بازخوانی نامه‌ی محسن رضایی به مدیر جمهور در خصوص عوض کردن مواضع آمریکا , هشداری که دولت نشنید

محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در اینستاگرام به نامه‌ی خود به حسن روحانی در سال ۹۵ درباره‌ی عوض کردن موضع کامل آمریکا بعد از عوض کردن مدیر جمهور اشاره کرد.

به گزارش خبرنگار حوزه سیاسیون گروه اینترنت گروه تحریریه سایت جوان؛ محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام منتشر شدن پستی در صفحه‌ی اینستاگرام خود با عنوان “هشداری که دولت نشنید” به نامه‌ای اشاره کرد که در هجدهم اسفند ۱۳۹۵ خطاب به مدیر جمهور حسن روحانی نوشته بود. وی در این نامه عوض کردن موضع کامل آمریکا بعد از عوض کردن مدیر جمهور این کشور را پیش‌بینی کرده بود و خواستار آن شده است بود که تا قبل از عوض کردن رئیس‌جمهور، از وقت اقتصادی به وجود آمده به صورت تاکتیکی جهت شرایط سخت و جنگ اقتصادی بعدی بهره‌برداری شود.

بازخوانی نامه‌ی محسن رضایی به مدیر جمهور در خصوص عوض کردن مواضع آمریکا , هشداری که دولت نشنید

رضایی در اینستاگرام نوشت:

“هشداری که دولت نشنید

جناب آقای #روحانی!

پس از #اوباما، نوبت جمهوری‌خواهان است و ممکن است به تعهدات آقای اوباما عمل نشود.

دکتر روحانی | محسن رضایی | دولت ترامپ | دولت ایران | حسن روحانی | آقای ترامپ | آمریکایی | اوباما | انقلاب | اقتصاد | آمریکا

رفتار اوباما با جنابعالی، دقیقاً مشابه واکنش‌ها #کلینتون با #یاسر_عرفات بود که‌ بعد از حاکم شدن جمهوری‌خواهان، #بوش، انتخابات فلسطینی‌ها زیر نظر شرکت ملل را نپذیرفت و عملاً تعهدات کلینتون را زیر پا گذاشت.

بخشی از نامه سال ٩۵ #محسن_رضایی به دکتر #حسن_روحانی”

گفتنی است در متن نامه‌ی محسن رضایی به رئیس‌جمهور آمده بود:

“بسم الله الرحمن الرحیم

حجت‌الاسلام‌والمسلمین جناب آقای دکتر روحانی

بازخوانی نامه‌ی محسن رضایی به مدیر جمهور در خصوص عوض کردن مواضع آمریکا , هشداری که دولت نشنید

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

باسلام و تحیّت؛

جنابعالی و جمعی از دوستان شما، چندی قبل، با ادبیات جدیدی از جنگ و ضد جنگ، سخن گفتید، به علت خطراتِ استفاده از این نوع ادبیات جهت امنیت ملی، مناسب دیدم، برادرانه و دلسوزانه، نکاتی را در قالب مکتوب، یادآور شوم.

با استقرار دولت ترامپ در آمریکا و تحرکات اسراییل و عربستان سعودی، شرایط منطقه عوض کردن کرده و نیازمند مواظبت بیشتری از سوی دولت شماست. تجربه این ملت نشان داده که هرگاه دولتی جمهوری‌خواه در آمریکا بر سرکار آمده، و همزمان در ایران، دولتی با مشی لیبرال بر سرکار باشد، فشارهای سنگینی بر جمهوری اسلامی واردشده و همچون چکش و سندان، منافع ملت کشور عزیزمان ایران را تحت‌فشار قرار داده هست. بی‌شک اگر جنابعالی با زبان جدیدی با آقای ترامپ سخن نگویید، ممکن هست، واکنش‌ها فعلی جنابعالی از سوی حاکمان ایالات‌متحده، اظهار ضعف تلقی شده است و تصوّر کنند که هر نوع فشاری بر دولت ایران، مؤثر واقع می‌شود. کما اینکه سخنگوی قوه مجریه تازه آمریکا، اعلام کرد که هشدار ما باعث شد کشور عزیزمان ایران از پرتاب ماهواره، عقب‌نشینی کند.

دکتر روحانی | محسن رضایی | دولت ترامپ | دولت ایران | حسن روحانی | آقای ترامپ | آمریکایی | اوباما | انقلاب | اقتصاد | آمریکا

در شرایط فعلی بعضی معتقدند نباید آقای ترامپ را جنبش کرد که بی‌شک، این سخن درستی است ولی نباید او را به رفتارهای غیرمعقول نیز امیدوار نمود که این خود، یک هنر هست. اگر دو گانۀ جنگ و ضد جنگِ جنابعالی در عصر اوباما می‌توانست دستاوردی داشته باشد، این ادبیات در وقت دولت فعلی آمریکا، ممکن است موجب سوءاستفادۀ جنگ‌طلبان آمریکایی و اسرائیلی شود، آیا که هر سخن، جایی و هر توصیه مکانی دارد و بی‌شک، امروز موقعیت ما نسبت به دولت دیروز آمریکا عوض کردن کرده است.

