آینده را قضا و قدر می سازد و امید و تلاش تو آن را می گذراند.
خوش آمدید - امروز : یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
  • خرید کتاب از گوگل
  • چاپ کتاب PDF
  • خرید کتاب از آمازون
  • خرید کتاب زبان اصلی
  • دانلود کتاب خارجی
  • دانلود کتاب لاتین
  • A
    خانه » اخبار » اخبار جامعه و عمومی » آلودگی فاجعه بار آب جنوب پایتخت کشور عزیزمان ایران به مواد نفتی

    آلودگی فاجعه بار آب جنوب پایتخت کشور عزیزمان ایران به مواد نفتی

    روستاهایی که به کمربندی دوم پایتخت کشور عزیزمان ایران منتهی می‌شوند به علت نشت این مواد نفتی و پساب‌های پالایشگاه، مورد ترساندن قرار گرفته‌اند، به حدی که آب و

    آلودگی فاجعه بار آب جنوب پایتخت کشور عزیزمان ایران به مواد نفتی

    روستاهایی که به کمربندی دوم پایتخت کشور عزیزمان ایران منتهی می شوند به علت نشت این مواد نفتی و پساب های پالایشگاه، مورد ترساندن قرار گرفته اند، به حدی که آب و نفت درهم تنیده شده است و چربی مواد نفتی به طور واضح روی آب مشخص است

    آلودگی نفتی فاجعه بار در جنوب تهران

    «حسن خلیل آبادی» عضو شورای شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران و مدیر شورای شهر ری، با تأکید بر اینکه هیچ نگرانی از بابت سبزی های کشت شده است در نواحی جنوب پایتخت کشور عزیزمان ایران وجود ندارد، می گوید: «در این محدوده که بخش وسیعی از منطقه جنوب شرقی پایتخت کشور عزیزمان ایران را دربرمی گیرد، آلودگی ها تنها معطوف به نفت نشده و قیر، بنزین و مخازن گاز نیز در محوطه ای بزرگ موسوم به باقرشهر، اهالی زیادی از روستاهای مجاور را درگیر کرده است.»

    عبارات مهم : آلودگی – ایران
    هم اکنون روستاهای مجاور باقر شهر از «ده نو» گرفته تا «درسون آباد»، «قمصر»، «اسماعیل آباد»، یعنی روستاهایی که به کمربندی دوم پایتخت کشور عزیزمان ایران منتهی می شوند تا روستاهای «اسماعیل آباد» و «عظیم آباد» به علت نشت این مواد نفتی و پساب های پالایشگاه، مورد ترساندن قرار گرفته اند، به حدی که آب و نفت درهم تنیده شده است و چربی مواد نفتی به طور واضح روی آب مشخص است.

    با این توصیف آیا نباید دلواپس مزارع سبزی بود که در این نواحی کشت و بسته بندی می شوند؟ خلیل آبادی در این باره این طور توضیح می دهد: «نگرانی مهم متوجه مزارع سبزی نیست، چراکه در این ناحیه جز ذرت وگندم، چیز دیگری کشت نمی شود و این دو محصول نیز از طریق مواد نفتی ترساندن نمی شوند.

    اگر هم احیاناً کشت بعضی سبزی ها دیده شده، به علت کاشت قاچاقی آنها بوده که عدد قابل اعتنایی نیست و بسیار محدود هست. خوشبختانه نظارت وزارت بهداشت و فرمانداری روی کشت سبزی و صیفی جات، بسیار جدی است و به این راحتی ها محصولی نمی تواند در آب و خاک آلوده کشت شود.»

    وی با ابراز تأسف از اینکه هم اکنون کل آب های زیرزمینی و سطحی این منطقه به رسوبات پالایشگاه و صنعت نفت آلوده شده است است، می گوید: «شما براحتی می توانید بر دیواره نهرهای آب، آثار نفت را ببینید. ولی از آنجا که آب آشامیدنی منطقه از آب پایتخت کشور عزیزمان ایران تأمین می شود، خطری از این بابت ساکنان منطقه را ترساندن نمی کند.»

    خلیل آبادی، اگرچه خیال مردم منطقه را از بابت آب آشامیدنی راحت می کند، ولی نسبت به اوضاع مهاجران و ساکنان سکونتگاه های غیررسمی و موقت منطقه هشدار می دهد. به گفته او، این افراد که بیشترشان مهاجران افغان هستند، از آنجا که به شبکه آب منطقه ای وصل نیستند، به ناچار از آب چاه استفاده می کنند که همین موضوع، خطر ابتلای آنها را به انواع امراض بالا می برد.

