در روزی که به نام حکیم ابوالقاسم فردوسی نامگذاری شده است و مردم مشغول برگزاری بزرگداشت این شاعر هستند خبری غم انگیز انتشار یافته که بیانگر ادعایی عجیب علیه مفاخر ایرانی است.

معرفی شاعر بزرگ ایرانی به نام ترکیه در آنکارا

ماجرای تلاش جهت تصاحب مفاخر فرهنگی و تاریخی ملت ها آن هم در دورانی که ملت سازی به معنای تازه و مدرن آن فراگیر شده است هست، از جمله بااهمیت ترین دستور کارهایی است که در بعضی کشورهای منطقه متداول است و به علت انفعال دردآور مقامات متولیان ایرانی، هر بار زخم جدیدی را بر پیکر هویت بزرگ و ارزشمند کشور عزیزمان ایران زمین می نشاند.

عبارات مهم : میراث فرهنگی – بیمارستان
جدا از مسائلی که پیش از این در مورد اسطوره ها و ارزش های فرهنگی دیگر ایرانی پیش آمد و بعضی کشورهای منطقه مثل آذربایجان، ارمنستان و ترکیه تلاش بر تصاحب این ارزش ها به نام خود و مردم کشورشان داشتند، حالا دوباره سخن ها در مورد یکی دیگر از بزرگ ترین مفاخر فرهنگی ایرانی در اینترنت رسانه ای شده است هست؛ اتفاق عجیبی که البته شواهد نشان می دهد مربوط به سال های اخیر نیست و سال هاست که در ذهن و فکر بسیاری از مردم کشور ترکیه ریشه دوانده است.

معرفی شاعر بزرگ ایرانی به نام ترکیه در آنکارا

موضوع جدیدی که از آن سخن به میان هست، مربوط به اقدام باور نکردنی و عجیبی است که مسئولان یکی از دانشگاه های ترکیه در رأس آن قرار دارند و با راه اندازی مجسمه ای از ابوعلی سینا، حکیم، شاعر، جغرافی دان و فیلسوف بزرگ ایرانی در یکی از بیمارستان های زیر مجموعه خود وی را یک حکیم ترک زبان معرفی کرده اند.

در این تصویر که هم اکنون در اینترنت دست به دست می شود و از قرار معلوم مدیران و متولیان فرهنگی کشور نیز تا پیش از این از آن اطلاعی نداشته اند، مجسمه ای از حکیم ابوعلی سینا در محوطه بیمارستانی به همین نام در شهر آنکارا راه اندازی شده است است و در معرفی این مجسمه او را حکیم، دانشمند، فیلسوف و شاعر ترکیه ای معرفی کرده است.

این تصویر که در حال معرفی یکی از بزرگ ترین مفاخر تاریخ کشور عزیزمان ایران به ترکیه هست، در حالی در شبکه های مجازی دست به دست می شود که بررسی ها نشان می دهد از وقوع چنین رخدادی در شهر آنکارا و کشور ترکیه سال ها می گذرد و حالا به مدد اینترنت است که مردم کشور عزیزمان ایران در جریان آن قرار گرفته اند.

برای اطلاع از این حقیقت کافی است به بررسی موقعیت جغرافیایی استقرار این مجسمه اشاره کنیم. مجسمه حکیم ابوعلی سینا در محوطه بیرونی بیمارستان ابن سینای آنکارا که زیر مجموعه نخستین دانشگاه پزشکی آنکارا هست، قرار دارد.

اگرچه این دانشگاه پزشکی در سال ۱۹۴۵ و بعد از آخر جنگ جهانی دوم با کمک تعدادی از پزشکان مشهور آلمانی شروع به کار کرد، ولی به صورت رسمی از سال ۱۹۸۵ بیمارستان ابن سینا با همین نام تأسیس شد و جهت درمان بیماران مورد بهره برداری قرار گرفت.

برخی اطلاعات که «تابناک»، قادر به تأیید آنها نیست گویای این است که مجسمه مورد اشاره نیز در همان سال های اولیه تأسیس بیمارستان ابن سینای آنکار در محوطه بیروی بیمارستان راه اندازی شده است است و این عنوان (ترکیه ای بودن ابوعلی سینا) جهت مردم شهر آنکارا و کسانی که از این بیمارستان استفاده می کنند، موضوعی جا افتاده است.

همه آنچه به آن اشاره شد در حالی است که مرور سریع و کوتاه بر زندگی نامه این دانشمند بزرگ ایرانی ثابت می کند که او هیچ ارتباطی به ملیت ترکیه ای ندارد و به گواه تاریخ تحت هیچ شرایطی او را نمی توان از زبان و هویت ایرانی جدا کرد.

حکیم ابوعلی سینا در سال ۹۸۰ میلادی در بخارا متولد می شود. پدرش از صاحب منصبان حکومت سامانیان بود که البته اصالتی بخارایی نداشت و زاده شهر بلخ بود.

اگرچه هر دو شهر بخارا و بلخ در تاریخ گذشته ایرانی در قلمرو جغرافیایی بزرگ ایرانی بودند و در هر دو زبان فارسی فراگیر و مسلط بود، ولی شهر بلخ دارای ریشه های قدیمی تری در زبان فارسی بود و به همین علت تحت هیچ شرایطی نمی توان فارسی زبان بودن ابوعلی سینا را انکار کرد.

شهر بلخ را بعضی منابع یکی از قدیمی ترین شهرهای دنیا و زیر مجموعه قلمرو بزرگ خراسان قدیم می دانند که زرتشت و آیین باستانی زرتشتی نیز در این شهر ظهور پیدا کرده است.

اگرچه حکیم ابوعلی سینا بیش از ۴۵۰ کتاب نوشته است که اکثر آنها به زبان عربی هست، ولی بیش از ۳۰ کتاب نیز به زبان فارسی دارد و علت نوشتن اکثر کتاب ها به زبان عربی نیز به علت فراگیر بودن آن زبان و حاکم بودن زبان عربی در قلمرو اسلامی بود.

اکنون و با همه اسناد تاریخی روشنی که نشان می دهد، این دانشمند بزرگ فارسی زبان و ایرانی تبار بوده هست، اقدام مسئولان یکی از دانشگاه های ترکیه در راه اندازی چنین مجسمه ای در بیمارستان ابن سینا بسیار عجیب است و عجیب تر اینکه این عنوان از دید متولیان فرهنگ و هنر و میراث فرهنگی کشور عزیزمان ایران به دور مانده است.

این اتفاق شاید بهانه ای باشد که بتوان ضمن درخواست از مسئولان جهت بررسی دقیق موضوع، همچنین عزم و اراده جدیدی را جهت استفاده از این ارزش های تاریخی در مسیر تقویت همبستگی های فراملی شروع کنند.

بخارا که زادگاه ابوعلی سینا هست، اکنون در کشور ازبکستان قرار دارد. بلخ که اصالت ابوعلی سینا به آن شهر باز می گردد اکنون در کشور افغانستان قرار دارد. ابوعلی سینا بیش از ۴۰۰ کتاب به زبان عربی دارد و اکنون بر ما ثابت شده است است که مردم و مسئولان ترکیه ای نیز حالا به هر علت به او علاقه فراوانی دارند.

چه خوب و زیباست اگر این شخصیت ارزشمند و تاریخی ایرانی را بنا به دلایلی که ذکر شد، بهانه ای جهت زیاد کردن همبستگی میان ملت ها و فروکش کردن خشونت در منطقه نماییم.