بر این اساس، نکاتی را یادآور می‌شوم:

۱ـ جنابعالی واقف هستید که نتانیاهو، این فتنه‌گرِ منطقه و قاتل هزاران کودک، با کمک آل سعود، درصدد ماجراجویی و جنبش ترامپ علیه ایران، سوریه و عراق هست. در چنین شرایطی، آیا سخن گفتن از یک گروه موهوم، در داخل کشور، به‌عنوان عامل جنگ‌افروزی، تأییدی جهت آن‌ها نخواهد داد؟ به فرض ، اگر افرادی قلیل و غیرمسئول در داخل کشور، چنین افکاری علیه منافع ملی و امنیت ملت داشته باشند، باوجود رهبری‌ حکیم و انقلابی و مردمی بصیر و آگاه و مسئولان امنیتی و نظامیِ دلسوز و توانمند و عاقل، آیا چنین تصویرسازی غیرواقعی، محلی از اعراب دارد؟ بنابراین اگر هم تهدیدی موجود باشد از سوی جنگ افروزانِ منطقه ، یعنی اسراییل و عربستان است.ثانیاً آن‌ها با این تهدیدات قصد دارند که به جنگِ مهم خود علیه ما که جنگ اقتصادی است کمک کنند. پیشنهاد می‌شود جنابعالی در بیانات خود به‌جای این ادبیات ، بر جنگ اصلیِ علیه این ملت،تمرکز کنید. یعنی همان جنگ تمام‌عیار اقتصادی که به‌صورت ناجوانمردانه‌ای علیه مردم ما جریان دارد و با چاشنیِ ناکارآمدی و بی‌تدبیری مسئولین، مادر شهید را به دست‌فروشی واداشته و همسر جانباز دفاع مقدس را به خودسوزی رسانده است.

اگر از این جنگ، سخنی به زبان نیاورید و به تهدیدات منطقه‌ای هم اشاره نشود و درنتیجه ،توپ در میدان خودمان به چرخش درآید، و از یک جنگ فرضی و غیرواقعی ، سخن به میان آید ، نتیجه آن چه خواهد بود؟ بی‌تردید صحنه مهم مبارزه که اقتصاد و تهدیدات ناشی از آن است به کنار گذاشته می‌شود و رکود ادامه می‌یابد و درنتیجه جایگزین استفاده از پشتوانه‌های نظام و رهبری ، خود را از آن محروم می‌سازید ، مردم را به کمک فرا نمی‌خوانید ، درحالی‌که اگر مردم و جوانان ما همچون دوران انقلاب و دفاع مقدس به صحنه بیایند، این جنگ را به یک شکوفاییِ بزرگ اقتصادی تبدیل می‌کنند.

بازخوانی نامه‌ی محسن رضایی به مدیر جمهور در خصوص عوض کردن مواضع آمریکا , هشداری که دولت نشنید

