رفوگران (موسس کارخانه بیک) به روزنامه کشور عزیزمان ایران می گوید: «آمدنیوز اصولاً غیرواقعی می نویسد. این مطلب هم که کارخانه تعطیل شده است شایعه هست. ولی مسئله ما این است که دوستان ما هم حرف آن را باور می کنند، این زشت است».

موسس «بیک»: خبر تعطیلی ما کار «آمدنیوز» بود

روزنامه کشور عزیزمان ایران از رواج شایعه تعطیلی یک کارخانه قدیمی تولید خودکار گزارش می دهد:

عبارات مهم : کارخانه – روزنامه
علی اکبر رفوگران در سال ۱۳۴۲ به همراه پدر و برادرش کارخانه تولید خودکار بیک را راه اندازی کرده بودند. او راجع به شایعه تعطیلی کارخانه بیک که دو سه روز پیش انتشار یافته بود می گوید:«آمدنیوز اصولاً غیرواقعی می نویسد. این مطلب هم شایعه هست. ولی مسئله ما این است که دوستان ما هم حرف آن را باور می کنند، این زشت است.

وقتی این حرف ها را در سایر رسانه ها بازتاب می دهند، باید با مطالعه باشد، تحقیق کنند و بپرسند. کارخانه بیک کارش را می کند، ولی با این حرف ها فقط لطمه اعتباری به آدم می زنند.»

او تأکید می کند:«الان هم مشغول کارهستیم، نه کارگر کم کرده ایم و نه تغییراتی در کارخانه هایمان داده شده است هست. کسانی که از تعطیلی بیک حرف زده اند، یقیناً نشانه ارزش این بوده است که به موج ناامیدی و اخبار منفی در جامعه دامن بزنند. من تکرار می کنم که آیا دوستان ما هم به این اخبار دامن می زنند؟»

با وجود تمام پرسشها اقتصادی، رفوگران کارخانه بیک را حفظ کرده است و اعتقاد است که می شود نبض تولید را در هر شرایطی با مدیریت زنده نگه داشت. این کارآفرین ریش سفید راجع به موفقیتش می گوید:«من در حدود ۳۰، ۴۰ سال خودکار بیک را تولید می کردم، هم قیمتش را نگه داشتم و هم کیفیتش را حفظ کردم. در طول این چند دهه هم هزار اتفاق افتاد.

بخشی از بستر کار ما به اقتصاد مملکت برمی گردد ولی کارفرما هم نقش خودش را دارد. می شود به هر قیمتی که شده است هست، آدم کیفیت اش را به خاطر خودش حفظ کند. اگر خودستایی نشود، همه کار به خاطر تجربه و مدیریت هست. آدم باید خودش را با حوادث روز تطبیق دهد. پرسشها هر لحظه است و باید این پرسشها را با صبر و درایت حل کنیم؛ مدیریت همین است.»

در انتها علی اکبر رفوگران، مؤسس و مالک کارخانه بیک از پرسشها این روزهایشان هم چنین روایت می کند:« در حال حاضر نوسان ارز، بزرگترین لطمه را به شرکت های بدهکار ارزی می زند. خود ما هم یکی از این شرکت ها هستیم که از این نظر خیلی لطمه خورده ایم. مسئله مهم ما جهت این پرداخت بدهی هاست که هنگامی که قیمت ارز بالا می رود، چند برابر می شود. ولی باز هم مشکلی نیست که کار ما را لنگ کرده باشد، اصلاً نمی توانم تصور کنم که بدون تولید کردن، زندگی شایسته ای داشته باشم.»

گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: روزنامه ایران