جدایی اقلیم کردستان عراق؛ خواب تازه صهیونیست ها جهت منطقه

آمریکا و صهیونیست ها با حمایت از جدایی کردستان عراق، به دنبال خلق بحران جدیدی در منطقه هستند.

به گزارش بیاکافه به نقل از گروه تحریریه سایت؛ آخر همه پرسی جدایی اقلیم کردستان عراق بعد از مخالفت های فراوان کشورهای منطقه انجام شد و مردم این اقلیم بدون توجه به تبعات این تصمیم و بدون تفکر در مورد عواقب آن رای به جدایی از عراق واحد دادند، تصمیمی که قطعا با گذشت وقت مشکل های خود را نشان می دهد.
«آب»، «مرز»، «تابعیت» و «بحران مالی» به عنوان چهار معضل مهم بعد از جدایی اقلیم کردستان عراق از حکومت مرکزی این کشور، عنوان شده است است.

عبارات مهم : رژیم صهیونیستی – میدان نفتی
اما علی رغم آینده نگری این پرسشها قبل از برگزاری همه پرسی جدایی، بسیاری از مقامات اقلیم کردستان عراق جهت توجیه این تصور که جدایی از عراق ساده و سودمند خواهد بود، به جدایی دوستانه چک ها و اسلواک ها اشاره می کردند که به منحل شدن «چکسلواکی» منجر شد؛ این درحالی است که آنها به بسیاری از نمونه های جدایی که باعث بروز کشمکش های چریکی و نظامی شد، هیچ گاه اشاره ای نکردند؛ جدایی هایی نظیر «سودان و سودان جنوبی»، «اتیوپی و اریتره»، «صربستان و کوزوو»، «اندونزی و تیمور شرقی»؛ با یک نگاه بی طرفانه می توان دریافت که در هیچ یک از این موارد موجودیت جدا شده است ای که استقلال یافته، موفق نبوده است.
ماهیگیری از آب گل آلود
صهیونیست ها شکل گیری «کردستان بزرگ» را همواره جزو یکی از اولویت های منطقه ای خود می دانستند؛ صهیونیست ها در مراجع رسمی، در کتاب هایشان و در دکترین های نظامی که بارها منتشر کردند، بارها و بارها خود را به عنوان طرفدار جدایی اقلیم کردستان از حکومت مرکزی عراق معرفی کردند.گیدئون ساعار یکی از اعضای حزب لیکود (حزب نخست وزیر رژیم صهیونیستی)، ضمن استقبال از انجام همه پرسی جدایی اقلیم کردستان از حکومت مرکزی عراق، این همه پرسی را «مهم» و «تاریخی» قلمداد کرد؛ این درحالی است که چند سال پیش نتانیاهو گفته بود ««تلاش و آرزوی کردها جهت استقلال یک حق است».

