شغلش سال های سال نقاشی بوده؛ اتفاقا همین چندماه پیش هم می رود یک عالمه رنگ می خرد و انبار می کند جهت شب عید تا دیوارهای شهر را نقاشی کند. زمین لرزه ولی امان نمی دهد. «سر پل ذهاب» آوار می شود روی سر اهالی اش. او می رود سراغ انبار رنگ هایش؛ ولی نه جهت رنگ آمیزی نوروزی دیوارها بلکه جهت رنگ زدن روی کانکس ها.

نقاشی های محمد پورکند روی کانکس زلزله زدگان

محمد پورکند ۴۳ ساله و نقاش هست. شغلش از همان اول آموزش نقاشی بوده و سفارش نقاشی دیواری هم قبول می کرده هست. تمام درآمدش از این راه بوده ولی از هنگامی که که «سر پل ذهاب»زلزله آمد، قلبش تاب نیاورد و یک چادر به پا کرد. شروع کرد به آموزش نقاشی رایگان به فرزند های زلزله زده در یک چادر و اسمش را گذاشت: «خانه نقاشی». او حالا هم به فرزند ها نقاشی یاد می دهد و هم رنگ می پاشد روی دیوار کانکس های مردم زلزله زده تا مرهمی باشد بر دل های داغدیده شان.

این مرد به زندگی زلزله زدگان سرپل ذهاب رنگ می پاشد

خودش تعریف می کند: «قبل از اینکه سر پل ذهاب زلزله بیاید، رفتم مقدار زیادی رنگ خریدم؛ چیزی حدود ۱۰ میلیون تومان. می خواستم جهت شب عید روی دیوارها نقاشی بکشم. جهت نقاشی هایم هم کلی ایده داشتم ولی متاسفانه نشد. هنگامی که زلزله آمد، احساس کردم من هم باید به سهم خودم کاری بکنم. رنگ هایم را برداشتم و رفتم سراغ فرزند ها که با هم نقاشی بکشیم. کم کم بزرگ ترها هم آمدند و در یک چادر شروع کردیم به نقاشی کشیدن. بعدها یک کانکس هم به ما دادند و «خانه نقاشی» در کانکس کارش را ادامه داد.»

او علاوه بر آموزش نقاشی، روی کانکس ها هم با تکنیک آکرولیک نقاشی می کند: «روی یکی از کانکس ها تصویر علی دایی را کشیدم. روی یک کانکس دیگر هم تصویر جواد خیابانی. می خواستم یک جورهایی زحماتشان را جبران کنم. این دو نفر بعد از زلزله کمک های زیادی کردند که من خواستم به زبان خودم از آنها تقدیر کنم. یک راننده خیرخواه هم بود که با کامیونش جهت زلزله زدگان کمک ها را می آورد ولی یک بار در تصادفی کشته شد. تصویر او هم روی یکی از کانکس هاست. حادثه کشتی سانچی را نیز روی کانکسی دیگر کشیدم.»

شغلش سال‌های سال نقاشی بوده؛ اتفاقا همین چندماه پیش هم می‌رود یک عالمه رنگ می‌خرد و انبار می‌کند جهت شب عید تا دیوارهای شهر را نقاشی کند. زمین‌لرزه ولی

البته نقاشی های کانکسی محمد پورکند فقط به آدم های مشهور اختصاص ندارد: «مردم سراسر کشور عزیزمان ایران کمک های زیادی به ما زلزله زدگان کرده اند. مردم از همان لحظات اولیه تا همین امروز با ما بوده اند. مورد نیاز بود از آنها تقدیر کنم. جهت همین یک نقاشی متفاوت از نقشه ایران کشیده ام که به زودی تمام می شود.»

خانه محمد پورکند در زلزله کج شده است است و باید به زودی منزل اش را تخریب کنند: «من خودم هم در کانکس زندگی می کنم. نقاشی روی کانکس را اول از کانکس مادرم شروع کردم. بعد رفتم سراغ کانکس برادرم. کم کم مردم انقدر از این نقاشی ها خوششان آمد که حالا خودشان می گویند که روی کانکس آنها هم نقاشی بکشم. در این مدت سپاه و ارتش هم خدمت زیادی به مردم زلزله زده کرده اند که من دوست دارم جهت آنها هم کاری انجام دهم.»

او می گوید: «من قبل از زلزله هم شغلم نقاشی بود ولی جهت این کار دستمزد می گرفتم. حالا ولی رایگان این کار را انجام می دهم. وسایل نقاشی را خودم تامین می کنم. البته از حق نگذریم، مردم هم جهت فرزند ها لوازم نقاشی آورده اند. من نه کارمندم و نه بیمه هستم ولی از آنجا که روحم با نقاشی زنده هست، این کار را رایگان انجام می دهم. انتظاری هم ندارم جز اینکه مسئولان ما را ببینند. مسئولان هنری کشور هم می توانند اینجا بیایند و به ما سر بزنند.»