آیا خسیس بودن می تواند نشانه بیماری ذهنی باشد؟

صرفه جویی افراطی یا خسیس بودن بیماری است؟

صرفه جویی کردن، افراد را قادر می سازد تا با بودجه های کم خود، رشد کنند. ولی از طرفی دیگر صرفه جویی بیش از حد نیز میتواند نشانه ای از اختلال شخصیت وسواس فکری- عملی باشد. مراقب بودن در باره نحوه خرج کردن پول هایتان میتواند جهت شما لقب مقتصد را به ارمغان بیاورد. ولی اگر شما بیش از حد، حساب خرده پول خود را داشته و اساسا پول نزد شما هر لحظه ذخیره شده است باشد، این میتواند نشانه ای از اختلال شخصیت وسواسی جبری باشد.

عبارات مهم : اختلال شخصیت – اضطراب
با توجه به یافته های بنیاد بین المللی اختلال وسواس فکری-عملی (Obsessive Compulsive Disorder یا OCD)، این اختلال در حدود یک نفر از هر ۱۰۰ بزرگسال را تحت تاثیر قرار می دهد. انجمن روانپزشکی امریکا میگوید: کم خرج کردن افراطی، یک نشانه از اختلال شخصیت وسواسی جبری (Obsessive Compulsive Personality Disorder یا OCPD) می باشد. این زمانی است که فرد یک سیستم صرفه جویی افراطی را هم جهت خود و هم جهت دیگران اتخاذ می کند، و پول به عنوان یک منبعی جهت جلوگیری از فاجعه های احتمالی آینده که ممکن است مورد نیاز شود، ذخیره می شود.

اختلال شخصیت وسواسی جبری یا OCPD با اختلال وسواس فکری-عملی یا OCD مشابه نیست. گرچه از اصطلاح OCD به طور معمول در مواردی که افراد وابسته به شرح هستند، استفاده می شود، ولی اغلب با OCPD اشتباه گرفته می شود، در واقع آنها اختلالات جداگانه ای هستند.

دکتر رابرت هوداک (Robert Hudak) یک روانپزشک از مرکز پزشکی دانشگاه پیتسبورگ در پنسیلوانیا، میگوید: OCD یک بیماری است که افراد مبتلا به آن دارای افکار نفوذی و مزاحم هستند، افکاری که حسی تولید نمی کنند و جهت آنها نیز احمقانه هست، ولی نمی توانند از شر این افکار خلاص شوند و باعث یک اضطراب مشخص در آنها می شود. ولی افراد مبتلا به OCPD افرادی هستند که با شرح به مقدار زیادی مشغول هستند، جهت خود لیست درست می کنند، زیاد کار انجام داده و خستگی ناپذیرند، از طرفی بسیار صرفه جو هستند. این افراد اندیشه های نفوذی و مزاحم ندارند، درنتیجه اغلب تعجب می کنند که آیا دیگران به اندازه من شرکت یافته و شسته و رفته نیستند؟

وقتی پای پول به میان می آید، افراد مبتلا به اختلال OCD ممکن است با لمس کردن پول مسئله داشته باشند و یا به علت افکار نفوذی و مزاحم در مورد آلوده بودن پول، آن را سریعا خرج کنند. ولی فردی که به OCPD مبتلاست، قادر به خرج کردن پول خود نیست، چون به طور مثال دلواپس این است که اگر آب هدر رفته و یا لوله در آینده مشکلی پیدا کند، ممکن است پول کافی نداشته باشند، در نتیجه آن را خرج نمی کنند. این افراد ممکن است زیادی صرفه جو یا حتی خسیس باشند، چون می خواهند مواد غذایی کمتری برداشته و یا جهت ضروریات، مضایقه کنند. حتی اگر این ضروریات هزینه کمی هم داشته باشند، آنها می خواهند پول مورد نیاز جهت همه چیز داشته باشند، بعد آن را خرج نمی کنند.

آیا شما هم زیادی صرفه جو یا خسیس هستید؟

در اینجا تفاوتی بین صرفه جویی کردن و خسیس بودن وجود دارد. بطور مثال، بودجه بندی، به طوری که شما جهت موارد اضطراری و یا صرفه جویی درمورد رسیدن به یک هدف، به اندازه کافی پول نگه دارید، سالم است و خساست نیست. در طول دوران رکود اقتصادی و یا وقت های سخت در اقتصاد، یا هنگامی که که بودجه بندی شدید به طور گسترده پیشنهاد می شود، اگر شما بیش از حد خرج کنید، میتوان آن را غیر سالم دانست.