۲ـ دوگانه جنگ و ضد جنگِ جنابعالی، اگر شکل دیگری از همان قصه سرهنگ و حقوقدان باشد، باید گفت که این بار، نه‌تنها موثر نخواهد بود، بلکه زیان فراوانی هم در پی خواهد داشت . آیا ؟ که اولاً زحمات و تلاش‌ها و برنامه‌های شما در مذاکرات با اوباما جهت برطرف تحریم‌ها نتوانسته پرسشها اقتصادی را حل کند ثانیاً امروز ، طرف شما آقای اوباما نیست و اگر صرفاً با شاکله حقوقدانیِ وقت اوباما ، با ترامپ روبه‌رو شوید ممکن است آن‌ها تصور کنند که فشار به کشور عزیزمان ایران ، جواب می‌دهد و می‌توانند بدون پیامد و واکنشی هزینه‌بر از سوی کشور عزیزمان ایران و روی میز مذاکره ، حرف خود را به کرسی بنشانند . جناب آقای روحانی امروزه شاهد هستید که ارزش اسکناس هزارتومانی آن زمان، به زیر پانصد تومان، تنزل یافته هست. تازه، همین هزارتومانی نیمه‌جان هم، تنها نیمی از آن در بازار، جریان دارد. باور کنید هزار تومان سال ۹۲، فقط به‌اندازه دویست و پنجاه تومان در بازار، جریان و تأثیر اقتصادی دارد. مسئولان بانکی کشور می‌گویند از هر یک‌میلیون تومان نقدینگی، حدود چهل‌وپنج درصدِ آن فریز و یخ‌زده و قدرت خرید پنجاه‌وپنج درصد دیگر هم، نصف شده است هست. بنابراین درر عصر یخبندانِ بازار در دولت یازدهم، یک تحریم پولی شدید در اقتصاد کشور عزیزمان ایران شکل‌گرفته هست. در این اوضاع ، نه‌تنها تحریم دلاریِ آمریکا برداشته نشده، بلکه تحریم پول ملی هم پدیدار شده است هست. لذا اقتصاد ملی ما در محاصره بی‌پولی قرارگرفته و دولت جایگزین ادبیات سیاسیِ گذشته ، باید با یک برنامه نجات بانکی، پول ملت را آزاد کند. دولت از یکسو هفت‌صد هزار میلیارد تومان بدهی دارد و از دیگر سو، مبادلات ارزی و خارجی روان نشده هست. مسائلی از قبیل تأمین اجتماعی، بازنشستگان، ایثارگران و اشتغال، همچنان با پرسشها عدیده‌ای مواجه هست. حال، اگر پرسشها جاری مردم جهت جنابعالی روشن‌شده، بازخوانیِ قصه سرهنگ و حقوقدان، این بار، با دوگانه جنگ و ضد جنگ، واقعاً چه گره‌ای از کلاف سردرگمِ پرسشها مردم باز می‌کند؟ به‌عنوان یک اقتصاددان و از سوی قشر کثیری از اقتصاددانان کشور عرض می‌کنم: جنابعالی تاکنون نه‌تنها باید برنامه نجات اقتصادی،، مشمول بر نجات بانکی، نجات بنگاه‌های اقتصادی و نجات اقتصاد دولتی را ارائه می‌کردید، بلکه بعد از قریب چهار سال تسلط بر قوه مجریه، امروز گزارش ناکامی‌ها را به ملت ارائه و آن‌ها را جهت نجات اقتصادی ، بسیج می‌کردید . جناب آقای روحانی کشور عزیزمان ایران نیازمند یک اقتصاد قدرتمند است و آن اقتصاد مردمی متکی به توانایی‌های داخلی و دیپلماسی اقتصادی است . بی‌شک نسخه تحقق آن همان اقتصاد مقاومتیِ مدنظر رهبر معظم انقلاب است.

اقتصاد قدرتمند همان اقتصادی است که در آن ، رهبر ، شرمنده جوانانش نباشد، همان اقتصادی است که در آن پدر ، شرمنده فرزندانش نباشد، همان اقتصادی است که در آن مرد ، شرمنده همسرش نباشد، همان اقتصادی است که در آن جوان ، شرمنده خانواده‌اش نباشد، همان اقتصادی است که در آن ، مادر شهید نیازی به دست‌فروشی نداشته باشد و همان اقتصادی است که در آن، همسر جانباز ، کارش به خودسوزی نکشد و در یک‌کلام اقتصادی است که در آن ، شأن و منزلت ملت بزرگ کشور عزیزمان ایران حفظ شود .

۳ـ جناب آقای روحانی، باوجود زحمات فراوانِ جنابعالی و جناب آقای ظریف در عنوان برجام، بپذیریم که اشتباهاتی هم داشتید. جنابعالی می‌دانید که من و دوستانم باوجود انتقاداتی که به برجام داشتیم، از مذاکرات حمایت کردیم، و ترجیح دادیم که در شروع کار دولت تازه ، با عدم پیگیریِ انتقادات خود، کمکی به دولت کرده باشیم. ولی شما اولاً سیاست خارجی را محدود به برجام کردید و ثانیاً برجام که یک امر تاکتیکی بود را به مقوله‌ای راهبردی تبدیل نمودید. احتمالاً جنابعالی،، سریال‌های سیاسیِ کلینتون ـ بوش و یا اوباما ـ ترامپ را موردتوجه قرار ندادید که بعد از اوباما، نوبت جمهوری‌خواهان است و ممکن است به تعهدات آقای اوباما عمل نشود. بنابراین اگر به این واقعیت توجه می‌شد ، دولت شما انتظارات غیرواقعی در اقتصاد، پمپاژ نمی‌کرد که درنتیجه، حداقل تاکنون یک سال بر دوره رکود افزوده شود. واکنش‌ها اوباما با جنابعالی، دقیقاً مشابه واکنش‌ها کلینتون با یاسر عرفات بود که‌ بعد از حاکم شدن جمهوری‌خواهان ، بوش، انتخابات فلسطینی‌ها زیر نظر شرکت ملل را نپذیرفت و عملاً تعهدات کلینتون را زیر پا گذاشت. همان اقدام و واکنش‌ها را آقای ترامپ با جنابعالی شروع کرده هست. آقای ترامپ با طرح اتهامات جدید، قصد فرار از تعهدات آقای اوباما را دارد. نباید به دام او افتاد. راهکارهای بین‌المللیِ متعدد و ابزار قابل‌توجهی در اختیار نظام اسلامی است که می‌توانید با بهره‌گیری از آن‌ها، تعهدات آمریکا را در برجام ، نقد و حقوق ملت کشور عزیزمان ایران را احیاء کنید. اشتباه غرب‌زده‌های کشور عزیزمان ایران ، این است که جایگزین برخورد تاکتیکی با آمریکا به دنبال یک رابطه راهبردی با ایالات‌متحده هستند ، که تجربه نشان داده سرابی بیش نیست و باید از این تجربه ، درس عبرت گرفت.

