چرا برآمدگى پشت گوش بوجود می آید و درمان آن چیست؟

برآمدگى های پشت گوش

برآمدگى پشت گوش مى تواند ناشى از یک غده ى لنفاوى متورم، به وجود آمدن یک کیست، تومور خوش خیم، یا رشد نا به جا و بیش از حد باشد. بعضى از اوقات این برآمدگى ها سخت و دردناک هستند، بعضى مواقع نرم و قابل حرکت و در مواردى دیگر، آن ها به هیچ وجه باعث ایجاد درد نمى شوند و اگر آن ها را لمس کنید، نرم هستند.

عبارات مهم : سرطان پوست – انواع سرطان
ممکن است اندازه ى این برآمدگى ها و یا آسیب ها بتوانند عوض کردن مکان پیدا کنند ولى به ندرت پیش مى آید که اندازه ى آن ها بزرگتر از اندازه ى یک نخود فرنگى بشود. در زیاد موارد، بعد از گذشت مدت وقت کمى، این برآمدگى از بین مى روند. با این وجود، اگر مدت وقت زیادى بمانند و از بین نروند، نیاز به مواظبت هاى پزشکى پیدا مى کنند.

در ذیل به یک سرى از فاکتورها و شرایطى که منجر به رشد و گسترش این بر آمدگى هاى پشت گوش مى شود و نیز به گزینه هاى موجود جهت معالجه و بهبودى این برآمدگى ها اشاره شده است است.

جوش ها

جوش ها به این صورت طبقه بندى مى شوند: جوش هاى نوک تیز، کورک و برآمدگى هاى ریز بر روى سطح پوست. این جوش ها ممکن است به علت تغییرات هورمونى و سطوح بالاى غیر عادى هورمون هاى جنسى (هم در مردها و هم در بانوان)، استرس، عفونت هاى باکتریایى، یا به دلایل ژنتیکى به وجود بیایند.

چرا برآمدگى پشت گوش بوجود می آید و درمان آن چیست؟

درمان:

در زیاد موارد، با گذر زمان، این برآمدگى ها از بین رفته و یا کوچک تر مى شوند. با این وجود، اگر این اتفاق نیافتاد، مواد شیمیایى هم چون بنزویل پراکساید یا رتینوید مى تواند در کم کردن یا بهبودى این جوش ها مؤثر باشد. در مورد عفونت هاى باکتریایى، آنتى بیوتیک ها به همراه کرم ها و لوسیون هاى ضد عفونى کننده توصیه مى شود.
در موارد عدم تعادل هورمونى حاد، داروهاى ضد هورمون هاى جنسى یا هورمون درمانى مى تواند بهبودى بخش باشد.

غدد لنفاوى متورم

غدد لنفاوى متورم که در پشت گوش نمایان مى شوند، ممکن است به اندازه ى یک نخود فرنگى بزرگ شوند که پر از گلبول ها، و سلول هاى سفید خون و مولکول هاى سیستم ایمنى بدن مى باشد. این تورم، نرم و لطیف است و ممکن است بعضى اوقات با درد همراه باشد. هم چنین ممکن است این تورم با تب، کوفتگى و خستگى همراه باشد.
این نوع تورم نشانه ی وجود عفونت در بدن بوده و با از بین رفتن عفونت، اندازه ى آن کم کردن مى یابد.

سرما خوردگى رایج، گلو درد چرکى، سینوزیت هاى باکتریایى یا ویروسى و یا انواع بیمارى هایى چون سل، بیمارى هاى ناشى از خراش پنجه ى گربه، بیمارى یاز (بیمارى مسرى و عفونى حاصله در اثر اسپیروکتى)، تولارمی یا تب خرگوش (بیماری عفونی خرگوش و موش که به انسان هم سرایت می کند) و نیز عفونت هاى انگلى چون دشتینه زهری یا توکسوپلاسم (بیماری استوایی که به وسیله تک یاخته ای به نام Toxoplasma gondii در انسان و حیوان ایجاد می شود) مى تواند باعث به وجود آمدن غده ى لنفاوى متورم در پشت گوش شود.

