گفت وگو با ژاله صامتی و دخترانش + ژاله صامتی

ژاله صامتی + گفت وگو با ژاله صامتی و دخترانش

عبارات مهم : لباس بازیگران – دوست داشتن

ژاله صامتی (متولد ۱۴ فروردین ۱۳۵۱)، بازیگر ایرانی است

گفت وگو با ژاله صامتی و دخترانش + ژاله صامتی

ژاله صامتی (متولد ۱۴ فروردین ۱۳۵۱)، بازیگر ایرانی است.

وی در رشتهٔ تئاتر از دانشکدهٔ هنر فارغ التحصیل شده است و فعالیت هنری خود را با حضور در فیلم دت یعنی دختر، به کارگردانی ابوالفضل جلیلی، شروع کرد و و بعد از آن در سال ۱۳۷۳ به عنوان بازیگر نقش اول فیلم «دشت ارغوانی» به کارگردانی نادر مقدس گزینش شد.

ژاله صامتی (متولد ۱۴ فروردین ۱۳۵۱)، بازیگر ایرانی هست. وی در رشتهٔ تئاتر از دانشکدهٔ هنر فارغ‌التحصیل شده است و فعالیت هنری خود را با حضور در فیلم دت یعنی دختر، به کارگردانی ابوالفضل جلیلی، شروع کرد.

او فعالیت حرفه ای را با بازی در فیلم های سینمایی «سایه به سایه»، «از جنوب تا شمال»، «خفاش»، «آخرین نبرد»، «فرار مرگبار» و «مربای شیرین» در پی گرفت. وی همچنین در مجموعه های تلویزیونی متعددی از جمله «یحیی و گلابتون»، «سفر به سرزمین ملائک»، «هتل»، «فکر پلید»، «مجتمع فرخ و فرج»، «آژانس دوستی» و «این زمینی ها» حضور داشته است.

گفت وگوی مادر و دختری با ژاله صامتی
دنیای مادران و دختران دنیایی زنانه، لطیف و زیباست. بخصوص اگر مادرها به نحوی با فرزندشان واکنش‌ها كنند كه حس دوستانه ای هم در این میان شكل بگیرد. همه دخترها به مادران ارزش وابسته هستند و همه مادران از اینكه در كنار دختران خود وقت بگذرانند لذت می برند. دخترها در هر سن و سالی همدم مادر هستند و حتی ازدواج و فرزند دار شدن هم نه تنها آنها را از مادرشان دور نمی كند كه باعث هرچه نزدیك تر شدن ارزش هم می شود.

دنیای خانمانه ژاله صامتی و دختران مهربانش یاس و نیاز هم یكی از همین دنیاهای قشنگ و خواستنی هست. صامتی جمع خودش و دخترانش را اكیپی خانمانه می داند كه در كنار هم حسابی خوش و شادند. در یكی از روزهای بهاری میزبان ژاله صامتی بازیگر خوب كشورمان و دختران دوست داشتنی اش شدیم و با آنها گپ و گفت جالبی داشته ایم در مورد دنیای مادرانه / دخترانه شان. خواندن این گفت وگوی صمیمانه را به همهپیشنهاد می كنیم.

به ما خوش می گذرد
ژاله صامتی: من عاشق دخترهایم هستم و هنگامی که با هم هستیم حسابی بهمان خوش می گذرد. در واقع ما یك اكیپ خانمانه هستیم. (می خندد) سه زن از سه نسل متفاوت ولی با مشتركات بسیار زیاد. من دهه پنجاهی هستم و دختر بزرگم، یاس دهه هفتادی و دختر كوچكم، نیاز دهه هشتادی هست. الان روند زندگی به حدی سرعت گرفته است كه دو نفر با فاصله سنی هفت، هشت ساله را هم می توان از دو نسل مجزا دانست.

یاس: من احساس می كنم ما زیاد با هم دوست هستیم. این حس را هم نسبت به مادرم دارم و هم نسبت به خواهرم. اختلاف سنی ام با خواهرم باعث نمی شود با او احساس صمیمت نكنم. البته به هرحال علایق متفاوت وجود دارد ولی نه آنقدر كه بخواهد در صمیمت و احساس دوستانه مان خللی ایجاد كند. نیاز خیلی از حرف هایش را به من می زند و من هم هر لحظه از هم صحبتی با خواهرم لذت می برم.

