وقتی نبود نظارت بر خانه‌های مسافر، نان هتلداران را آجر می‌کند

به گزارش خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی گروه تحریریه سایت جوان، یکی از الزامات توسعه صنعت گردشگری به تامین زیرساخت های مورد نیاز آن معطوف می شود و به واقع در خلأ و فقدان اماکن مناسب و مطلوب جهت اسکان گردشگران، حصول توفیق در جذب توریست ، ممکن نخواهد شد.

اگرچه در طول سالیان اخیر،گام هایی در جهت زیاد کردن سرانه هتل ها در کشور عزیزمان ایران برداشته شده است است ولی با عنایت به ظرفیت ها و جاذبه‌های گردشگری ایران، تعداد هتل‌ها و زیرساخت های مقتضی جهت شکوفایی این صنعت پولساز و سودآور،کافی به نظر نمی رسد.

ساخت هتل، مستلزم تامین هزینه های بسیاری است و با توجه به رکود حاکم بر بازار و هزینه فایده ای که سرمایه گذاران جهت سود دهی در این حوزه محاسبه می‌کنند، با ریسک بالایی همراه است.

وقتی نبود نظارت بر خانه‌های مسافر، نان هتلداران را آجر می‌کند

به موازات پرسشها اقتصادی، بروز اماکنی تحت عنوان منزل های مسافر با امکانات نسبتا مطلوب و مبله و همچنین آزادی عمل هر چه بیشتر، مزید بر علت شده است تا ،کسب و کار هتلداران با کم کردن و کسادی هر چه بیشتری همراه شده است است.

با توجه به اینکه ، مدت هاست شرکت گردشگری، توقف صدور مجوز جهت فعالیت خانه‌های مسافر را اعلام کرده است ولی فعالیت غیرقانونی مراکز این‌چنینی، باعث بروز ناهنجاری‌هایی می شود که با نظارت هر چه بیشتر، امکان جلوگیری از آن فراهم می‌گردد.

استمرار این اوضاع علاوه بر متضرر کردن هتلداران، به بروز ناهنجاری‌هایی منتهی خواهد شد که بنابر مصالحی از اشاره به آن پرهیز می‌کنیم، ولی منطق و اخلاق حکم می‌کند با اتخاذ تدابیر هر چه بیشتر، ساز وکاری اِعمال شود که با عوامل ارائه کننده خدمات در خانه‌های مسافر غیرمجاز و غیرقانونی، برخوردهای شدیدتری اعمال شود.

محمد رضا کامکاران، یکی از فعالان حوزه هتلداری در گفتگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی، با اشاره به ضرورت حمایت هر چه زیاد از هتل داران و زیاد کردن تعداد هتل‌ها در کشور، بخصوص در حوزه هایی که از جذابیت های گردشگری قابل توجهی برخوردار هست، اظهار کرد: وجود بعضی از محدودیت ها در بخش هتلداری باعث شده است تا بخشی از گردشگران به سکونت در خانه‌های مسافر مبادرت ورزند و انتظار می رود، هتل دارانی که با صرف هزینه‌های سنگین به ساخت و احداث هتل اقدام کرده‌اند، با تمهیدات موثر، از این نابرابری خارج شوند و با توجه به شرایط مساوی و برابر، عرصه جهت مسابقه سالم و سازنده جهت این طیِفِ فعال در عرصه گردشگری (هتلداران) به نحو شایسته تری فراهم شود.

رشد فزآینده خانه‌های مسافر،کسب و کار هتلداران را با چالش مواجه ساخته است،معضلی که در سایه نظارت ضعیف، احتمال بروز ناهنجاری فرهنگی را شدت یافتن می‌کند.

