم یا باید برمی گشتم پرسپولیس یا باید فوتبال را کنار می گذاشتم.

    ما تا روز آخر نقل و انتقالات زورمان را زدیم، با خود علی آقا هم صحبت کردم. گفت چاره اي نداری، باید بروی. خدا را شکر که بعدا اتفاقاتی افتاد که متعصب و غیر متعصب همه ي معلوم شد.

    ماجرای بازی پاس که میگفتند به علی پروین راپورت دادند و گوشی در رختکن روشن می کنند و … چطور؟

    – چرت و پرت هست. من یک پرسش دارم، رئال مادرید ارنجش را به عنوان نمونه بارسلونا بداند، می تواند یک کار دیگر بکند؟ این ها همه ي حرف و حدیثی بود که انها می ساختند. من میگویم به روح مادرم علی پروین را کلا یک سال ندیدم. با علی پروین چکار داشتم؟

    پس آیا آن تیم نتیجه نمیگرفت؟

    – به علت اینکه ۱۰۰ تا سلطان در یک حریم نمی گنجند. همۀ مدعی بودند. بعد خود بگوویچ هم می آمد طرف علی دایی را می گرفت، انها ناراحت می شدند. اسدی راکه اخراج کردند، اصلا اندازه این حرف ها نبودند بخواهند چنین کاری بکنند. بعد من اصلا اگر مربی یک تیم باشم، کلمه راپورت را به کار نمی برم. یعنی من این قدر آدم ضعیفی هستم که ارنجم را حریف بداند، ببازم؟ اصلا حریف می دانست، دقیقه ۱۰ عوض می کرد. فوتبال امروز مگر این جوری هست؟

    فوتبال امروز نبود، سال ۸۲ بود.

    – ۸۲ هم همین بود. وقت دهه ۶۰ علی پروین ارنج اصلا عوض می شد؟ پاس اصلا سالی که قهرمان شد تاکتیکش را عوض کرد؟ این ها بهانه و شایعه هست.

    یعنی آه ما می گرفتت؟

    – آه تو اگر درست بود می گرفت. یک انرژی هایي در دنیا هست.

    بالاخره آه ماست دیگر، ما در این سرما می رویم در استادیوم مینشینیم…

    – اشتباه داری آه می کشي، نمی شود خدا بگوید حالا چون فرزند خوبی هست، در سرما رفته استادیوم، آهش بگیرد «خنده» حالا من توضیحات کامل دادم و اصلا نمیخواهم اسم ببرم.

    همان بازی که اخراج شدي؟

    – نه، بعدش دوباره برانکو دعوتم کرد با اوکراین بازی کردیم.

    ***

    چرا هنوز این پرسش راجع به پژمان جمشیدی وجود دارد

    فوتبالیست یا بازیگر؟

    پژمان جمشیدی سال هاي زیادی را دنبال توپ فوتبال دوید ولی در مستطیل سبز خیلی محبوب نشد. گرچه این طور هم نبود که بازیکنی خنثی باشد ولی به اندازه کسی که پنج سال در پرسپولیس بود و سابقه بازی و گل ملی هم داشت، به چشم نیامد ولی انگار شانسش در اساس بازیگری بهتر است و خیلی سریع پله هاي ترقی را طی کرده هست.

    شما نزدیک به چهار سال است که بازیگر هستید. به نظر میرسد میزان تاثیرگذاری شما در این چند سال از آن دورانی که فوتبالیست بودید اکثر شده، اینجور نیست؟

    – پیدا کردن راه و چاه در ورزش جهت من خیلی سخت تر بود. من در فوتبال خیلی تلاش کردم و خیلی راضی ام. با وجود اینکه در یک خانواده فرهنگی بزرگ شدم، پدرم و مادرم هر دو معلم بودند، من ورزش را گزینش کردم. گرچه پدرم ورزشی هم بود. مدیر هیئت کشتی و یک دوره هم مدیر هیئت کوهنوردی کرج بود ولی با وجود این، فوتبالیست شدن یک مقدار سخت بود.

