وقتی آمارها از زیاد کردن اقتصاد غیررسمی حکایت می‌کند ، نیم نگاهی به پدیده دستفروشی در ایران

به گزارش خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی گروه تحریریه سایت جوان، با نزدیک تر شدن به هفته ها و روزهای نهایی سال، پدیده دستفروشی نیز با شدتِ هر چه بیشتری همراه می شود.

موضوعی که بعضی آن را عارضه ای مخرب و زیان بار جهت اقتصاد کشور تلقی می‌کنند و بعضی دیگر معتقدند در شرایطی که معضل بیکاری بر پیکره اقتصاد کشور پنجه می اندازد، مشغول شدن به چنین مشاغل کاذبی، اجتناب ناپذیر می‌شود، به زعم این عده در دستور کار قرار دادن راه حلی میانه جهت زیاد کردن افسار گسیخته این پدیده و بستر سازی جهت ایجادِ ساز و کاری که بر مبنای آن، بتوان به نحوی کنترل شده است به این فعالیت پرداخت، راه حلی منطقی و سنجیده به نظر می رسد.

آنچنان که اعداد و ارقام انتشار یافته در رسانه ها نشان می‌دهد،اقتصاد غیر رسمی در کشور در مقایسه با سال ۹۴ ، با گسترش و زیاد کردن هر چه بیشتری همراه شده است و بدون تردید این آمار و روند، جهت اقتصادی که در صدد رشد، شکوفایی و دستیابی به توسعه پایدار هست، نوید بخش به نظر نمی رسد.

وقتی آمارها از زیاد کردن اقتصاد غیررسمی حکایت می‌کند ، نیم نگاهی به پدیده دستفروشی در ایران

چندی پیش، ابوالقاسم چیذری، مدیرعامل شرکت شهربان شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران در گفت‌وگویی با رسانه‌ها اظهار کرد: جمعیت دستفروشان در روزهای نهایی تابستان و زمستان به ۳۰ هزار نفر می‌رسد، طبق آمار، جمعیت این طیف در ۵ محور پایتخت کشور عزیزمان ایران به نسبت سال ۹۴ ،۵۰ درصد زیاد کردن یافته است.

کارشناسان و صاحب نظران اقتصادی دلایل و عوامل بسیاری را در رشد و زیاد کردن این پدیده موثر می‌دانند. عده‌ای از محققان بر این عقیده اند که از مهم ترین دلایل رشد دستفروشی و اقتصادی غیررسمی به معضل بیکاری و محدودیت وقت های شغلی باز می‌گردد.

به واقع در صورت رونق کسب و کار و اشتغال، میل و رغبت چندانی جهت بساط گستری و دستفروشی باقی نمی ماند.

البته طرح این عنوان به معنایِ عدمِ سوء استفاده و سودجویی عده ای جهت بساط گستری و پهن کردن این اشتغال کاذب در سطح معابر، میادین و خیابان ها نیست و کم نیستند افراد و گروه هایی که با اتکای به این شیوه، سودهای کلانی به جیب می زنند و اقتصاد کشور را در سایه سودجویی شخصی و گروهی خود، با پرسشها بسیار مواجه می سازند. با همه این اوصاف،در صورت زیاد کردن وقت های شغلی و اشتغالزایی هر چه بیشتر، به طور یقین این عارضه با اُفت و کم کردن هر چه بیشتری همراه خواهد شد.

دستفروشی از نمونه چالش های اقتصادی است که در هفته‌های منتهی به آخر سال با زیاد کردن و گسترش هر چه بیشتری همراه می شود.

انفجار جمعیتی و زیاد کردن آن از دیگر دلایل بروز این پدیده به شمار می رود که البته طرح این عنوان به معنای نفی رشد جمعیتی کشور و ضرورت آن نیست، لیکن هیچ پدیده‌ای به طور مطلق خوب یا بد نیست و در صورت برنامه ریزی مدون و اصولی، می‌توان از رشد جمعیت به عنوان فرصتی کم نظیر جهت توسعه و شکوفایی فزاینده تر کشور بهره بُرد و در نقطه برابر در بی برنامگی و عدم طراحی کارها هوشمندانه، وقت های این‌چنینی به تهدیدی جدی مُبَدَل می شوند.

طبق گزارش های منتشر شده؛ در مقطع زمانی ۳۰ تا ۳۵ ساله، جمعیت کشور از ۳۵ میلیون نفر به ۷۰ میلیون نفر رشد پیدا کرد و تنها از سال ۸۵ تا ۹۰، قریب به هفت میلیون نفر بر تکثر و تعدد جمعیتی کشور عزیزمان ایران افزوده شده است است.