نیاز: من هم احساس دوستی با مامانم و یاس دارم. هر لحظه از اتفاقاتی كه در مدرسه پیش بیاید با خواهرم صحبت می كنم. در كل حرف هایم را زیاد به مامان و یاس می گویم.

ژاله صامتی در رشتهٔ تئاتر از دانشکدهٔ هنر فارغ التحصیل شده است است

دنیای مادر بودن
ژاله صامتی: اگر یك بازیگر دنیای مادر بودن را تجربه كند به او در ایفای نقش یك مادر خیلی كمك خواهد كرد. ما بازیگران بسیاری داشته ایم كه نقش مادر را داشته اند و خوب هم بازی كرده اند ولی اگر تجربه مادر بودن در دنیای حقیقی را داشته باشند حسی كه روی صحنه یا جلوی دوربین ظاهر می شود هم حقیقی خواهد بود. خود مادر بودن خارج از هر شغل و هر حیطه ای به نظرم از موهبت های بزرگی است كه خداوند به یك زن بخشیده. این حس آنقدر شیرین و خوشایند است كه با هیچ چیز دیگری نمی توانم مقایسه اش كنم.

همه دوست داشتنی های من
یاس: هفده سال دارم و در رشته طراحی لباس درس می خوانم و طراحی و دوخت از علایق مهم ام هستند. به موسیقی هم خیلی علاقه دارم و تار و كمانچه می نوازم. پدر و مادرم از شش سالگی من را به كلاس های موسیقی فرستادند و خیلی تشویقم كردند كه حتما نواختن ساز را یاد بگیرم. در دبیرستان هم وارد رشته موسیقی شدم ولی احساس كردم این رشته را می توانم خارج از محیط مدرسه هم یاد بگیرم به همین خاطر از هنرستان موسیقی خارج شدم و وارد هنرستان طراحی و دوخت شدم.

یاس: طراحی لباس در سینما و تئاتر را دوست دارم؛ همچنین خیلی دوست دارم طراحی لباس بازیگران جهت مراسم متفاوت را انجام دهم. فعلا این كار را جهت مامان انجام داده ام. اكثر لباس هایم را هم خودم می دوزم چون خیاطی از واحد های درسی ام محسوب می شود و یاد گرفته ام. داشتن مزون هم برایم جالب است.

ژاله صامتی: سلیقه مان در لباس به هم خیلی نزدیك است و لباس هایی را كه یاس برایم طراحی می كند دوست دارم.

یاس برایم مثل عروسك بود
ژاله صامتی: فاصله سنی من با یاس بیست و شش سال است و این فاصله سنی نسبتا كم باعث شد در ابتدا مادر شدن برایم شكل خاله بازی باشد. (می خندد) به خصوص اینكه فانتزی های بامزه ای از مادر شدن در ذهن داشتم و یاس برایم هم حكم فرزند را داشت و هم مانند عروسك و اسباب بازی ام بود. (می خندد) داشتن یاس برایم تجربه ای هیجان انگیز بود كه تا مدت ها هنگامی که او را تر و خشك می كردم و شیر می دادم با خود می گفتم « یعنی این فرزند منه؟» و باورم نمیشد كه صاحب یك دختر كوچولو شده است ام.

خاطره شیرین من
ژاله صامتی: یاس ساعت نه و نیم شب به دنیا آمد و خوب به یاد دارم همه زن های آن بخش چون همان روز وضع حمل كرده بودند خواب كه چه عرض كنم بیهوش بودند. (می خندد) ولی من كه ۴۸ ساعت نخوابیده بودم بعد از رفتن مادر و همسرم مرتب یاس را از پتویی كه در آن پیچیده شده است بود در می آوردم و نگاهش می كردم و هر نیم ساعت یك بار او را در آغوش می گرفتم و دوباره روی تختش می گذاشتم. یاس هم مثل من آن شب بیدار بود و این عنوان كمی نگرانم كرد تا اینكه بالاخره زنگ زدم به بخش پرستاری و گفتم زن پرستار نمی دانم آیا دختر من نمی خوابد در حالی كه همه فرزند ها خواب هستند. پرستار هم گفت «خب مادرها هم همه خواب هستند شما آیا نمی خوابید؟» من هم جواب دادم «آخه من خیلی خوشحالم خوابم نمی بره» و پرستار جواب داد« حتما فرزند ات هم خیلی خوشحاله دلواپس نباش.» (می خندد)