امروز تنها رژیم اسرائیل قاطعانه به دنبال ایجاد کشور کردستان مستقل هست. جهت این رژیم، در خاور نزدیک و دور از مرزهای خود ایجاد یک کانون تشنج نیرومند که توجه و امکانات مخالفان اسرائیل را به خود جلب کند مقرون به صرفه هست، ولی در این مورد خاص کار زیادی از تل آویو بر نمی آید، لیکن شریک ماجرا نیست. در این رابطه، گفته های دبیر مجمع تشخیص مصلحت و فرمانده سابق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، محسن رضائی در مصاحبه مطبوعاتی اخیر در بغداد جالب است که گفت که مطرح کردن ایده رفراندوم در کردستان عراق را می توان با جنگ های تحمیلی به عراق، سوریه و ترکیه مقایسه کرد که می تواند ده ها سال ادامه یافته و منطقه را بی ثبات کند.
کمک های مالی عربستان سعودی در مقاطع متفاوت زمانی به اقلیم کردستان، پشتیبانی تجهیزاتی و تسلیحاتی از گروهک کوموله و مهم تر از این دو، ترویج تفکر وهابیت در این اقلیم، از جمله شواهدی است که نشان می دهد آل سعود نیز در کنار رژیم صهیونیستی، مهم ترین هوادار شکل گیری کردستان بزرگ است.
یک چیز روشن است و آن این که ایالات متحده آمریکا و اسرائیل با تشویق انشعاب و جدایی طلبی در این منطقه پرسشها زیادی به وجود آورده اند که یکی از آنها رفراندوم جدایی کردستان عراق هست. همه این ها ادامه انقلاب های «رنگین» است که در سال ۲۰۱۰ میلادی به وسیله آمریکا در خاور نزدیک راه اندازی شد. تبدیل لیبی، سوریه و عراق به یک زخم خونین و سرازیر شدن هزاران نفر از تروریست های بین المللی به این کشورها نتیجه استراتژی کوته نظرانه ایالات متحده آمریکا با اتکا به کشورهای وهابی خلیج فارس بوده هست. در این شرایط روسیه با عدم حمایت از ایده انجام رفراندوم و در این حالت، با عدم نفی حقوق ملی کردها خط و مشی درستی اتخاذ کرده است.
دولت عراق بعد از اقدام اقلیم کردستان در فروش مستقلانه و بدون اجازه نفت، سهم کردها از بودجه ملی را قطع کرده هست. شیوع فساد در میان مسئولان هم باعث وخیم تر شدن استانداردهای زندگی در میان کردهای عادی این منطقه شده است هست. ولی نفت، کماکان منبع مهم درآمد اقلیم کردستان عراق به شمار می رود. در شرایطی که بغداد فروش نفت به وسیله اقلیم را غیرقانونی می داند، روزانه ۵۵۰ هزار بشکه نفت از طریق یک خط لوله به ترمینال های ترکیه در دریای مدیترانه انتقال یافته می شوند که اگر ترکیه این خط لوله را قطع کند اقلیم کردستان به زانو در خواهد آمد.
نگرانی های دیگر به استان غنی از نفت «کرکوک» مربوط می شود که کنترل آن بعد از عقب نشینی نیروهای عراقی هنگام حمله داعش به دست کردهای عراق افتاد. آنچه مساله کرکوک را پیچیده می کند ماهیت چند قومی این شهر است که غیر از ترکمن ها، کردها و عرب ها، در بخشی از مناطق این شهر آشوریان نیز زندگی می کنند. میدان نفتی کرکوک یکی از بزرگترین میدان های نفتی عراق است که حجم ذخایر آن بالغ بر ۱۰ میلیارد بشکه تخمین زده شده است هست. مسئولیت استخراج نفت از این میدان نفتی هم اکنون برعهده شرکت نفت عراق است و حالا با جدایی کردستان عراق و انتقال اختیار بهره برداری از آن به اقلیم کردستان، این میدان نفتی می تواند تا سالها خیال رژیم صهیونیستی را از واردات نفت خام آسوده کند.
خطر درگیری میان نیروهای پیشمرگه کرد و شبه نظامیان دیگر در این منطقه خطری جدی و واقعی هست. بعضی گزارش ها حاکی است دولت آمریکا قبل از برگزاری همه پرسی تلاش کرد مناطق مورد مناقشه از جمله کرکوک را از همه پرسی مستثنی کند که البته مورد قبول مسعود بارزانی واقع نشد.
آمریکایی ها بر اساس طرح جو بایدن معاون مدیر جمهور سابق آمریکا به دنبال تجزیه عراق و جداساختن پیکره کردستان از عراق بوده و هستند و بر اساس این طرح، عراق باید به سه کشور شیعه نشین، سنی نشین و کردنشین تجزیه شود. موضوعی که بسیار روشن است این است که منطقه آماده پذیرش یک کشور تازه را ندارد و کردهای عراق باید بدانند که جدا شدن اقلیم کردستان از عراق، نه تنها مشکلی را از پرسشها آن ها حل نخواهد کرد بلکه بر پرسشها آن ها خواهد افزود.
به هر حال اتفاقی که نباید می افتاد، افتاد و همه پرسی جدایی اقلیم کردستان علی رغم مخالفت های داخلی و خارجی انجام شد. حالا کردهای عراق با انواع تحریم ها از جمله هوایی و زمینی مواجه شده است اند. دوستانی مثل ترکیه و کشور عزیزمان ایران که بارها به کردهای عراق هشدار داده بودند، امروز در میدان حمایت از عراق واحد قرار گرفته اند تا بتوانند نقشه تجزیه طلبی اسرائیل و آمریکا را خنثی کنند، نقشه ای که روزی داعش، روزی طالبان و روزی هم بارزانی بازیگر نقش اول آن هستند.