وحشت از آینده در منزل جامعه کارگری رخنه کرده است ، بیکاران جایگزین امید ب

به گزارش خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی گروه تحریریه سایت جوان، یقیناً یکی از چالش برانگیزترین دغدغه های قشر کارگر، به بیکاری و عدم ثبات شغلی معطوف می شود.

فصلی بودن بعضی از زیرشاخ‌ های این فعالیت (همچون کارگران ساختمانی) و کم کردن ظرفیت های تولیدی یا اقدامِ به تعدیل نیرو و …در طول سالیان اخیر آن‌چنان عمق این نگرانی و هراس از عدم ثبات شغلی را شدت یافتن نموده که تنها دلخوشی و کور سوی امید کارگران را به دریافت بیمه بیکاری منحصر کرده است.

با این وجود، بعضی از محدودیت ها و چارچوب های تعیین شده است در استفاده از بیمه بیکاری، باعث شده است تا استفاده از این ساز و کار حمایتی با ملاحظات تردیدها و وسواس های خاص به خود همراه شود.

وحشت از آینده در منزل جامعه کارگری رخنه کرده است ، بیکاران جایگزین امید ب

یکی از این موارد، به امکان استفاده از این بیمه صرفاً جهت یک مقطع ۳ الی ۴ ساله باز می گردد، به این ترتیب که در صورت استفاده یک کارگر از این اصطلاح بسته حمایتی در مدت وقت اشاره شده، برخورداری مجدد از آن در دوره زمانی دیگر میسر نیست.

عبدالله نیشابوری، یکی از کارگران ساکن غرب استان پایتخت کشور عزیزمان ایران در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گفت: شرایط شغلی ما و عدم امنیت کافی( از حیث استمرار فعالیت و اشتغال)در آن به گونه ای است که متأسفانه همواره با دغدغه و وحشت بیکاری،گذران عمر می‌کنیم.

وی افزود: همین ترساندن باعث شده است تا بخش قابل توجهی از کارگران، استفاده از این بیمه را به وقت دیگری موکول کنند، لیکن احتمال می دهند شرایط سخت تری رقم بخورد و در صورت استفاده از این پوئن، نتوانیم در مواقع بحرانی تر از این مؤلفه حمایتی حائز اهمیت ولی محدود، استفاده کنیم.

بر اساس قوانین و ضوابط تعریف شده، امکان برخورداری سه الی چهار ساله از بیمه بیکاری، در فواصل و مقاطع متفاوت وجود دارد، ولی این وقت قابل زیاد کردن نیست و هر کارگر در طول دوران فعالیتی خویش تنها قادر است در بازه زمانی تعریف شده است از این ساز و کار حمایتی بهره مند شود.

بیمه بیکاری از نمونه تمهیدات حمایتی از کارگران محسوب می شود که در شرایط بحرانیِ بیکاری، یارای این قشر زحمتکش می شود،اما وجود بعضی محدودیت ها و هراس

به عنوان مثال اگر کارگری به مدت ۴ سال از بیمه مذکور استفاده نمایند، در صورت وقوع رخدادی غیر قابل آینده نگری و بروز بیکاری مجدد، بهره‌گیری مجدد از این مؤلفه جهت او مقدور نخواهد بود.

محدودیت منابع و اعتبارات،امکان زیاد کردن مدت وقت بیمه دریافتی را سخت ساخته است

مصطفی حبیب زاده، یکی از کارشناسان بیمه در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی با اشاره به نقش حائز اهمیت و تعیین کننده بودجه، اعتبارات در تأمین منابع مالیِ پرداختِ بیمه بیکاری، عنوان کرد: به نظر می رسد یکی از عوامل مؤثر در محدودیت و اِعمال بازه زمانی برخورداری از بیمه بیکاری، ناشی از محدودیت های مالی و اعتباری می شود.

وی افزود: البته در طول سالیان گذشته،کم نبوده اند افرادی که با سوء استفاده ( علی‌رغم برخورداری از شغل ) از این ساز وکار حمایتی، اقدام به دریافت بیمه بیکاری نموده اند که شاید یکی از دیگر عوامل مؤثر در لحاظ کردن محدودیت های این‌چنینی به تجربه و وجود بعضی سوءاستفاده ها باز می گردد، ولی به هر ترتیب می توان از محدودیت مذکور به عنوان یکی از نقایص قانونِ اشاره شده است یاد کرد، لیکن در صورت مواجه شدن با بیکاری طولانی یا متوالی، مدت وقت معین شده، قادر به حمایت کافی از قِشرِ کارگر نخواهد بود.