یادم است بعضی از زن ها نوزادشان را به پرستارها تحویل داده بودند ولی من از آنجایی كه اعتماد به نفسم در همه چیز خیلی بالاست گفتم خودم می خواهم از دخترم نگه داری كنم. (می خندد) بعد از اینكه چندین بار یاس را از روی تخت برداشتم و دوباره به جایش برگرداندم در نهایت او را كنار خودم خواباندم. دخترم ۹ماه با من و در وجود من بود و هنگامی که او را به خودم نزدیك كردم احساس آرامش كردم و بالاخره توانستم بخوابم.

گفت وگو با ژاله صامتی و دخترانش + ژاله صامتی

ژاله صامتی فعالیت هنری خود را با حضور در فیلم «دت یعنی دختر» شروع کرد

مادر و دختر فروردینی
ژاله صامتی: من و یاس چون متولد ماه فروردین هستیم عواطفی شبیه به هم داریم. ما اینطور نیستیم كه دوستی مان را در كلام بروز دهیم. ولی نیاز برعكس ماست و دوستی كلامی دارد و خیلی به من می چسبد. (می خندد) من كلا خیلی اهل چلاندن فرزند ها نیستم و زیاد بغل ارزش نمی كنم؛ به همین خاطر هم همه فرزند ها ارتباط خیلی خوبی با من دارند چون از اینكه مرتب كسی بغل ارزش كند و ماچ ارزش كند خوش ارزش نمی آید. در مورد فرزند های خودم هم این طور بودم.

اتفاقا خواهرهایم می گفتند چطور می توانی فرزند هایت را محكم بغل نكنی و نچلانی و من هم می گفتم من از تماشای ارزش زیاد لذت می برم و كیف می كنم. البته نیاز اخلاقش با یاس تفاوت دارد و دوست دارد در آغوش من باشد. اتفاقا روزی هم كه به دنیا آمده بود بخش را با جیغ و هوار روی سرش گذاشته بود. (می خندد) و به محض اینكه جهت شیر دادن به آغوش من دادند آرام شد. خلاصه كل روز در آغوش من بود و تا از من جدا می شد جیغ می كشید و گریه می كرد.

از خوشحالی جیغ زدم
ژاله صامتی: هنگامی که نیاز را باردار بودم باز دوست داشتم فرزندم دختر باشد و هنگامی که در ماه چهارم بارداری ام فهمیدم فرزند دختر است از خوشحالی با یاس جیغ می كشیدیم. (می خندد)

یاس: روزی كه نیاز به دنیا آمد من منزل مادربزرگم بودم و هنگامی که خاله ام خبر تولد خواهرم را داد از خوشحالی كل منزل را دویدم و جیغ كشیدم. (می خندد) هنگامی که هم در بیمارستان نیاز را دیدم خیلی ذوق كردم و اصلا باورم نمی شد خواهردار شده است ام. روزهای اول كه كوچك بود بغلش می كردم و با او خاله بازی می كردم. نیاز نوزاد خیلی قشنگی بود.

ژاله صامتی: نیاز نوزادی گرد و قلمبه بود با چشم های آبی درشت که دل همه را می برد. البته الان رنگ چشم هایش طوسی شده.

نام نیاز را یاس گزینش کرد
ژاله صامتی: نام یاس را من گزینش كردم. همه از تك سیلابی بودن این اسم تعجب كرده بودند و فكر می كردند تلفظش سخت است ولی خیلی سریع عادت كردند. نام نیاز را ولی خواهرش گزینش كرد. كلی اسم گزینش كرده بودیم و كاندیدا داشتیم ولی یك بار كه داشتم خاطره ای را جهت یاس تعریف می كردم نام نیاز را بردم و به یاس گفتم: « راستی نیاز هم اسم دختر است» و یاس هم سریع گفت همین اسم را روی خواهرم می گذاریم.

ژاله صامتی (متولد ۱۴ فروردین ۱۳۵۱)، بازیگر ایرانی هست. وی در رشتهٔ تئاتر از دانشکدهٔ هنر فارغ‌التحصیل شده است و فعالیت هنری خود را با حضور در فیلم دت یعنی دختر، به کارگردانی ابوالفضل جلیلی، شروع کرد.