درمان:

عموماً یک دوره درمانى به وسیله ى آنتى بیوتیک ها، همراه با داروهاى ضد التهاب و ضد آلرژى، براى مقابله با عفونت هاى باکتریایى تجویز مى شود. در مورد عفونت هاى انگلى، داروهاى مخصوص ضد انگل و آنتى بیوتیک هاى مؤثر در برابر گونه های متعددی از میکرو ارگانیسم ها تجویز مى شود.

آماس استخوان بعد گوش (استخوان پستانى)

آماس استخوان بعد گوش به علت وجود عفونت در ناحیه ى استخوان پستانى مى باشد که، ساختارى شبیه ساختار کندوى زنبور داشته و پر است از فضاى خالى که در آن ها هوا وجود دارد و در پشت گوش واقع شده است هست. عفونت هاى گوش میانى ممکن است به استخوان پستانى سرایت کرده که مى تواند منجر به تورم و ناهنجارى های ساختارى در این استخوان شود.
این بیمارى خود را با درد در ناحیه گوش، قرمزى، تورم، و برآمدگى در پشت گوش بروز مى دهد. دیگر علائم این بیمارى عبارت از سر درد، تب، از دست دادن شنوایى، خارج شدن مایعات و ترشحات از گوش و کج خلقى مى باشد.

برآمدگى پشت گوش می تواند دلایل زیادی داشته باشد، ممکن است در وقت مبتلا شدن به عفونت، رشد بیش از حد استخوانها، به علت حساسیت، یا در نتیجه برخى

درمان:

آنتى بیوتیک هاى وریدى، مانند سفتریاکسون و آنتى بیوتیک هاى خوردنى و نیز قطره هاى گوش براى جلو گیرى از ترشحات گوش تجویز مى شود.
در موارد مشخصى، درمان از طریق عمل جراحى ممکن است توصیه شود تا از این طریق با خارج کردن و در آوردن قسمتى از استخوان پستانى، این ترشحات چرکین را ریشه کن کنند، که به این جراحى ماستوئیدکتومى مى گویند. در مواردى که گوش میانى دچار عفونت شده است باشد، عمل جراحى تخلیه ی گوش میانى توصیه مى شود. به این جراحى میرینگوتومى مى گویند.

کیست هاى چربى و اپیدرمال (بشره اى یا مربوط به پوست بیرونى)

کیست هایى که در نتیجه ى بسته شدن راه هاى ترشح غدد چربى و در نتیحه ى آن، انباشته شدن چربى زیر پوست به وجود مى آیند را کیست چربى مى گویند. کیست هاى اپیدرمال در نتیجه ى انباشته شدن کراتین و در پى آن رشد برآمدگى زیر سطح پوست مى باشند. ممکن است این کیست ها به وسیله باکترى ها آلوده شده است و تبدیل به غده ى چرکین شوند.

درمان:

گزینه هاى درمان مشمول بر استفاده از ژل هاى هیدروژن پراکساید و داروهاى ضد التهاب مى باشد. در مواردى که در زیر بر آمدگى، چرک جمع شده است باشد، آنتى بیوتیک تجویز مى شود. داروها و تجهیزاتى که در منزل وجود دارد، مانند کمپرس آب گرم و حوله ى داغ مى تواند براى از بین بردن چرک، توصیه شود.
در موارد بسیار حاد، ممکن است شکافتن و جراحى و یا لیزر درمانى توصیه شود.

تومورهاى خوش خیم

سر منشاء تومورهاى خوش خیم که در پشت گوش ظاهر مى شوند از بافت هاى نرم مى باشد که مى توانند به شکل یک غده یا برآمدگى باشند. تومور خوش خیم چربى یا لیپوما از انواع تومورهایى است که از غدد بزاقى رشد مى کند. این تومور به صورت برآمدگى نرم، بدون درد و قابل حرکت، نمایان مى شود.