    خلیل آبادی با بیان اینکه در این منطقه حاشیه نشینی بیداد کرده و در روستاهای اطراف تعداد زیادی حاشیه نشین ساکن هستند، می گوید: «اخیراً مهاجران پاکستانی را از این منطقه بیرون کرده اند، ولی اهالی افغان که کارت سکونت داشته و قانونی هم در پایتخت کشور عزیزمان ایران زندگی می کنند، عموماً به شبکه های آب شرب دسترسی ندارند و مجبور به استفاده از آب چاه می شوند.»

    وی همچنین از کارگران و ساکنان اطراف کارخانه های جنوب شرقی تهران، به عنوان دومین قربانیان این اوضاع نام می برد و می گوید: «در این محدوده تعداد زیادی کارخانجات، دامداری، کارگاه های صنعتی و میدان های دام واقع شده است است که آنها نیز از آب چاه بهره برداری می کنند، البته حدود ۲-۳ کشتارگاه صنعتی هم در منطقه راه اندازی شده است که خوشبختانه آنها به آب شرب دسترسی دارند.»

    برای مثال هم اکنون در محدوده «دهنو» کارخانه ذوب پلاستیک واقع شده است است که پسماندهای جمع آوری شده است سطح شهر را به مواد پلاستیکی بازیافتی تبدیل می کند، کارگران این کارخانه همگی در معرض این مواد آلوده قرار دارند. میدان های دام که اغلب دام خود را از طریق کامیون های سربسته از دشت مغان و تبریز به پایتخت کشور عزیزمان ایران می آورند، بااهمیت ترین مصرف کنندگان آب چاه های آلوده محسوب می شوند.

    خلیل آبادی ادامه می دهد: بیش از ۵۰ میدان دام در این محدوده واقع شده است که دام خود را حداقل ۴-۵ روز در منطقه نگهداری می کنند و در این مدت قطعاً از همین آب های مسموم می نوشند.

    او اگرچه راجع به بازار پرسود این دام ها در پایتخت کشور عزیزمان ایران اطلاع زیادی ندارد، ولی اعتقاد است که بخش زیادی از این محصولات در پایتخت، بازار خوبی را در انحصار خود دارند. به این ترتیب باید نگرانی ها را از سمت سبزیجات و صیفی جات به سمت دام ها برد. چه، آنکه آلودگی که از این طریق منتشر می شود، پنهان بوده و به مراتب خطرناک تر است.

    این عضو شورا البته نسبت به آلودگی خاک هم هشدار داده و اعتقاد است که اگر این اوضاع به همین منوال ادامه یابد، حتی خاک مناسب کشت ذرت و گندم هم نخواهد بود!

    جالب اینکه خلیل آبادی، عمر این آلاینده ها را به حدود ۳دهه گذشته مربوط می داند که به تازگی در پایتخت اطلاع رسانی شده است است! با این توصیف باید از وزارت جهاد کشاورزی و شرکت دامپزشکی پرسید که در طول این چند دهه، چگونه از این اوضاع بی اطلاع بوده و حتی کوچک ترین سختگیری در زمینه توزیع دام ها از این ناحیه نداشته اند.

    گردآوری: گروه خبر سیمرغ
    seemorgh.com/news
    منبع: iran-newspaper.ir

    آلودگی فاجعه بار آب جنوب پایتخت کشور عزیزمان ایران به مواد نفتی

    واژه های کلیدی: آلودگی | ایران | آلودگی | خبر | اجتماعی |

    اخبار

    آرشیو

    گالری عکس

    آرشیو

    اس ام اس های تازه

    آرشیو

    آهنگ های پیشواز

    آرشیو
  • کتاب زبان اصلی J.R.R
  • خرید منابع پزشکی اورجینال
  • کتب چشم پزشکی زبان اصلی
  • هاردکپی کتاب های سخت افزار
  • چاپ کتاب لاتین
  • خرید کتاب خارجی
  • خرید کتاب خارجی pdf
  • کتاب های الکترونیک اورجینال
  • کتب خلبانی زبان اصلی
  • منابع اورجینال پزشکی بالینی
  • کتاب اورجینال