ژاله صامتی و دخترانش

اهل تئاتر دیدن هستیم
ژاله صامتی: ما با هم به سینما، كنسرت و تئاتر می رویم. تماشای تئاتر از برنامه های همیشگی مان است و ماهی حداقل سه، چهار بار به دیدن تئاتر می رویم. فرزند های من از نوزادی به تئاترشهر رفته اند. هنگامی که یاس كوچك بود با خودم به محل تمرین می بردم و در محل كوچكی با اسباب بازی هایش آرام بازی می كرد. هر دو عاشق تئاترشهر هستند چون در این محیط بزرگ شده است و بازی كرده اند و كلی خاطره دارند.

یاس: هنگامی که هنوز نیاز به دنیا نیامده بود تنها گوشه ای بازی می كردم ولی با تولد نیاز همبازی پیدا كردم و با هم در كنار گروه تئاتر آرام بازی می كردیم و خیلی بهمان خوش می گذشت.
نیاز: هنوز هم با مامان زیاد به تماشای تئاتر می رویم. رفتن به كافه هم از برنامه های تفریحی مان است.

ژاله صامتی: فرزند ها كافه را خیلی دوست دارند و كافه زیاد می رویم. حُسن داشتن دختر این است كه می توانم با آنها ورزش های مشترك داشته باشم. با دخترهایم زیاد استخر می رویم. برنامه پیاده روی با نیاز هم هر لحظه برقرار هست. چون هر دو تپل هستیم و پیاده روی مشترك مان هم زیاد هست. (می خندد)

به مادرم افتخار می کنم
یاس: به مادرم افتخار می كنم ولی پُز بازیگر بودن ایشان را نمی دهم؛ حتی در مدرسه هم هیچ وقت نمی گویم مادرم بازیگر است و فرزند ها بعدا خودشان می فهمند. بعضی وقت ها با تعجب می پرسند « آیا قبلا نگفته بودی مامانت بازیگره؟» و من هم جواب می دهم چون این هم یك شغل است و فرقی با بقیه كارها ندارد.

دوستان و هم كلاسی هایم معمولا در مورد بازیگری یا پشت صحنه كارها از من پرسش می كنند؛ به عنوان نمونه می پرسند: « فلان بازیگر هم كنار مامانت بازی میكنه ؟ » یا اینكه دوست دارند در مورد دیگر بازیگرها و زندگی ارزش بدانند.

بازیگران هم عادی هستند
ژاله صامتی: من خیلی دوست دارم در جمع مردم باشم. زیاد به پیاده روی می روم و خیلی وقت ها ماشینم را پارك می كنم و از تاكسی، مترو و اتوبوس استفاده می كنم. جالب است هنوز هم برخورد مردم با بازیگران طوری است كه انگار ما مثل آنها زندگی نمی كنیم. چند وقت پیش كه به جمعه بازار رفته و سبزی خریده بودم دو زن با تعجب به من نگاه كردند و پرسیدند « مگه شما هم سبزی پاك می كنی؟ » (می خندد) یا به عنوان نمونه هنگامی که جهت عضویت دخترهایم جهت نخستین بار به مدرسه می روم معمولا مدیران تعجب می كنند. نمی دانم آیا مردم فكر می كنند ما مثل پادشاه ها زندگی می كنیم.

ما هم روزی فرزند بودیم
ژاله صامتی: یك خوشبختی بزرگی هم كه دارم این است كه هر دو دخترم هیچ چیز پنهانی از من ندارند. حتی اگر بدانند ممكن است من سر مساله ای ناراحت شوم و برخورد كنم باز هم آن را با من در میان می گذارند. این حس ناشی از اعتماد متقابل هست. متاسفانه بعضی از والدین فراموش می كنند خودشان هم روزی شانزه ساله بوده اند و یادشان می رود خیلی كارها را دوست داشتند انجام دهند كه درست یا غلط بودنش را الان می فهمند.

بازیگری را دوست دارم
نیاز: دوست دارم بازیگر شوم. بازیگری برایم جالب و دوست داشتنی است و در فیلم « فقط بیست» به كارگردانی آقای مسعود كرامتی بازی كرده ام.