وی افزود: اشاره به این عنوان به معنای لحاظ کردن آزادی یا ولنگاری در هتل‌ها نیست، این عنوان نه از حیث قانونی و نه اخلاقی و شرعی، منطقی و جایز نیست، ولی با کنترل محسوس و نامحسوس هر چه زیاد بر خانه‌های مسافرِ غیرمجاز که رصد و شناسایی آن نیز کار چندان سخت و پیچیده‌ای نیست ، می‌توان به رونق هر چه زیاد صنعت هتلداری کمک کرد، در غیر اینصورت با استمرار اوضاع موجود، بعضی از هتلداران ناچار خواهند بود، عطای فعالیت در این بخش را به لقایش بخشند که بروز چنین عارضه ای علاوه بر افزوده شدن به تعداد بیکاران جامعه به عرصه گردشگری کشور نیز آسیب خواهد زد.

کامکاران بیان کرد: در سالیان اخیر، بسیاری از هتلدران با اعمال تخفیف های آن‌چنانی تلاش کرده اند به نوعی از بند رکود حاکم بر بازار خلاص شوند تا با دریافت سود حداقلی و کم کردن هر چه زیاد هزینه ها، شرایط را جهت بقاء و حیات شغلی خود هموار و تسهیل کنند، ولی واقعیت این است که هزینه نگهداری هتل آنچنانی بالا است که کسر هر چه زیاد قیمت ها ، جهت ارائه خدمات ، منطقی و مقرون به صرفه نخواهد بود و می‌طلبد دستگاه های ذی ربط نسبت به حمایت و پشتیبانی کارآمد و موثر از حوزه هتلداری کشور تلاش و همت فزاینده تری را مبذول دارند.

عدم پرداخت یارانه هتلداران

طبق گزارش‌های منتشر شده؛ حدود چهار سال است که علی رغم آینده نگری ها، افرادی که به ساخت هتل مبادرت ورزیده‌اند، موفق به دریافت یارانه نشده اند و به تعبیر محمد علی فرخ مهر، نایب مدیر جامعه هتلداران،قریب به چهار سال است که هتلداران داخلی از شرکت میراث فرهنگی طلبکار هستند.

یکی دیگر از چالش های پیش روی توسعه صنعت هتلداری به بروکراسی فرسایشی، خسته کننده و غیرقابل تحملی باز می‌گردد که سرمایه گذاران بخش شخصی جهت فعالیت در این عرصه را آزار می دهد.

آنچنان که اخبار واصله نشان می دهد، استعلامات ۲۲ گانه جهت احداث هتل در کشور حدود یکسال و نیم وقت می بَرَد و در چنین شرایطی، سرمایه گذار ترجیح می‌دهد سرمایه خود را به حوزه‌ای انتقال یافته کند که با دَردِسَرِکمتر، به سود هر چه بیشتری نائل شود، لیکن فعالیت در بخش اقتصادی و سرمایه گذاری مبتنی و متکی به میزان سود دریافتی است و در صورتیکه این ضرورت و الزام به نحو مطلوبی تامین و محقق نشود،گریز سرمایه گذاران امری اجتناب ناپذیر خواهد بود.

امید آن می رود با ارئه تسهیلات هر چه زیاد و حمایت فزآینده تر از هتلداران و محدود کردن فعالیت منزل های مسافرِ غیرمجاز، شرایط مطلوب تری در عرصه گردشگری کشور به وجود آید، امری که خوشبختانه در سالیان اخیر با تدابیر اتخاذ شده است و کم کردن ضریب کشور عزیزمان ایران هراسی و همچنین رشد و زیاد کردن هر چه زیاد ورود گردشگران به ایران، از اوضاع مطلوب تری برخوردار شده است هست، بنابراین همچنان جایگاه فعلی، زیبنده یک کشور پهناور با فرهنگ و تمدنی چندین هزار ساله و موقعیت طبیعی و اقلیمیِ خاص به خود، نخواهد بود.

وقتی نبود نظارت بر خانه‌های مسافر، نان هتلداران را آجر می‌کند

انتهای پیام/

واژه های کلیدی: سرمایه گذاری | سرمایه گذار | گردشگری | گردشگران | گردشگری | غیرمجاز | مسافر | ایران | فعالیت