دایره محدود متحدانِ تجاری، زیان بار است ، ضرورت زیاد کردن دامنه شرکای تجاری و اقتصادیِ ایران

به گزارش خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی گروه تحریریه سایت جوان، تجارت خارجی و مراودات اقتصادی در سطح فرامرزی و بین المللی از ضروریات اجتناب ناپذیراقتصادی است که کم توجهی و غفلت از ظرفیت های بالقوه موجود در آن از مصادیق بارز وقت سوزی به شمار می رود.

سحر فرجی،کارشناس اقتصادی در گفت و گو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی با اشاره به سهم قابل توجه چین در مراودات اقتصادی با کشور عزیزمان ایران اظهار داشت: بدون تردید در مناسبات اقتصادی بین المللی بعضی از متحدان بیشترین میزان تجارت اقتصادی را به خود اختصاص می دهند که به هر ترتیب این عرف و قاعده نانوشته، از دیرباز در تعاملاتِ تجاریِ میان کشورها وجود داشته است.

وی افزود: آنچه که در این میان، حائز اهمیت است به فاصله میان حجم و ارزش مبادلات و مراودات تجاری متحدانِ اقتصادیِ کشور، معطوف می شود.

دایره محدود متحدانِ تجاری، زیان بار است ، ضرورت زیاد کردن دامنه شرکای تجاری و اقتصادیِ ایران

فرجی گفت: کشور چین یا ترکیه از مصادیق بارز چنین رویکرد غیرمنطقی به شمار می‌روند که ریشه مهم این عنوان به بعضی از سیاست گذاری های غلط اقتصادی در طول سالیان و ادوار گذشته باز می‌گردد.

کارشناس اقتصادی عنوان کرد: مؤلفه های متعدد و متنوعی در میزان نزدیکی تجاری کشورها در مراودات اقتصادی و تجاری با یکدیگر تأثیرگذار هستند که ریسک تجارت و سرمایه گذاری، میزان حجم و وسعت بازار مصرف کشورهای دوست، آینده و ثبات سیاسی، نفوذ بین المللی و منطقه ای و…از نمونه های آن به شمار می رود.

فرجی گفت: با در نظرگرفتن چنین پارامترهایی این واقعیت، ملموس می‌شود که کشور چین از بسیاری جهات از مؤلفه‌های اشاره شده است برخوردار هست، ولی توصیه ظریف به این واقعیت غیرقابل انکار باز می‌گردد که متأسفانه بیشترین حجم مراودات اقتصادی کشور عزیزمان ایران به یک یا دو کشور خلاصه شده است و در مراتب بعدی، میزان ارزش و حجم تعاملات اقتصادی میان کشور عزیزمان ایران با کشورهای دیگر محدود است.

وی افزود: ریسک بالای این رویکرد از این منظر است که در صورت روی گردان شدن کشورهای دوست به علت بازی های پشت پرده و سختى ها و آسانى ها هایِ غیرقابل پیش بینیِ عالم سیاست، خساراتی جدی به کشور نشانه و جامعه ای که بیشترین سهم تجارت اقتصادی خود را به یک یا دو کشور منحصر کرده تحمیل خواهد شد.

برخی از کارشناسان معتقدند که دایره محدودِ شرکای اقتصادیِ کشور عزیزمان ایران از حیث تعدد، منطقی نیست و چنین رویکردی در دراز مدت می‌تواند با مخاطرات اقتصادی خاصِ به خود همراه شود.

کارشناس اقتصادی گفت: در تحلیل و بررسی این موضوع، تا حدود بسیاری مناسبات سیاسی میان کشورها نیز اثرگذار است.

فرجی گفت: یک قاعده کلی در علم سیاست وجود دارد و آن مبتنی بر این امر می شود که در عالم سیاست، دوست یا دشمن دائمی وجود ندارد و از این حیث در صورت تیره شدن روابط با کشوری که عنوان متحد و شریک تجاری و اقتصادی را یدک می‌کشد، با آسیب های بسیاری مواجه خواهیم شد.

