سکوت مرگبار زنان علیه خشونت جنسی در محل کار

خشونت جنسی در محل کار، دردنامه مسکوتِ زنان

لیلا عسگری (فعال حوزه زنان) باتوجه به خشونت در محل کار علیه زنان به عنوان یکی از مباحث نشست هر سال ی ILO، گفت: خشونت علیه زنان عبارت است از هرگونه واکنش‌ها خشن که با آسیب جسمی، جنسی، عاطفی و زحمت زنان همراه می شود. رفتاری که می تواند با تهدید، سلب مطلق اختیار یا آزادی صورت گرفته و در جمع یا در خفا رخ دهد.

عبارات مهم : رونق اقتصادی – روابط عاطفی
وی خشونت جنسی در محیط کار را یکی از مصادیق خشونت عیله زنان بیان کرد و گفت: خشونت‎ های جنسی در محل کار به رفتارهایی اطلاق می ‍شود که ماهیت جنسی دارند و زن به خاطر جنسیت خود مجبور این خشونت می شود.

بخش عمده ای از خشونت های ارتکابی علیه زنان در محیط کار، از نوع خشونت های جنسی هست. بنا به اذعان شرکت بین المللی کار خشونت های جنسی علیه زنان در محیط کار گسترده بالایی دارد. از این جهت این عنوان در دستور کار شرکت جهانی کار قرار گرفته است.

وی با تاکید بر تبعات گوناگون و مستمر آزار جنسی زنان کارگر در محل کار بیان کرد: این نوع از خشونت؛ هم جهت فرد قربانی و هم جهت شرکت و در کل جامعه تاثیرات مخرب دارد. شخص آزار دیده، ممکن است سلامتی روانی خود را از دست بدهد و مجبور به انزوا شود. درنتیجه شرکت مذکور نیز از اشخاص کارا تهی و بازدهی کار کم می شود.

عسگری ادامه داد: کم کردن در بازدهی کار و نیروی کار عواید عمومی و رونق اقتصادی را در جامعه کم کردن می دهد. همچنین دموکراسی که لازمه آن همکاری همه افراد جامعه در فرایندهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی هست، آسیب می بیند. آثار این اتفاق به حدی است که از آن می توان به عنوان «سم محیط کاری» نام برد.

وی راجع به شیوه ها و نیز پیامدهای خشونت شغلی علیه زنان اظهارداشت: خشونت های جنسی، عاطفی و جسمی از انواع خشونت علیه زنان است که در محیط کار شاهد آن هستیم. این اعمال به وسیله همکاران زن یا مرد از راه های شفاهی، تلفنی، پیامکی، ایمیلی و ابزارهای اینترنتی و دست اندازی های فیزیکی اعمال می شود.

می توان گفت خشونت های انفعالی مشمول بر بدگویی، تهمت زدن، تحقیر و زیر آب زدن ها همگی از مصادیق خشونت است که هم مشمول بر مردان و هم زنان کارگر می شود. ولی نابرابری های جنسیتی، دستمزد نابرابر و تبعیض مدیریتی، ممانعت از پیشرفت در محل کار و خشونت های عاطفی علیه زنان که باعث ایجاد روابط عاطفی و جنسی بدون تعهد می شود، با اختلاف بسیار بالایی از سوی همکاران مرد علیه زنان اعمال می شود.

عسگری با اشاره به تفاوت های محیط های کاری گفت: محیط های کاری بر حسب دولتی یا شخصی بودن و میزان گستردگی و اعتبار آن ها تفاوت دارند. معمولا هرچه کارگاه ها دارای ساختار کوچک ترباشند، از اعتبار کمتری برخوردار بوده یا کمتر تحت نظارت از بیرون قرار بگیرند، میزان خشونت در آنها علنی تر، شدیدتر و گسترده تر است.

به همین علت کارگاه های تولیدی که نه تنها معمولا نظارت کمی بر آنها می شود بلکه زیاد در فضاهای زیرزمینی و محصور و نه چندان مناسب قرار گرفته اند، به این علت که زیاد دور از چشم هستند، احتمال آزار و خشونت های جنسی جهت زنان را دوچندان می کنند و دقیقا همین کارگاه های تولیدی جز بااهمیت ترین بخش های اشتغال زنان کارگر محسوب می شوند.

این فعال زنان با اشاره به نفش خانواده ها بیان کرد: شرایط خود زنان اعم از پایگاه اقتصادی و اجتماعی، تحصیلات، تجرد یا تاهل و از همه مهم تر میزان نیاز به کاری که انجام می دهند، عواملی موثر در میزان آزارها در محیط های کاری محسوب می شود. در واقع به نظر می‎رسد، هرچه سطح تخصص و جایگاه شغلی زنان در مشاغل متفاوت پایین تر باشد و حمایت کمتری از طرف خانواده صورت گیرد، زیاد در معرض آزار و اذیت در محیط کاری قرار می گیرند.

وی با بیان اینکه «زنان کارگر معمولا دارای کمترین میزان تحصیلات و بیشترین نیاز مالی به کاری که انجام می دهند، هستند.» ادامه داد: این زنان دارای کمترین تخصص شغلی هستند و به همین خاطر بیش از دیگر مشاغل در خطر آزارهای جنسی قرار می گیرند.

مشکلی که در این میان وجود دارد، پنهان بودن خشونت های روانی و تابو بودن خشونت های جنسی هست. همین دو امر باعث می شود کمتر به این مسایل پرداخته شود. بر همین اساس، آموزش مفهوم کار، مرزبندی و شرح وظایف، نظارت و جرم شناسی حرکت های خشونت آمیز در محیط کار می تواند راهکارهای مفیدی جهت کم کردن رفتارهای پرخطر در محیط کار شود.

گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: ilna.ir

سکوت مرگبار زنان علیه خشونت جنسی در محل کار

واژه های کلیدی: رونق اقتصادی | روابط عاطفی | خشونت جنسی | خانواده | اقتصادی | کارگر | خشونت | انواع