تومورهاى خوش خیمى که از بافت هاى غدد بزاقى نشأت مى گیرند، مى توانند خود را تا قسمت هاى پشت گوش گسترش داده و راه شناسایى آن ها، بى درد بودن این برآمدگى ها است که ممکن است بزرگتر شود و یا اندازه ى آن ثابت بماند.

یکى دیگر از تومور هاى خوش خیم که ممکن است در استخوان پستانى به وجود آمده و رشد کند، کولستیتوما نام دارد که مشمول بر سلول هاى مخاطى فلس دار و پولک پولک مى شود. در موارد ساده تر، این شرایط، پوست قسمت هاى گوش داخلى را عوض کردن ساختارى غیر طبیعى داده، مگر قسمت هایى که فاقد لایه ى پوست مى باشند.

یک چنین عوض کردن ساختارى در پوست، منجر به نابودى بافت اطراف شده است و از روى پوست، یک لایه ى برآمدگى معمولى پشت گوش به نظر می رسد. نشانه هایى که این تومور به همراه دارد مشمول بر گیجى، ترشحات از گوش، و از بین رفتن شنوایى، در همان گوشى که این مسئله براى آن پیش آمده، مى باشد.

درمان:

تومورهاى چربى اکثراً منجر به شرایط حاد و موارد وخیم سلامتى نمى شود، و اغلب به علت زیبایى، جراحى و برداشته مى شوند. با این وجود، بعضى از اوقات، ممکن است دردناک شوند و در تکان دادن فک، ایجاد مسئله کنند. این موارد با یک عمل جراحى بسیار راحت در یک درمانگاه محلى، برداشته مى شوند.
لیپو ساکشن و نابود کردن شیمیایى تومورها، ممکن است در برخى از موارد توصیه شود، که بستگى به اندازه ی آن و تحقیقات ژنتیکىِ به عمل آمده دارد.

سرطان

انواع متفاوت سرطان و رشد تومورهاى بد خیم، که ممکن است در ناحیه پشت گوش به وجود آیند، مشمول بر سرطان پوست، سرطان غدد بزاقى مانند آماس سرطانى غدد بنا گوشى، سرطان غدد لنفاوى، مانند تومور بد خیم بافت رگی ( نوعی سارکوما) که منشاء آن، سلول هاى لایه درونى رگ هاى خونى مى باشد هست، ورمى است که ناشى از رشد تومورهاى بد خیم، عموماً بدون درد، مى باشد و اندازه ى آن به مرور وقت بزرگ تر مى شود.

چرا برآمدگى پشت گوش بوجود می آید و درمان آن چیست؟

درمان:

گزینه هاى درمانى مشمول بر نابود کردن قسمت هاى سرطانى به وسیله ى مواد شیمیایى یا پرتو درمانى ، در آوردن قسمت هاى سرطانى با جراحى و یا شیمى درمانى مى باشد. شیوه ى دقیق درمانى بستگى دارد به نوع سرطان، و مرحله اى که سرطان پیش روى کرده است و همچنین اندازه ى برآمدگى.

تومور بد خیم بافت رگی

تومور بد خیم بافت رگی با پوسته پوسته شدن پوست خشک یا تشکیل لایه اى از سلول هاى پوست مرده ى چرب و نیز، قرمزى و التهاب در آن ناحیه آشنا مى شود.
ممکن است علت به وجود آمدن آن، تغییرات آب و هوایى، استرس، خستگى و فرسودگى، شرایط عصبى خاص و یا حتى عفونت هاى ناشى از کپک باشد. بعضى از افرادى که مبتلا به بیمارى پارکینسون، بیمارى صرع و یا ایدز مى باشند، زیاد مستعد مبتلا شدن به تومور بد خیم بافت رگی مى باشند.

