آن ها زنان به اصطلاح «جهان اولی» هستند؛ ساکن در کشورهای پیشرفته اروپایی و آمریکایی که عالی ترین امکانات برایشان فراهم هست؛ ولی یک وقت هایی هم است که خوشی می زند زیر دلشان تا جهت تجربه های تازه راهی مقر داعش شوند و قدم به راهی بگذارند که دیگر هیچ بازگشتی ندارد.

داعش مدت هاست که از زن ها همچون مردان جهت اموری مانند جذب نیرو، جمع آوری اطلاعات و تبلیغ افکارش استفاده می کند. گفته می شود آینده اعضای زن گروه های افراطی فاجعه بار هست؛ لیکن آن ها یا کشته می شوند یا به اسارت گروه های افراطی رقیب می افتند.

در دام عاشقانه‌های داعشی

طی دو، سه سال اخیر، زن ها و دختران زیادی در کشورهای اروپایی یا آمریکایی از طریق «مبلغان سایبری داعش» با مردان جوانی آشنا می شوند و به بهانه ازدواج با آن ها کشور خود را ترک کرده و راهی مقر فرماندهی داعش می شوند، بدون اینکه بدانند دقیقا چه سرنوشتی در انتظار آن هاست؛ هرچند بعضی از آن ها آگاهانه و به شوق «جهاد نکاح» به داعش می پیوندند.

حالا قرار است با هم زندگی چهار زن معمولی را مرور کنیم؛ چهار نفری که غرق در دنیای خانمانه ارزش بودند و هیچ دغدغه سیاسی هم نداشتند؛ ولی نقطه اشتراک هر چهارتایشان این است که مبلغان سایبری داعش در اینترنت آن ها را تحت تاثیر افکار خود قرار دادند و هر چهار زن را مجاب کردند که جهت زندگی بهتر به داعش بپیوندند.

آن‌ها زنان به اصطلاح «جهان اولی» هستند؛ ساکن در کشورهای پیشرفته اروپایی و آمریکایی که عالی ترین امکانات برایشان فراهم هست؛ ولی یک وقت‌هایی هم است که خوشی می‌زند

سیترلینا بیتالو ـ ۱۸ ساله ـ اهل هلند

«سیترلینا بیتالو» یک دختر ۱۸ ساله و یک کاتولیک بسیار اعتقاد بود. او به همراه خانواده اش در شهر ماستریخت یک زندگی معمولی را تجربه می کرد. سیترلینا یک روز به صورت پنهانی و بدون اطلاع خانواده اش، ماستریخت را به مقصد استانبول ترک کرد تا خودش را به سوریه برساند.

نام او در بدو ورود به «رقه» به «عایشه» عوض کردن پیدا کرد و با شخصی به نام «عمر یلماز» ازدواج کرد. تا اینجا همه چیز جهت سیترلینا خوب بود تا اینکه شوهرش مجبور شد، همسر خود را به «امیر» داعش دهد. ازدواج او با امیر هم چندان دوام نیاورد و او در مدت کوتاهی مجبور به ۷ ازدواج شد و این در حالی بود که داعش اجازه ترک خاک «رقه» را نیز به سیترلینا نمی داد. داعشی ها معتقدند که مهاجران صرفا جهت جهاد به آن ها می پیوندند و نه جهت عیاشی و این ازدواج های مکرر را هم نوعی جهاد جهت زن می دانند.

در دام عاشقانه‌های داعشی

تحمل مادر سیترلینا در این یک سال تمام می شود و تصمیم می گیرد با حمایت پلیس ضدتروریسم هلند راهی ترکیه شود تا دختر جوانش را از داعش بعد بگیرد. همه برنامه ها به درستی پیش می رود و این مادر و دختر در استانبول با یکدیگر دیدار می کنند تا راهی هلند شوند.

ستیرلینا بعد از ورود به خاک هلند به اتهام همکاری با داعش، بازداشت، ولی بعد از دو روز به شرط عدم ترک شهر خویش و با قرار وثیقه به صورت موقت آزاد شد. با این حال از آن روز دیگر هیچ اطلاعی از او و خانواده اش وجود ندارد و به نظر می رسد به زندگی مخفیانه روی آورده اند.

