هفت ماه بدون «بنیتا» چگونه گذشت؟

پدر بنیتا از زندگیش می گوید

«هر گوشه منزل یادآور خاطرات زندگی کوتاه بنیتا بود. حالا هر لحظه فکر دختر نوپایشان آنها را آرام نمی گذارد. چه کسی فکر می کرد قصه تلخ گمشدن بنیتا تا این حد تراژیک باشد. آرزوهای رنگارنگ پدر و مادرش سریع رنگ باخت. ذهنشان آشفته و خواب هایشان پریشان هست. دیگر نمی خندند. پدر و مادر بنیتا، از آن صبح پنجشنبه تلخ تا امروز زندگیشان دیگر رنگی ندارد. ٧ ماه است بدون شنیدن صدای خنده های بنیتا صبح را شب می کنند. روزهایشان هر روز تلخ تر از گذشته می شود. وقت یاد بنیتا را از ذهنشان پاک نکرده هست؛ بنیتایی که وابسته مادرش بود و حتی یک لحظه هم از او جدا نمی شد. حالا ٧ ماه از جدایی این مادر و دختر می گذرد و مادر هر روز دلتنگ تر از گذشته می شود.

عبارات مهم : در ماشین – خانواده
بنیتای ٨ ماهه صبح روز پنجشنبه، ٢٩ تیرماه بود که گرفتار نقشه یک سارق شد و به همراه خودروی پدرش ربوده شد. سارقی که قصدش دزدیدن این خودروی روشن بود، در راه با یک فرزند در ماشینش مواجه شد و در نهایت این دختربچه کوچک و بی دفاع را گوشه ای از خیابان، آن هم در گرمای تابستان رها کرد. همدست این سارق هم در همان محل دزدی حضور داشت و شاهد ربوده شدن این کودک بود. بنیتا تنها در ماشین ماند و خانواده اش یک هفته از او خبری نداشتند. تا این که ٦ روز بعد، راز آینده تلخ و دردناک بنیتا فاش و مشخص شد که این کودک، گرما، گرسنگی و تشنگی را تاب نیاورده و جان خود را از دست داده هست.

مرگ تلخ بنیتا دل مردم را به درد آورد. ماجرای عجیبی که هیچ کس نمی توانست آن را باور کند. کودک ٨ ماهه در جهنم داغ جان داد و هیچ کس نتوانست به او کمک کند. حالا عامل مهم فوت بنیتا در آستانه اعدام واقع شده است است و همدستش هم قرار است دوباره به زودی دادگاهی شود.

حکم قصاص جهت قاتل بنیتا روز ٢٥ شهریور ماه صادر شد و روز ٢٨ آذر ماه نیز به تأیید قضات دیوان عالی کشور رسید. در این روزهایی که هر لحظه به اجرای حکم قاتل بنیتا نزدیک می شویم، حسن قلعه نویی پدر بنیتا در گفت وگو با «شهروند» از لحظه های سخت بدون کودکش می گوید و ماجرای این روزهای خود را روایت می کند:

در این ٧ ماه، روزگارتان چطور گذشت؟

معمولا می گویند وقت همه چیز را حل می کند. روزهای اول همه می گفتند به مرور وقت حالتان بهتر می شود ولی جهت ما همه چیز برعکس بود. روز به روز که می گذرد، نه تنها حالمان بهتر نمی شود، بلکه هر لحظه زیاد دلتنگ دخترمان می شویم. خنده های بنیتا از جلوی چشمانمان کنار نمی رود. تلاش می کنیم فراموش کنیم ولی مگر می شود. هر روز زیاد عذاب می کشیم. هیچ موی مشکی روی سر من نیست. تمام موهایم سفید شده است هست. هر روز جهت بنیتا اشک می ریزیم. روزگارمان اصلا خوب نیست.