    خودتان فکر میکنید آیا در فوتبال تا حدودی عقب ماندید و به قله هاي این ورزش نرسیدید؟

    – علت اینکه من در فوتبال مقداری عقب ماندم درسم بود. من اگر زمانی که سربازی را می فروختند، آن را می خریدم هیچ وقت از پرسپولیس نمی رفتم چون من همۀ وقت} بازیکن بی حاشیه اي بودم، جهت همین نیازی نبود از پرسپولیس جدا باشم. همین سربازی باعث شد که به پاس بروم.

    ولی با وجود سال هاي نسبتا زیادی که در پرسپولیس بودید ولی محبوب سکوها نبودید.

    – محبوب شدن روی سکو چیز دیگر هست. جهت من اینکه محبوب مربی باشم کافی بود. سکو هم فقط جایگاه ۳۶ «استادیوم آزادی» نیست. روی سکو آدم هاي زیادی میباشند. گرچه آن طوری هم نبود که من اصلا محبوب نباشم. من سال اولی که به این تیم آمدم قهرمان شدیم. در همه ي پست ها نیز بازی کردم.

    در تاریخ پرسپولیس کسی به اندازه من نمی تواند ادعا کند که در تمامی پست ها نقش بازی کرده باشد. من دفاع آخر، فوروارد، دفاع راست، پیستون چپ، هافبک وسط و … بازی کردم.

    اما با وجود همه ي این مشکل ها به آن شهرتی که این روزها دست یافته اید نرسیده بودید.

    – مگر میشود پنج سال در پرسپولیس بازی کنی و به شهرت نرسی؟ در وقت ما یک سری لژیونر شدند و سد بزرگی را رد کردند. زمانی که من نوجوان و جوان بودم، اصلا لژیونر شدن و اینکه یک نفر برود بایرن مونیخ بازی کند چیز دور از ذهنی بود، جهت همین سقف آرزوی نوجوان وقت من این بود که برود در تیم ملی بازی کند

    ولی دیدنی است که من شماره هایي که دوست داشتم هم در تیم محبوبم پوشیدم. در این حد هم به خودم وفادار بودم ولی شاید اگر جور دیگری فکر میکردم، لژیونر میشدم یا مدت زمانی که در تیم ملی حضور داشتم اکثر می شد.

    با دقت به اینکه هر دو حرفه فوتبال و بازیگری را تجربه کردید، فضای شب هاي اردو جهت مسابقه های حساس را اکثر دوست داشتید یا فضای پشت صحنه کارهای هنری را؟

    – من همه ي وقت گفتم با فوتبال و فضای آن اکثر حال می کنم. فوتبال جهت من یک عشق بی تکرار است که شبیه به هیچی نیست. در تمام دوران خوش زندگی ام فوتبال بازی کردم. هر وقت یادم می آید؛ در حال فوتبال بازی کردن بودم. فوتبال برایم تکرار نشدنی هست.

    واژه های کلیدی: پیمان قاسم خانی | فیلمهای سینمای | پژمان جمشیدی | پرسپولیس | فوتبالیست | علی پروین | سینمایی | بازیگری | پرسپولیس | بازیگران | فوتبال

    گفتگوی جالب و خواندنی با پژمان جمشیدی بازیگر

    گفتگوی جالب و خواندنی با پژمان جمشیدی بازیگر

    اخبار

    آرشیو

    گالری عکس

    آرشیو

    اس ام اس های تازه

    آرشیو

    آهنگ های پیشواز

    آرشیو
  • کتاب زبان اصلی J.R.R
  • چاپ کتاب لاتین
  • منابع اورجینال رباتیک
  • خرید کتاب خارجی pdf
  • هاردکپی کتاب های سرمایه گذاری
  • خرید کتاب زبان اصلی فیزیک
  • افست کتاب لاتین
  • دانلود فایل های زبان اصلی بیماری های مغز و اعصاب
  • خرید کتاب زبان اصلی فیزیک کوانتومی
  • هاردکپی کتاب های سخت افزار
  • کتاب اورجینال