آن‌ها زنان به اصطلاح «جهان اولی» هستند؛ ساکن در کشورهای پیشرفته اروپایی و آمریکایی که عالی ترین امکانات برایشان فراهم هست؛ ولی یک وقت‌هایی هم است که خوشی می‌زند

خدیجه داره ـ ۲۲ ساله ـ اهل انگلیس

«خدیجه داره» یک دختر ۲۲ ساله بود که در جنوب شرق لندن و در خانواده ای مسیحی زندگی می کرد. راجع به نام انگلیسی او اطلاعات چندانی وجود ندارد؛ ولی خدیجه یک دختر خوش گذران بود که در زندگی اش جز لاک زدن و پوشیدن پیراهن های خانمانه به چیزی فکر نمی کرد.

در دام عاشقانه‌های داعشی

او دانشجوی روانشناسی بود و وقت زیادی از زندگی اش را در اینترنت سپری می کرد و در خلال همین گشت و گذارهای اینترنتی اش با یکی از مبلغان داعش آشنا شد. گپ و گفت اینترنتی با مبلغ داعشی خدیجه را وادار کرد که یک روز به طور پنهانی و بدون اطلاع خانواده اش لندن را ترک کند و جهت پیوستن به داعش راهی «رقه» شود.

او در «رقه» با یک تروریست سوئدی به نام ابوبکر ازدواج کرده و می گوید می خواهد نخستین زن انگلیسی باشد که یک «ترورریست آمریکایی یا انگلیسی» را می کشد.

سالی جونز ـ ۴۷ ساله ـ اهل انگلیس

«سالی جونز» نوازنده یک گروه موسیقی راک انگلیسی بود که در دهه ۱۹۹۰ پله های ترقی را در زمینه موسیقی طی کرد؛ ولی در برهه ای دچار پرسشها فراوان شد و مسیر زندگی اش عوض کردن کرد. یکی از پرسشها سالی جونز در آن سال ها بیکاری و بی پولی شدید بود که باعث شد او زیاد وقتش را در اینترنت بگذراند.

او در همین گشت و گذارهای اینترنتی اش عاشق پسری به نام «جنید حسین» شد. جنید یک دورگه انگلیسی ـ پاکستانی بود که در ارتش سایبری داعش فعالیت می کرد. جنید، سالی جونز را مجاب کرد که جهت داشتن یک زندگی مرفه راهی رقه شود.

سالی جونز در بدو ورود به رقه نام خود را به «سکینه» عوض کردن داد و با جنید ازدواج کرد. بعد از مدتی هواداران سالی جونز، هنرمند مورد علاقه خود را با ردا و پوشیه در اینستاگرام، تلگرام، شبکۀ اجتماعی فیس بوک و … دیدند و آن هم در حالی که این هنرمند به «زن خون خوار داعش» مشهور شده است بود.

او قسم خورد سر همه کسانی را که به داعش نپیوندند ببرد و یک بار هم توییت کرد: «سر همه شما مسیحیان باید با یک چاقوی قشنگ و تیز بریده و روی نرده های شهر رقه راه اندازی شود. من در هر مکانی که شما را ببینم، این کار را انجام خواهم داد.»

امیره عباسه ـ ۱۵ ساله ـ اهل انگلیس

«امیره عباسه» یک دختر انگلیسی ۱۵ ساله بود که تمام دنیایش در توجه به ظاهرش و البته ورزش کردن خلاصه می شد. امیره بخش زیادی از زمانش را در اینترنت سپری می کرد که همین امر موجب آشنایی او با مبلغان داعش در اینستاگرام، تلگرام، شبکۀ اجتماعی فیس بوک و … شد.

این دختر نوجوان عاشق هیجان و تجربه های تازه بود. جهت همین یک روز صبح بدون اطلاع خانواده اش سوار اتوبوس شد و خودش را به فرودگاه لندن رساند تا بتواند از آنجا راهی استانبول شود. او می خواست خودش را به مناطق مرزی ترکیه با سوریه برساند؛ جایی که داعشی ها در انتظارش بودند.

امیره که گفته می شود یک دانش آموز بسیار موفق بود و به دانشگاه رفتن فکر می کرد، فقط جهت حس یک هیجان تازه به عنصرهای تروریستی داعش پیوست.

بسیاری از زنانی که به داعش می پیوندند نه اهداف مذهبی دارند و نه اهل مبارزه سیاسی هستند. آن ها در واقع فقط عاشق می شوند. آن هم عاشق مردهای مرموز داعشی با قلب های سیاه و دست هایی آلوده به خون.

اخبار بین الملل – ایسنا

بازدید مطلب: 42