ژاله صامتی: چون نیاز دوست دارد در زمینه بازیگری به صورت حرفه ای كار كند به او گفته ام اگر در این سن وارد بازیگری شود استعدادش حیف می شود. الان وقت یادگیری است و نیاز باید زیاد تئاتر و فیلم ببیند و یاد بگیرد و بعد كه به سن هجده، نوزده سالگی رسید و وارد دانشگاه شد می تواند به صورت حرفه ای وارد این كار شود.

اگر واقعا به اندازه ای كه من عاشق بازیگری هستم دخترم هم به این شغل علاقه داشته باشد با حضورش در دنیای سینما مشكلی ندارم و تا حد امكان كمكش می كنم ولی پارتی بازی نمی كنم. (می خندد) چون خیلی از فرزند های سینما از جمله خودم با زحمت و تلاش وارد این عرصه شده است ایم و از پارتی بازی خوشمان نمی آید. ضمن اینكه به نظر من اگر كسی با زحمت چیزی را به دست آورد، هم قدرش را بهتر می داند، هم جهت حفظش زیاد تلاش می كند و هم خودش را بی جهت خرج نمی كند.

یاس: من هم قبلا دوست داشتم بازیگر شوم ولی الان علاقه ای ندارم و احساس می كنم استعدادش را ندارم.

ژاله صامتی: البته به نظرم استعدادش را دارد ولی اعتماد بنفس اش در این زمینه كافی نیست.

عکس ژاله صامتی و دخترانش

گفت وگو با ژاله صامتی و دخترانش + ژاله صامتی

در خواست خاص از خدا
ژاله صامتی: من هر لحظه تا قبل از تولد نیاز می گفتم فقط یك فرزند كافی است و تك فرزندی خوب هست. هر لحظه هم دوست داشتم دختر داشته باشم. اتفاقا هنگامی که یاس را باردار بودم سونوگرافی تا به آخر جنسیت فرزند را نشان نداد و من هر لحظه با خودم می گفتم خدایا فرزند ام سالم باشد ولی دختر هم باشد. (می خندد)

راستش من اصلا روحیه پسر داشتن ندارم و در دوران بارداری ام هم اول اسم یاس را گزینش كردم. با اینكه دوست داشتم تنها یك فرزند داشته باشم ولی بعد از گذشت چند سال یاس مرتب به ما می گفت تنهاست و دوست دارد خواهر یا برادر داشته باشد.

تصمیم گیری جهت داشتن فرزند دوم سخت بود چون هم دوست داشتم ادامه تحصیل بدهم و هم آخر نامه تحصیلی ام با وضع حمل اولم مصادف شده است بود و می دانستم با داشتن یك نوزاد چقدر درس خواندن سخت هست. ضمن اینكه شغل ما به خاطر عدم نظم زمانی سخت تر است و مادر بودن یك بازیگر شاید به نسبت سایر زنان حتی سخت تر باشد. من از یك ماهگی یاس را با خودم سر صحنه فیلمبرداری یا تمرین تئاتر می بردم و مرتب با خودم فكر می كردم حالا با دو فرزند كارم سخت تر هم می شود ولی در ختم مادربزرگم در یك لحظه تصمیم ام را گرفتم.

در شلوغی آن مراسم با خودم خلوت كردم و دیدم من و خواهرهایم در كنار مادرمان هستیم كه به تازگی مادرش را از دست داده و دختر خاله هایم همراه و همدل خاله ام هستند. دیدن این جمع گرم و صمیمی و همدلی بسیار زیادی كه بین همه ما بود و فكر كردن به این عنوان كه بالاخره من و همسرم این دنیا را ترك می كنیم و خوب است یك هم خون در كنار یاس باشد، باعث شد تصمیم بگیرم باز هم فرزند دار شوم و حالا هم از اینكه این تصمیم را گرفتم و نیاز عزیزم را به این دنیا آوردم خیلی خوشحالم.

تصاویر ژاله صامتی

ژاله صامتی و همسرش

تصاویر ژاله صامتی

عکس های ژاله صامتی

گردآوری:بخش بازیگران بیتوته

منابع:

مجله ایده آل

ویکی پدیا

واژه های کلیدی: لباس بازیگران | دوست داشتن | ژاله صامتی | دوست داشتن | بازیگری | بازیگران | بازیگر | فرزندان | بازیگری | فرزند | طراحی

گفت وگو با ژاله صامتی و دخترانش + ژاله صامتی