به گزارش گروه اقتصادی گروه تحریریه سایت جوانبه نقل از وزارت اقتصاد و دارایی، مسعود کرباسیان در یک یادداشت اینستاگرامی نوشت: قبل از اینکه به وزارت اقتصاد بیایم، کار ترجمه کتاب «نظریه‌پردازان مدیریت نوین» را تمام کردم، ولی وقت انتشار آن به علت پرسشها کاری به همین روز‌ها موکول شد. چند روزی ذهنم به این عنوان مشغول شد که حاصل ترجمه آن کتاب برایم چه بود؟

توجه‌ام به سه توصیه تحقیقی که از میان مطالعات مدیریتی و نظرسنجی‌های میدانی به دست آمده بود، جلب شد.

نکته اول اینکه گاهی از درک «نشانه»‌ها غافل می‌شویم. به طور نمونه در یک جلسه میزبان ۱۰ نفر از صاحبان کسب‌وکار بودم که همگی باهم نزدیک به ۱۰۰ هزار اشتغال مستقیم و غیرمستقیم داشتند. یعنی سفره حدود ۴۰۰ هزار نفر را رنگین می‌کردند. نشانه این است که تصورات منفی را کنار بگذاریم و درک کنیم این افراد وجود دارند و باید حامی جدی، همراه و صادق آن‌ها باشیم. دولت این باور را دارد، مردم هم باید بپذیرند که بن‌بستی در کار نیست. آمار‌های مربوط به کارآفرینی جوانان در شرکت‌های دانش‌بنیان هم خودش یک «نشانه» نیرومند است که یقین کنیم، جوانان کشور تشنه کارآفرینی هستند.

نکته دوم مربوط به پیش‌فرض‌های ماست. در وزارت اقتصاد باید هفتگی در حداقل ۱۵ جلسه تکلیفی شرکت کنم. طبیعی است که بعضی دغدغه‌ها در این جلسات تکرار می‌شوند. اشتباه ذهنی این است که تصور می‌کنیم آنچه ما در جلسات مکرر می‌گویم، جهت همه مردم هم محرز است.

جوانان تشنه کارآفرینی هستند ، بن‌بستی در کار نیست

خصوصی‌سازی، اصلاح محیط کسب‌وکار و ایجاد بستر‌های کارآفرینی علاوه برعزم دولت و وحدت ملی نیاز به درک فرهنگی و اجتماعی عمیق در جامعه از ضرورت این کارها دارد. «باور عمومی» جامعه است که می‌تواند یک عنوان را به مطالبه ملی تبدیل کند و ما باید از طریق تکرار و تببین کلید واژه‌ها، کارآفرینی را به مطالبه ملی تبدیل کنیم.

اکونومیست شاخصی به نام «فعالیت کارآفرینانه» دارد که توضیح می‌دهد، چند درصد از جمعیت ۱۸ تا ۶۴ ساله کشور‌ها درحال راه‌اندازی یک کسب‌وکار هستند.

جالب است زامبیا با ۴۰ درصد، سنگال با ۳۸.۶ درصد، نیجریه با ۳۶.۶ درصد، اوگاندا با ۳۲.۲ درصد و اکوادور با ۳۲.۱ درصد بالاترین‌ها بودند. قطعا موقعیت اقتصادی کشور عزیزمان ایران با هیچ‌کدام از آن‌ها قابل قیاس نیست. ولی احتمالا آن‌ها با وجود نارسایی‌های عمیق اقتصادیشان درحال پوست اندازی هستند. اینکه کی به موفقیت می‌رسند به عوامل دیگری هم وابسته هست، ولی مسیرشان را شروع کرده‌اند. بعد آیا ما چنین نباشیم؟

اما توصیه آخر که از همه مهمتر است اینکه گاهی سهم خودمان در عدم موفقیت‌ها را نادیده می‌گیریم. مطالعات کتاب «نظریه‌پردازان مدیریت نوین» نشان می‌دهد، عموما سه چهارم از مشکلاتی که به ضعف یک بنگاه یا سیستم مدیریتی منجر می‌شود، ناشی از تصمیمات اشتباه یا اخلال‌های درونی است.

دولت این باور را دارد، مردم هم باید بپذیرند که بن‌بستی در کار نیست. آمار کارآفرینی جوانان در شرکت‌های دانش‌بنیان هم یک «نشانه» نیرومند است که یقین کنیم جوانان تشنه کارآفرینی هستند.

همه می‌دانیم که اقتصاد کشور عزیزمان ایران نیازمند اصلاحات ساختاری و اصلاح فضای کسب‌وکار هست. ولی اصلاح را باید از رفتار‌های مدیریتی خودمان شروع کنیم، نسبت به نشانه‌ها بی‌تفاوت نباشیم، روحیه کارآفرینی را در جوانان تقویت کنیم و فرهنگ‌سازی جهت تحقق خصوصی‌سازی واقعی هم از یابد نبریم.

نخبگان کشور باید به این باور برسند که آنچه آنها می‌دانند جهت همه مردم روشن نیست و عزم ملی یعنی اینکه مفاهیم درست را بصورت دقیق به مردم انتقال دهیم. جای ما در شاخص «فعالیت کارآفرینانه» خالی است.

انتهای پیام/