به تبع این حجم و رشد روز افزون جمعیتی، بدون برنامه ریزی اصولی، مدون و مدبرانه، به تهدیدی جدی مبدل می‌شود که یکی از نمونه‌های آن به ناهنجاری‌های اقتصادی و اجتماعی همچون دستفروشی، منتهی خواهد شد.

تحقیقات وزارت اقتصاد و دارایی نیز نشان می‌دهد، اقتصاد زیر زمینی کشور در دهه ۵۰ تا ۶۰ با رشد کمتری همراه بوده ولی در دهه ۷۰ تا ۸۰، روندی کاملا صعودی داشته، بصورتی که اندازه اقتصاد زیر زمینی کشور عزیزمان ایران از ۷ درصد تولید ناخالص داخلی در سال ۱۳۵۳ به حدود ۳۷ درصد در سال ۱۳۹۴ ، رشد پیدا کرده است.

نقش رکود در زیاد کردن پدیده دستفروشی

کشور کشور عزیزمان ایران در سالیان اخیر، رکود عمیق و شدیدی را تجربه کرده و بعد از گذشت چندین سال از این رکود ویرانگر، امروز، تبعات و عوارض این پدیده، بیش از پیش با گوشت، پوست و استخوان مردم قابل احساس است.

رکودی که به تعطیل شدن بسیاری از مراکز و واحدهای تولیدی و اصناف منتهی شده، آمار بیکاری را بالا برده و سفره مردم را تنگ تر از گذشته کرده هست. رکودی که هضم کننده اثرات مخرب تورم سالیان و ادوار گذشته نیست، ولی کم نیستند کسانی که معتقدند، پذیرش تورم به مراتب راحت تر از رکود ویران کنده کنونی هست.

وقتی آمارها از زیاد کردن اقتصاد غیررسمی حکایت می‌کند ، نیم نگاهی به پدیده دستفروشی در ایران

در شرایطی که فضای کسب و کار و رونق اقتصادی قفل می شود،گرایش به مشاغل کاذب و فعالیت های غیررسمی نیز شدت یافتن خواهد شد، لیکن فعالیت های مذکور کمتر در سایه مالیات، نظارت و عوارض قرار می‌گیرد و اگرچه در نگاه اول این فعالیت ها جهت بعضی از اقشار و گروه ها و به اصطلاح فعالان اقتصادی، قابل هضم تر است ولی در میان مدت و بلند مدت، عوارض ویران کننده‌ای را جهت اقتصاد کشور در پی خواهد داشت و به تدریج می تواند افراد و گروه های هر چه بیشتری از صنوف رسمی و قانونمند را به چنین فعالیت های کاذبی سوق دهد.

فعالیت هایی که گاهی عرضه اقلام و کالاهای بُنجُل، بی‌کیفیت، غیر استاندارد، غیر بهداشتی به جزئی لاینفک از آن مبدل می شود و فعالیت قانونمند دیگر صنوف را نیز تحت الشعاع قرار می دهد.

البته آنچنان که مدیر عامل شرکت شهربان شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران بیان کرده هست؛ از سال ۹۴ تاکنون، قریب به ۶۰ درصد دستفروشان تهران، ساماندهی شده است اند ولی همچنان ضریب نارضایتی از فعالیت این طیف، بخصوص در میان اصناف بالا به نظر می رسد، همچنین بروز این پدیده، تنها به خطه جغرافیایی پایتخت کشور عزیزمان ایران خلاصه نمی شود و بسیاری از شهرستان ها و کلانشهرهای کشور نیازمند اتخاذ تدابیر هوشمندانه هر چه زیاد در جهت ساماندهی چنین فعالیت های غیر رسمی هستند.

طرح این عنوان به معنای برچیده شدن کامل بساط دستفروشی نیست، لیکن این پدیده در بسیاری از کشورهای پیشرفته و توسعه یافته دنیا وجود دارد. امید آن می رود با تدبیر و درایت هر چه بیشتر، شاهد ساماندهی هر چه مطلوب و مفیدتر آن باشیم که به طور قطع با حصول این امر، شاهد کم کردن سد معبر و نارضایتی کمتر فعالان صنفی در عرصه ها و بخش های گوناگون خواهیم بود.

دستفروشی از نمونه چالش های اقتصادی است که در هفته‌های منتهی به آخر سال با زیاد کردن و گسترش هر چه بیشتری همراه می شود.

انتهای پیام/

وقتی آمارها از زیاد کردن اقتصاد غیررسمی حکایت می‌کند ، نیم نگاهی به پدیده دستفروشی در ایران

واژه های کلیدی: رونق اقتصادی | اقتصاد | اقتصادی | همراه | جمعیت | ایران | میلیون | فعالیت | بیکاری | اقتصاد