۴ـ اخیراً یکی از مشاوران جنابعالی که از اساتید روابط بین‌الملل است به فقدان اندیشه در سیاست خارجی تصریح کرده هست. البته این سخن، در خصوص دولت‌های گذشته و فعلی، سخن سنجیده‌ای است ولی نظام و رهبری، اندیشه مشخصی در سیاست خارجی دارد. ثمره این اندیشه را می‌توانید در ” کشور عزیزمان ایران منطقه‌ای ” ببینید. ” کشور عزیزمان ایران منطقه‌ای “، حلقه گمشده سیاست خارجی کشور عزیزمان ایران بوده هست. متأسفانه به علت عدم توجه دولت یازدهم، روابط خارجی کشور عزیزمان ایران در منطقه، بهم خورده، شاید جنابعالی تصوّر می‌کردید که با نزدیک شدن به غرب، روابط منطقه‌ایِ کشور عزیزمان ایران تقویت می‌شود، درحالی‌که خلاف آن تحقق یافت. جناب آقای روحانی،‌ ما معتقدیم باید در سیاست خارجی به یک ” کشور عزیزمان ایران منطقه‌ایِ توسعه‌یافته و مقتدر و حافظ امنیت در منطقه ” بی اندیشیم و در دیپلماسی، انقلابی باشیم، یعنی نه محافظه‌کار باشیم و نه ماجراجویانه حرکت کنیم. متأسفانه دولت‌ها، هم در ” اندیشه سیاست خارجی ” و هم در ” واکنش‌ها دیپلماتیک ” درست عمل‌نکرده‌اند. بی‌تردید، اندیشه ” کشور عزیزمان ایران منطقه‌ای ” هم در امنیت و هم در توسعه و پیشرفت اقتصادیِ کشور، مؤثر هست. دیپلماسی ما نیز ، باید درزمانی که مورد نیاز است نرمش قهرمانانه و درزمانی که مورد نیاز هست، پاسخ دندان‌شکن از خود بروز دهد، بنابراین ما، هم با عقب‌نشینی و هم با ماجراجویی در سیاست خارجی مخالفیم. این نوع اقدامات، افراط و تفریط است و ممکن است به جنگ و یا تسلیم، منجر شود که‌ تاکنون با هوشیاریِ رهبر بزرگوار انقلاب اسلامی، از آن جلوگیری شده است و باوجود خسارات واردشده بر کشور در دولت‌های مختلف، انقلاب اسلامی، مسیر خود را همچنان باعزت و امنیت طی کرده است .

جناب آقای روحانی! خلاصه کلام اینکه اگر در وقت تاریخیِ چند سال گذشته، دولت ، در کنار دیپلماسی سیاسی و برجام، به‌عنوان یک تاکتیک و نه روش ، همت مهم خود را بر تبدیل کردنِ تهدیدات اقتصادی به یک وقت تاریخی با بسیج سرمایه‌های انسانی و مالیِ داخلی متمرکز کرده بود و سیاست خارجی را در اختیار کارآفرین و پول ملی می‌گذاشت جامعه ما به یک شکوفایی کم‌نظیری دست‌یافته بود .

به‌هرحال از گذشته باید درس گرفت. بیاییم با اتحاد کامل و برادری و در مسیر رهبریِ عالی‌قدر نظام و به‌کارگیری توانایی‌های داخلی و بها دادن به مردم واعتماد به جوانان کشور، دشمن های کشور عزیزمان ایران اسلامی وملت فداکارمان رادرسومین گام انقلاب ، که عبور موفقیت آمیز از ایستگاه اقتصاد وفرهنگ هست، بهه شکست کشانده ، شگفتی دیگری را درکنار انقلاب و دفاع مقدس ، رقم بزنیم.

و من الله التوفیق

محسن رضایی”

انتهای پیام/

واژه های کلیدی: دکتر روحانی | محسن رضایی | دولت ترامپ | دولت ایران | حسن روحانی | آقای ترامپ | آمریکایی | اوباما | انقلاب | اقتصاد | آمریکا

بازخوانی نامه‌ی محسن رضایی به مدیر جمهور در خصوص عوض کردن مواضع آمریکا , هشداری که دولت نشنید