وی افزود: منطق اقتصاد و عالم سیاست حکم می‌کند، دایره مناسبات تجاری با کشورهای دوست و متحد زیاد کردن یابد و در صورت حصول چنین امری، علاوه بر ایجاد فضائی رقابتی میان کشورها جهت برقراری رابطه تجاری مناسب و معقولانه، در صورت بروز تیرگی یا تنش در روابط نیز، به آسانی و در کوتاه ترین وقت ممکن می‌توان جایگزین مناسبی جهت کشور نشانه لحاظ نمود و به تبع در این بستر و شرایط امکان بازی کردن با کارت های اقتصادی علیه کشوری خاص همچون کشور عزیزمان ایران به حداقل ممکن کم کردن می یابد.

نقش شرایط سیاسی بر نزدیکی یا دوری تجاری و اقتصادی کشورها با یکدیگر

مَهین مطیعی،کارشناس اقتصاد سیاسی، در گفت و گو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی، با اشاره به تأثیرگذاری شرایط سیاسی در نحوه و کیفیت گزینش شرکای تجاری و اقتصادی گفت: در بعضی مواقع، شرایط و تحولات سیاسی به نحوی رقم می خورد که ممکن است کشور یا دولتی علی رغم میل و نظر خود، مناسبات اقتصادی و تجاری خود را تنظیم و طراحی نماید.

وی افزود: میزان نفوذ و قدرت جهانی، بین المللی یا منطقه‌ای کشورها نقش بسیار تعیین کننده ای در گزینش شرکای اقتصادی ایفا می‌کند ولی در این میان،کشوری موفق خواهد بود که به موازات لحاظ کردن مؤلفه های فوق، ضریب سود تجاری، وسعت بازار مصرف، میزان مراودات اقتصادی در دو بخش صادرات و واردات و دیگر اقتضائات و ضروریاتی که در تنظیم و طراحی مناسبات اینچنینی مهم است را مدنظر قرار دهد.

کارشناس اقتصاد سیاسی گفت: در گذشته با عنایت به تحریم های سنگینی که دشمن های نظام مقدس جمهوری اسلامی کشور عزیزمان ایران به ما تحمیل کرده بودند، حق گزینش چندانی جهت برگزیدن متحدان تجاری و اقتصادی نداشتیم ولی انتظار می رود در شرایط فعلی که تا حدودی بعضی از موانع در حوزه سیاست خارجی مرتفع شده، در زیاد کردن شعاع دایره متحدان تجاری و اقتصادی تلاش فزاینده تری لحاظ شود.

دایره محدود متحدانِ تجاری، زیان بار است ، ضرورت زیاد کردن دامنه شرکای تجاری و اقتصادیِ ایران

وی افزود: البته گام های مثبتی در ماه های گذشته در این خصوص برداشته شده است ولی با در نظرگرفتن ظرفیت های بالقوه موجود در کشور، این واقعیت مبرهن می شود که متأسفانه نتوانسته ایم به توفیق برجسته و ملموسی در این حوزه نائل شده است و همچنان شاهد هستیم بعضی از کشورهایی که در قالب هیات های تجاری به کشور عزیزمان ایران سفر کردند، خروجی مثبت و ملموسی از خود به نمایش نگذاشته اند و همچنان در بعضی حوزه ها مذاکرات،در حد شعار و وعده های شفاهی باقیمانده است.

مطیعی گفت: امید آن می رود روابط، تعاملات و مراودات تجاری، اقتصادی و سیاسی به نحوی تنظیم و طراحی شود که در آینده بر تعدد و تکثر متحدان تجاری کشور عزیزمان ایران افزوده شود.

وی در خاتمه یادآور شد: در حال حاضر کشورهای بسیاری با کشور عزیزمان ایران ارتباط دارند ولی حجم مناسبات اقتصادی و تجاری میان آنها محدود و ناچیز است که زیاد کردن آن (با لحاظ کردن ملاحظات سیاسی و اقتضائات منافع ملی کشور) مهم به نظر می‌رسد و قطعاً در چنین شرایطی، ریسک و خطر آسیب های اقتصادیِ متحدان تجاری و اقتصادیِ کشور عزیزمان ایران ،به حداقل ممکن کم کردن می یابد.

انتهای پیام/

برخی از کارشناسان معتقدند که دایره محدودِ شرکای اقتصادیِ کشور عزیزمان ایران از حیث تعدد، منطقی نیست و چنین رویکردی در دراز مدت می‌تواند با مخاطرات اقتصادی خاصِ به خود همراه شود.

واژه های کلیدی: کشورهای دیگر | اقتصادی | سیاسی | سیاست | تجارت | ایران | کشورها | اخباراقتصادی