درمان:

عیب شناسى پوست و تحقیقات راجع به بیمارى هاى پوستى، به تشخیص سریع این گونه شرایط کمک مى کند. کرم هاى موضعى و لوسیون هایى که حاوى کورتیکو استرویید هستند، مانند هیدرو کورتیزون و بتا متازون می تواند جهت کم کردن خارش و ناراحتى پوستى تجویز شود.
در صورت مبتلا شدن از طریق عفونت کپکى، ممکن است داروهاى ضد قارچى مانند کتوکو نازول و سیکلو پیروکس تجویز شود.

مداخله ى دارویى براى تشخیص باعث شناسى و به خصوص درمان برآمدگى پشت گوش بسیار مهم مى باشد، مخصوصاً اگر برآمدگى به صورت ناگهانى و بدون هیچ علت قابل قبول ظاهر شود، و دردناک باشد و اندازه ى آن در حال بزرگ شدن باشد.

وجود مایع پشت پرده گوش Otitis Media With Effusion

ساختمان گوش به سه قسمت گوش خارجی، گوش میانی، گوش داخلی تقسیم می شود. لاله گوش و مجرای گوش که به پرده گوش ختم می شود گوش خارجی را تشکیل می دهند.
گوش میانی حفره ای است که از یک طرف به پرده گوش محدود می شود و از طرف دیگر از طریق لوله ای به نام شیپور استاش به حلق راه پیدا می کند و مشمول بر استخوانچه های گوش اسن و به وسیله دو پنجره به گوش داخلی ارتباط پیدا می کند.
لوله استاش حالت ارتجاعی دارد یعنی در حالت معمول جداره های آن روی همدیگر خوابیده اند و هنگامی که فشار داخل حلق زیاد شود (مثل بلع و زور زدن) این فشار جدار لوله استاش را از هم باز کرده و هوا به گوش میانی می رسد.

باید بدانیم هنگامی که پرده گوش بیشترین حرکت و عالی ترین حالت را دارد که فشار دو طرف پرده گوش با یکدیگر (یعنی با فشار اتمسفر یا محیط اطراف ) برابر باشند. از طرف دیگر می دانیم، خون موجود در مویرگ های روی مخاط پوشاننده جداره های گوش میانی، هنگام عبور از گوش میانی مقداری از هوای موجود در حفره میانی را در خود حل کرده و با خود می برند.
لذا به تدریج از میزان هوای گوش میانی کم می شود و فشار هوا در گوش میانی کمتر می شود و شیپور استاش جهت جبران آن از طریق حلق، هوا به گوش میانی می رساند تا مجدداً فشار سمت داخل پرده گوش را به فشار سمت خارج پرده برساند و این سیکل مداوماً ادامه دارد.

برآمدگى پشت گوش می تواند دلایل زیادی داشته باشد، ممکن است در وقت مبتلا شدن به عفونت، رشد بیش از حد استخوانها، به علت حساسیت، یا در نتیجه برخى

حال چنانچه بدلایلی شیپور استاش نتواند کار خود را خوب انجام دهد، فشار گوش میانی کم و کمتر می شود. به عبارتی دیگر فشار داخل گوش میانی منفی می شود. این فشار منفی حالتی مثل مکش ایجاد می کند واین مکش بر روی جدار مویرگها نیز اعمال می شود و باعث می شود از آنها خونابه به داخل گوش میانی وارد شود.
بدین ترتیب خونی که از مویرگ های گوش میانی می گذرد هوای گوش میانی را با خود برده و به جبران آن مایع به گوش میانی وارد می کند. این مایع بتدریج غلیظ و غلیظ تر می شود تا حدی که قوامی مثل چسب پیدا می کند. وجود این مایع که ?چسب? نامیده می شود باعث کم کردن شنوایی می شود.

