سازمان‌های مردم نهاد ضامن اجرای درست برنامه ها ، بحران آب بدون همبستگی و همکاری حل نمی‌شود

به گزارش خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی گروه تحریریه سایت جوان؛ بحران آبی وارد فاز جدیدی شده است هست، مسوولان با ابراز نگرانی از آن سخن می گویند و بسیاری از کارشناسان نیز از وقوع جنگ آبی در کشور، در آینده ای نزدیک خبر می دهند. از جمله این تبعات می توان به تخریب محیط زیست و اراضی کشاورزی، گرم شدن زمین، آلودگی هوا، آب، خاک، کم کردن منابع طبیعی و نابودی جنگلها و مراتع، کم کردن منابع تولید انرژی، بحران آب، برق و گاز و بروز انواع بیماریها اشاره کرد.

بحران آب در زمره مباحث تازه‌ای است که به صورت چالش جدی دولت‌مردان، شهروندان و روستاییان قرار گرفته و زندگی آنها را با ترساندن جدی مواجه کرده است.

ايران، از نظر جغرافيايی در بخش نيمه‌خشک و خشک دنیا قرار گرفته، به شکلی که ميانگين بارش در ايران حدود ۲۵۰ ميلی متر هست. درحالیکه ميانگين جهانی حدود ۸۵۰ ميلی متر هست، این يعنی منابع آب تجدید پذیر کل ايران بالغ بر ۱۳۰ ميليارد مترمکعب می‌شود که در مقايسه با کشورهای مهم آبی جهان‌ همچون برزيل، روسيه، کانادا، چين و اندونزی، عدد بسيار کمی محسوب می شود و حتی نسبت به همسايه غربی، ترکيه هم حدود ۷۰ ميليارد مترمکعب کمتر است.

سازمان‌های مردم نهاد ضامن اجرای درست برنامه ها ، بحران آب بدون همبستگی و همکاری حل نمی‌شود

با توجه به تقسیم بندی شرکت ملل متحد در سال مزبور، کشور عزیزمان ایران نه تنها شرایط تنش و فشار ناشی از کمبود آب را تجربه خواهد کرد، بلکه وارد شرایط کمیابی شدید آب می‌شود که این امر باعث تنش‌های اجتماعی، سیاسی و مخاطرات بهداشتی را در پی‌خواهد داشت.

احداث سدهای غیرکارشناسی شده است بر روى رودخانه‌ها در نقاط مختلف، حفر هزاران چاه، فقدان مدیریت و استفاده نادرست از آب (نظیر استفاده از آب آشامیدنی جهت شستشوی اتومبیل، حیاط، لباس شویی، ظرف شویی و آبیاری باغچه)، توسعه نامتوازن شهرها و گسترش شهرنشینی و در نتیجه آن زیاد کردن مصرف آب در شهرهای ایران، بحران را شدت یافتن کرده هست، باوجود همه این شرایط، استفاده از آب در کشور عزیزمان ایران دچار پرسشها جدی بوده که البته این پرسشها هم در مصارف خانگی خود را نشان داده و هم در مقیاس بالاتر در زمینه انتقال آب و عدم هماهنگی مصارف و پتانسیل‌ها نمایانگر است.

رودخانه راین تجربه ای موفق از حضور سمن ها

داود رضا عرب، عضو هیات علمی دانشکده فنی دانشگاه پایتخت کشور عزیزمان ایران در گفتگو با خبرنگار اقتصاد و انرژی با تشریح شرایط ورود راین به عنوان مدلی موفق اظهار کرد: تجربه مدیریت رودخانه راین در اروپا الگوی بسیار مناسبی از همکاری مردم در این زمینه هست. طول این رودخانه ۱۳۰۰ کیلومتر و با سرچشمه گرفتن از کوه‌های آلپ از کشورهای سوییس، آلمان، فرانسه و هلند عبور می‌کند. میانگین آبدهی آن ۲۲۰۰ مترمکعب بر ثانیه است و با شروع انقلاب صنعتی، روند آلودگی آب رودخانه شروع و مقدار زیادی فلزات سنگین، سموم کشاورزی و پساب های صنعتی وارد این رودخانه شد. شدت آلودگی این رود به حدی بود که در اوایل قرن هجدهم به فاضلاب اروپا مشهور گشت.

وی افزود:کشورهایی مثل سویس آلمان فرانسه هلند، بالا دست و پایین دست این رودخانه بودند که تجربه جنگ جهانی را سپری کردند و این بار پرسشها این رودخانه آنها را به پای مذاکره نشاند.

بحران آب در کشور تنها با وضع قوانین دستوری حل نمی شود و باید عرصه را جهت همکاری مردم باز کرد.

عرب تصریح کرد: در سال ۱۹۹۶ نخستین گردهمایی میان این کشورها با حضور شرکت های مردم نهاد برگزار و از مردم خواسته شد که ناظر جلسه و تصمیمات آنها باشند. درمقابل، با متحد شدن گروه های مردم نهاد در این کشورها دولت ها را ملزم به توافق کردند و پیمان حمایت از رودخانه راین امضا شد و میزان آلودگی آب کم کردن یافت.

این استاد دانشکده ادامه داد: در این میان نقش مردم و شرکت های مردم نهاد اهمیتی خاص ای دارد و یکی از کارکردهای مؤثر و مشخص این شرکت ها، حد واسط بودن بین دولت و جامعه است.

عرب در آخر گفت: بحران کم آبی در کشور عزیزمان ایران مسئله جدی را به همراه دارد که می تواند تهدیدی جهت امنیت ملی به شمارآید، که البته حل این عنوان نیازمند هماهنگی تمام دستگاه ذی ربط است.

انتهای پیام/

سازمان‌های مردم نهاد ضامن اجرای درست برنامه ها ، بحران آب بدون همبستگی و همکاری حل نمی‌شود

واژه های کلیدی: شهرهای ایران | بحران کم آبی | آلودگی هوا | رودخانه | استفاده | فرانسه | اقتصاد | آلودگی | رودخانه | اقتصادی | منابع