مهمترین نشانه جهت اینکه بدانید زیاده روی می کنید، این است که از خود بپرسید، آیا صرفه جویی شما اثر منفی بر روابط یا کیفیت زندگی شما گذاشته است؟ آیا شما نمیتوانید وقت یا پول خود را جهت سرگرمی و یا آرامش خود هزینه کنید؟ اگر پاسخ مثبت باشد، بعد شما زیادی صرفه جو یا به اصطلاح خسیس هستید.
دکتر فوژان نظیراوغلو ( Fugen Neziroglu) مدیر موسسه رفتاری زیستی در نیویورک و متخصص در اختلالات وسواسی اجباری، می گوید: صرفه جویی که مسئله ساز هست، فراتر از پول می رود، این افراد با سخاوتمند بودن و مهربانی کردن و یا گذشت زمان، مسئله دارند. چنین فردی ممکن است به علت اعتقاد به هدر رفتن چیزها، از خلاص شدن از شر بعضی چیزهای بی فایده هم بترسد و آنها را ذخیره کند.

علاوه براین، افراد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی جبری، به علت نبودن افکار مزاحم و نفوذی، بعید است که خست خود را به عنوان یک مسئله قلمداد کنند. اگر آنها جهت درمان مراجعه کنند، معمولا به این علت است که فردی که به آنها نزدیک هست، به درمان اصرار دارد. گاهی نیز ممکن است به این علت باشد که آنها می خواهند از یک فرد متخصص و حرفه ای جهت دستیابی به اهداف کمال گرایانه خود کمک بگیرند. آنچه که جهت یک درمانگر مهم و کلیدی هست، این است که یاری کند تا این افراد بتوانند تشخیص داده و نواقص خود را بپذیرند. این کار از طریق درمان رفتاری – شناختی انجام می شود.

آیا خسیس بودن می تواند نشانه بیماری ذهنی باشد؟

اختلال شخصیت وسواسی جبری چگونه درمان می شود؟

خبر خوب این است که، اختلال شخصیت وسواسی جبری، قابل درمان هست. بسته به این که نشانه ها چقدر شدید باشند، درمان می تواند یک سال یا زیاد به طول بینجامد، تا بتواند تحت کنترل قرار گیرد. اساسا درمانگران از آنها می خواهند که بعضی از جاذبه های شخصیتی خود را عوض کردن دهند. گزینه های درمانی مشمول بر موارد زیر است:

– مصاحبه انگیزشی: این یک فرآیند بحث و گفتگو است که به شناسایی دلایل قانع کننده در جهت ایجاد عوض کردن می پردازد، مثل یک رابطه کلیدی.
– درمان رفتاری – شناختی: این نوع درمان بر شناسایی افکار و رفتارهای منفی، و جایگزینی آنها با دیگر گزینه ها تمرکز می کند.
– سلسله مراتب اضطراب: جهت فردی که بیش از حد خسیس هست، سلسله مراتب اضطراب ممکن است گام هایی در جهت عوض کردن ایجاد کند. جهت مثال، فردی که خسیس است ممکن است جهت خرید یک منگنه که مورد نیازش هست، اضطراب کمتری احساس کند تا خرید یک دستگاه گران قیمت تری که آن هم مورد نیازش هست. بعد باید از قسمتی که اضطراب کمتری احساس می کند شروع کرده و ادامه دهد.
– داروها: داروهای تجویزی ممکن است به افراد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی جبری که در عین حال دچار افسردگی نیز هستند، کمک کند.

یک نشانه از درمان می تواند کمک به فرد خسیس در مورد درک تاثیرش بر روی دیگران باشد. به علت اینکه افراد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی جبری، باور ندارند که به درمان نیاز دارند، به خانواده ها توصیه می کنیم به دنبال درمان خودشان نیز باشند، تا یاد بگیرند که چگونه با رفتارهای ناشی از خساست فرد مبتلا در خانواده باید برخورد کنند.

تهیه و ترجمه: گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
اختصاصی سیمرغ

واژه های کلیدی: اختلال شخصیت | اضطراب | میتواند | مزاحم | درمانی | اضطراب | سلامت | سلامت روان

آیا خسیس بودن می تواند نشانه بیماری ذهنی باشد؟