متأسفانه این بیماری به جز کم کردن شنوایی که آن هم تدریجی صورت می گیرد علامت دیگری مثل درد ندارد و لذا معمولاً کودک یا خانواده وی از وجود چنین مایعی بی خبرند و در نتیجه جهت درمان آن اقدامی نمی کنند.
معمولاً این بیماران در معاینات روتین شناسایی می شوند البته در مواردی نیز هنگامی که والدین مشاهده می کنند که کودک بلند صحبت می کند و یا صدای تلویزیون را خیلی بلند می کند، کودک را نزد دکتر متخصص گوش می برند. چنانچه این بیماری درمان نشود مایع پشت پرده باعث وارد آمدن آسیب های جدی به سیستم شنوایی گوش خواهد شد.
پس پیدایش این بیماری ناشی از کارکرد نامناسب شیپور استاش هست. عوامل زیادی ممکن است عملکرد استاش را با مسئله مواجه سازند از جمله می توان از بزرگی لوزه سوم، آلرژی، شکاف کام و عفونت های بینی و سینوس ها نام برد.

تشخیص:

این بیماری بر مبنای معاینه بالینی و اودیومتری و تمپانومتری یا نوار گوش است.

درمان:

اگر مدت زیادی از تجمع مایع پشت پرده گوش نگذشته باشد، ممکن است با برطرف کردن عامل انسداد شیپور استاش (مثلا درمان حساسیت بینی) و با درمان طبی این مایع بتدریج جذب شود ولی در مواردی که مدت زیادی از تجمع مایع گذشته باشد و این مایع تبدیل به چسب شده است باشد.
علاوه بر برطرف کردن عامل ایجادی مثل بزرگی لوزه سوم که نیاز به عمل جراحی دارد باید خود گوش نیز تحت عمل جراحی قرار گیرد.

چرا برآمدگى پشت گوش بوجود می آید و درمان آن چیست؟

بدین منظور تحت بیهوشی عمومی از طریق مجرای داخل گوش، پرده گوش ر اسوراخ کرده و درون آن سوراخ، وسیله ای که شبیه قرقره بسیار کوچک به نام گرومت است را تعبیه می کنیم. از طریق سوراخ وسط این وسیله، هوا از کانال گوش به گوش میانی می رسد. بلافاصله بعد از عمل کودک احساس می کند که خیلی خوب می شنود.
این وسیله به گونه ای طراحی شده است است که هنگامی که مسئله گوش برطرف شود این وسیله نیز از پرده جدا شده است و داخل کانال گوش بیفتد. معمولا حدود ۵ ـ ۴ ماه وقت مورد نیاز است تا این اتفاق صورت گیرد یعنی بعد از ۵ ـ ۴ ماه اوضاع شیپور استاش بهتر می شود و گوش میانی به حالت طبیعی بر می گردد و وسیله جاگذاری شده است داخل مجرای گوش می افتد و در مراجعه کودک به مطب با پنس مخصوص این وسیله را از طریق مجرای گوش بر داشته می شود.

بعد از جدا شدن وسیله از پرده گوش و افتادن آن در مجرای گوش به تدریج سوراخ پرده بصورت خود بخود بسته می شود و معمولاً مسئله گوش بطور کامل برطرف می شود. در موارد نادری ممکن است بعد از بسته شدن سوراخ، مجدداً به تدریج مایع در پشت پرده گوش جمع شود، در این صورت گوش باید مجدداً موردعمل جراحی قرار گیرد، ولی این بار به جای وسیله گرومت از وسیله دیگری به نام تی تیوپ استفاده می کنیم. این وسیله لوله کوچکی است که در انتهای آن دو شاخه عمودی داردو لذا شبیه T انگلیسی است شاخه های این وسیله را در سمت داخلی پرده قرار می دهیم و خود لوله از طریق سوراخ پرده وارد مجرای گوش می شود.

برخلاف وسیله گرومت که خود به خود دفع می شد، وسیله T شکل خود بخود دفع نخواهد شد و بعد از گذشتن مدت وقت بیشتری و بعد از اینکه دکتر اطمینان کامل پیدا کرد که مسئله شیپور استاش برطرف شده است هست، در داخل مطب و به وسیله پنس مخصوص از طریق مجرای گوش برداشته می شود.

گردآوری: گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
منبع: salamati.ir

واژه های کلیدی: سرطان پوست | انواع سرطان | سرطان پوست | استخوان | بیماری | عفونت | شیپور | تومور