عکس+ آگهی های عجیب و دردناک آدم های تنها

یک یادداشت کوتاه جهت آدم های تنها

سهیلا صدیقی: یادش بخیر! دوربین های آنالوگ یک چیز دیگر بود. یاد پشت و رو کردن و جلو و عقب کردن نوارهای کاست هم به خیر. یاد آلبوم های تصویر شخصی مان بخیر. همان آلبوم هایی که اجازه نمی دادیم، دست هر کسی به آن ها برسد و این پروسه یادش بخیرگویان ما هر روز با سرعت بیشتری پیش می رود چون ما هر روز داریم، انسان مدرن تری می شویم.

عبارات مهم : اپلیکیشن – خاطرات
می دانید؟ قرار نبوده انقدر آدم های تصنعی باشیم. با ناخن های مصنوعی ، مژه های مصنوعی و… قرار نبوده در ازحام خیابان های شلوغ و بی در و پیکر و یک مشت سیمان و آجر محصور شویم. اصلا قرار نبوده ایموجی های زردرنگ خبر رسان تلگرام جلوی معاشرت ما را با آدم هایی که در این دنیا زندگی واقعی دارند، بگیرند.

اصلا قرار نیست این مطلب خاطره های قدیمی را جهت شما مرور کند. چون اینجا دفتر خاطرات نیست. فقط می خواهیم راجع به تنهایی هایمان صحبت کنیم. چه شده است که همه مان آدم های تنهایی شدیم؟ کارمان به کجا رسیده که حالا اپلیکیشن هایی طراحی شده است اند تا آدم ها از طریق آن ها جهت خودشان دوست پیدا می کنند؟ مگر در دنیای واقعی دوستی وجود ندارد؟ خبر دارید که آدم ها در وبسایت های تبلیغاتی آگهی هایی را منتشر می کنند که در آن دنبال یک دوست می گردند تا در پارک با او بدوند؟ می دانید، آگهی هایی منتشر می شود که آدم ها از همدیگر می خواهند با هم کتاب بخوانند، حرف بزنند، عکاسی کنند و…؟؟؟

عکس+ آگهی های عجیب و دردناک آدم های تنها

گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: isna.ir

واژه های کلیدی: اپلیکیشن | خاطرات | طراحی | خاطره | آلبوم | تنهایی | خبر | اجتماعی