این کارشناس بیمه گفت: یکی از اساسی ترین و اصولی ترین راهکارهای مقابله و مهار این معضل را باید در توسعه تولید،گسترش کارخانجات ، مراکز و واحدهای صنعتی جستجو کرد، لیکن هر آنچه بر تعدد، تکثر و تنوع چنین مراکزی افزوده شود، به تبع ضریب جذب کارگران نیز زیاد کردن می یابد و قاعدتاً خطرِ احتمالِ بروز بیکاری نیز به میزان قابل توجهی کم کردن می یابد.

وی افزود: دریافت بیمه بیکاری صرفاً مشمول کارگران ساختمانی نمی شود و هر فرد،گروه یا دسته ای که در قالب کارگر ایفای نقش می‌کند در صورت برخورداری از این ساز وکار حمایتی، قادر به استفاده از بیمه بیکاری خواهد بود، ولی واقعیت این است که پرداخت بیمه بیکاری باید به عنوان آخرین راه حل و راهکار مد نظر قرار گیرد، لیکن در سطح کلان، پرداخت مستمری بیکاری، نتیجه ای جز هدر رفت منابع در پی نخواهد داشت و راهکار منطقی معطوف به این امر می شود که اساساً از احتمال وقوع بیکاری پیشگیری شود.

حبیب زاده گفت: اطلاق واژه هدر رفت منابع به معنای مطرود بودن و غیر مهم خواندنِ این ساز وکار حمایتی نیست، بلکه منظور نظر این است که پرداخت بیمه بیکاری تنها در شرایطی مؤثر و مطلوب اثر خواهد بود که هیچ راهکار حمایتی دیگر وجود نداشته باشد و به تبع در چنین شرایطی، تنها راه تأمین معیشت قشر زحمتکش کارگر معطوفِ به این به اصطلاح بسته حمایتی می شود.

وحشت از آینده در منزل جامعه کارگری رخنه کرده است ، بیکاران جایگزین امید ب

نسبت به زیاد کردن بازه زمانی پرداخت بیمه بیکاری تجدید نظر شود

حسین علی فرجیان ریحانی، یکی از فعالان حوزه کارگری در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی، با اشاره به وجود پرسشها متعدد در مسیر فعالیتی قشر شریف و زحمتکش کارگر در جامعه، گفت: تجربه ثابت کرده بخش قابل توجهی از کارگران، با آسوده طلبی و تن پروری بیگانه هستند و به واقع بیکاری و عدم فعالیت، همچون آفتی جهت جامعه کارگر محسوب می شود که فارغ از مخاطرات و آسیب های مالی آن، از حیث معنوی و روانی جهت جامعه کارگر قابل هضم و تحمل نیست.

وی افزود: به واقع کارگران علاقه مند به فعالیت هستند و کم نیستند کارگرانی که حتی در ایام تعطیلات متوالی، تلاش می‌کنند جهت خود مشغولیتی ایجاد کنند، لیکن اساساً روحیه کارگری با اِنفِعال و رِخوَت سازگار نیست.

فرجیان ریحانی عنوان کرد: جامعه کارگری از بیکاری لذت نمی برد و اگر در این میان بعضی با سوء استفاده به دریافت بیمه بیکاری مبادرت می ورزند، نباید این عارضه و نارسایی رفتاری را به تمامی قشر کارگر تعمیم داد.

این فعال حوزه کارگری گفت: با همه این اوصاف انتظار می رود به ملاحظات و دغدغه ها این طیف نیز توجه هر چه بیشتری شود و امید آن می رود دستگاه های ذی‌ربط در جهت زیاد کردن مدت وقت استحقاقی دریافت بیمه بیکاری، اصلاحات و باز بینی مورد نیاز را لحاظ کنند، لیکن بازه زمانی تعیین شده است جهت دریافت بیمه بیکاری، با شرایط موجودِ اقتصادیِ کشور و مخاطرات مرتبط با امنیت شغلی ، همخوان به نظر نمی رسد.

بیمه بیکاری از نمونه تمهیدات حمایتی از کارگران محسوب می شود که در شرایط بحرانیِ بیکاری، یارای این قشر زحمتکش می شود،اما وجود بعضی محدودیت ها و هراس

وی در خاتمه یادآور شد: بی شک یکی از ارکان و پایه های مهم توسعه و شکوفایی صنعتی، تولیدی و اقتصادی کشور حول محور فعالیت کارگران می چرخد و به تبع انتظار می رود ضریب حمایت ها از این طیف با تقویت هر چه بیشتری همراه شود.

انتهای پیام/

وحشت از آینده در منزل جامعه کارگری رخنه کرده است ، بیکاران جایگزین امید ب

واژه های کلیدی: خبرنگار | استفاده | کارگری | دریافت | اقتصاد | کارگران | محدودیت | دریافتی | اقتصادی | استفاده | کارگر