روزنامه جمهوری اسلامی با اشاره به انتشار فیلم اعتراف دختر اینستاگرامی روزهای اخیر نوشت: ویدئو های رقص یک دختر نوجوان ۱۷ ساله در اینترنت سر و صدا به پا کرد و بعد از بازداشت مرتکب این کار خلاف، وی را به تلویزیون آوردند و با پخش اعترافات و توبه او، سر و صدای بیشتری را ایجاد کردند.

با پخش ویدئو دختر نوجوان ۱۷ ساله تنها سر و صداها را زیاد کردند

قطعاً هیچ وجدان بیداری عمل این دختر نوجوان را تایید نمی کند و کسانی هم که به بهانه نوع واکنش‌ها صدا و سیما اقدام به حمایت از آن نوجوان کرده اند، توجیه قابل قبولی جهت حمایت های خود ندارند.

عبارات مهم : روزنامه – اینترنت
اما این پرسش مطرح است که آیا علیرغم نظر منفی اکثر مردم راجع به کار خلاف این دختر، برنامه پخش شده است از صدا و سیمای جمهوری اسلامی در این باره با تصویر العمل منفی مواجه شده است و به نوعی حمایت از این دختر نوجوان تلقی گردیده است؟

برای پاسخ به این سوال، به نظر می رسد تعمق در کلام نقل شده است از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام حائز اهمیت باشد. امام صادق علیه السلام در کلامی که مشابه آن به وسیله دیگر معصومین علیهم السلام نیز نقل شده است می فرمایند: «کونوا دعاه الناس بغیر السنتکم» مردم را با غیر زبان هایتان به دین دعوت کنید.

کارشناسان امروز دینی منظور امام صادق از چیزی غیرزبان را «عمل» افراد بیان می کنند. به این معنی که متولیان امور اجتماعی و فرهنگی و در نگاهی فراگیرتر متولیان و زمامداران کشور و جامعه باید با عمل خودشان مردم را اموزش و تربیت نمایند. این یعنی اینکه به زبان چیزی را گفتن ولی درعمل به گونه ای دیگر عمل کردن نه تنها چاره ساز نیست، بلکه اثر تصویر دارد و نشانه را محقق نمی کند.

سالهاست که در نظام جمهوری اسلامی بنا به ماهیت این نظام، توجه به رعایت احکام شرعی، اخلاقی، فرهنگی و انسانی مورد تقاضاست و مشاهده کرده ایم که این تقاضا در سال های نخستین پیروزی انقلاب با استقبال گسترده مردم مواجه بود و در آن سال ها فضای معنوی کشور الگویی تمام عیار بود و اکثر مردم به این فضا اقبال داشتند و به همین جهت فساد نیز در همه نوع آن بسیار کمرنگ بود و یا اساساً به چشم نمی آمد.

پرواضح است که یکی از دلایل این امر، همخوانی حرف و عمل مسئولین کشور بود و مردم با دیدن یکی بودن حرفی که از مسئولین می شنوند و عملی که در همان راستا انجام می دهند، واکنش‌ها فرهنگی و اجتماعی خود را در قالب «الناس علی دین ملوکهم» تنظیم می کردند.

امروز اگر ریشه یابی دقیقی صورت گیرد، ما را به این نتیجه خواهد رساند که یکی نبودن حرف و عمل در پندها و اندرزها و امر به معروف ها و نهی از منکرها، عامل موثری در بوجود آمدن فضای فرهنگی فعلی کشور هست. عاملی که یا از پرداختن به آن غفلت می شود و یا دانسته تلاش می شود کتمان گردد.

ما نباید ناهنجاری موسوم به بدحجابی یا بی حجابی و بی حیایی را جدا از ناهنجاری فساد اقتصادی و فساد سیاسی و رانت ذلت عده ای خاص بدانیم. اگر از همان دختر نوجوانی که اقدام به انتشار خلاف رقص هایش در اینترنت کرده درحالتی صمیمی و خالی از فشار علت کارش را پرسش کنیم، قطعاً یکی از پرسش هایش این خواهد بود که چطور در جامعه ای که از در و دیوارش شعار اخلاق مداری، دینداری، توجه به بیت المال و حقوق مردم می بارد.

هرچند روز شاهد افشای اختلاسی، رانتی، فسادی و… هستیم، ولی این همه توصیه های اخلاقی و نصیحت های دینی مانع این فسادها نمی شود؟ چطور مملکت را سال ها در اختیار افرادی که مدعی ارتباط با امام وقت علیه السلام بودند، گذاشتند، ولی حجم وسیعی از فساد که با این ادعا صورت گرفت، پاسخ قانع کننده ای جهت مردم نداشت؟ و هزاران پرسش دیگر از این قبیل.

پس معلوم می شود، ما طبق فرمایش امام صادق علیه السلام عمل نکرده ایم و مردم را با رفتارهای اخلاقی خود که غیر از دعوت با زبان هست، به رعایت احکام الهی و شرعی دعوت نکرده ایم. و همواره تلاش کرده ایم سلیقه ای را که خود می پسندیم در این زمینه بکار بندیم. سلیقه ای که در اکثر مواقع جواب تصویر داده است.

به همین کاری که تلویزیون با آن دختر نوجوان انجام داد توجه نمائید! این دختر نوجوان کاری خلاف شرع و عرف و اخلاق انجام داده و قطعاً هر توجیه دیگری در زمینه این کار خلاف قابل قبول نیست و چه بسا اگر صدا و سیما آن برنامه را تهیه نمی کرد و به آن شکل پخش نمی کردند، عمل این دختر با تصویر العمل منفی مردم نیز مواجه می شد.

اما کار صدا و سیما به ترویج این کار خلاف کمک کرد بطوریکه جمع دیگری به بهانه حمایت از این دختر که صدا و سیما آبروی او را برده هست، اقدام به عمل مشابه کردند و در اینترنت منتشر نمودند و در کنار آن پست های فراوانی منتشر شد که عموماً این پرسش را مطرح می کردند که آیا صدا و سیما به جای این دختر نوجوان، مفسدین بزرگ اقتصادی را نمی آورد و آنها را وادار به اعتراف و توبه نمی کند؟

این یعنی، سلیقه ای که تنها دوست دارد با زبان حرف بزند ولی عملش غیر از آن چیزی است که می گوید. بعد تا زمانی که امور فرهنگی ما بر حول همین مدار می چرخد، باید خود را جهت مرثیه های بیشتری در امر عفاف آماده نمائیم.

گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: روزنامه جمهوری اسلامی