حال مادر بنیتا چطور است؟

بنیتا به شدت وابسته مادرش بود. هر لحظه فقط در بغل مادرش آرام می گرفت. حتی وقت هایی که همسرم در آشپزخانه بود و غذا درست می کرد، بنیتا گریه می کرد و دلش می خواست به بغل او برود. زمانی که میهمان داشتیم از بغل مادرش پایین نمی آمد. حالا تصور کنید حال همسرم چطور هست. این وابستگی آن قدر زیاد بود که همسرم مرتب به یاد بنیتا می افتد. به یاد لحظه هایی که گریه می کرد و می خواست به بغل مادرش برود. همه اینها همسرم را از پا انداخته و تحمل زندگی را برایش سخت کرده است.

حکم قصاص قاتل بنیتا تأیید شده. قصد ندارید رضایت بدهید؟

ما به هیچ عنوان رضایت نمی دهیم. ٧ماه است داریم عذاب می کشیم و باید باعث و بانی آن مجازات شود. آنها دختر کوچک و بی دفاعم را نابود کردند. باعث شدند به بدترین شکل جان بدهد. مگر می شود رضایت داد. اصلا نمی توانم قدرت چنین بخششی را داشته باشم. می خواهم متهم هر چه سریعتر اعدام شود و به سزای اعمالش برسد.

در این مدت کسی از خانواده قاتل با شما تماس نگرفته و تلاشی جهت جلب رضایت نکرده است؟

هیچکس جهت جلب رضایت سراغ ما نیامده هست. نه از خانواده متهم و نه از طرف مردم. تنها یک بار وکیل متهم با من تماس گرفت و خواستار رضایت شد ولی من گفتم دیگر با من تماس نگیرد. حتی نمی خواهم در باره رضایت فکر کنم. من و همسرم تنها خواسته مان مجازات هر دو متهم است.

در مورد متهم ردیف دوم هم درخواست قصاص دارید؟

او هم باید اعدام شود. او هم به اندازه متهم ردیف اول مجرم هست. در کشته شدن دخترم نقش اساسی دارد. او لحظه ربوده شدن دخترم، همانجا حضور داشته و تمام فریادها و اشک های من و همسرم را دیده است ولی هیچ تلاشی جهت نجات دخترم نکرد. ما تا آخرین لحظه از اعدام متهم ردیف دوم هم منصرف نمی شویم.

می دانید جهت اعدام متهمان باید تفاضل دیه را پرداخت کنید؟

هیچ پولی ندارم که پرداخت کنم. ما حتی پول وکیل هم نداشتیم. یک وکیل دعاوی گرفتیم که به صورت رایگان از پرونده ما دفاع کرد. خیلی هم تلاش کرد و در همه مراحل کمکمان کرد ولی او هم دیگر نیست و پول وکیل هم نداریم. در کل زندگیمان سخت هست. من یک کارگر راحت ام و قدرت پرداخت هیچ پولی را هم ندارم.

هنوز در همان منزل زندگی می کنید؟

بعد از فوت بنیتا اصلا نتوانستیم پایمان را در آن منزل بگذاریم. چند وقت بعد اسباب کشی کردیم و به محله تازه رفتیم. حتی از آن محله هم بدمان می آمد. آن ماشین را هم فروختم. نمی توانستم به آن ماشین نگاه کنم. ماشینی که محل دفن و جان دادن دخترم شد. آن را فروختم و پول پیش منزل ام را زیاد کردم. الان هیچ خودرویی ندارم. مستاجرم و هر چه پول در می آورم باید اجاره منزل بدهم. هیچ کس نمی تواند درک کند که زندگی من و همسرم بعد از این اتفاق چقدر سخت شده؛ اشک هایمان تمامی ندارد. با این که از آن منزل رفته ایم، با این که خودرویمان را فروخته ایم ولی باز هم یاد بنیتا همراه ما هست.

زندگی بدون او سخت هست. جهت همین باعث همه اینها باید اعدام شود. تا آنها مجازات نشوند ما هم آرام نمی گیریم.»

گردآوری:گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: isna.ir

هفت ماه بدون «بنیتا» چگونه گذشت؟

واژه های کلیدی: در ماشین | خانواده | همراه | ماشین | زندگی | اعدام | وابسته | مجازات