رد پای مواد شیمیایی سمی در خون شهروندان

رواج سرطان در صورت ادامه یافتن ورود مواد شیمیایی به بدن شهروندان

ناهید خداکرمی – رییس کمیته سلامت شورا ی اسلامی شهر تهران در نطق پیش از دستور هفتادو پنجمین جلسه شورا به کمتر استفاده کردن از پلاستیک پرداخت.

عبارات مهم : مواد پلاستیکی – ظروف پلاستیکی
همانطور که قبلاً ذکر شده، یکی از بااهمیت ترین اهداف کمیسیون سلامت و محیط زیست بررسی لوایح ، طرح ها و تکالیف اجرا نشده برنامه دوم شهرداری هست. امروز صحبت ما در مورد مصوبه ایست که اگر طی ۹ سال گذشته بدان پرداخته بودند امروز من صحبتی نداشتم.

وی با اشاره به مصوبه شورای اسلامی شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۸۸از الزام شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران به عوض کردن الگو و کم کردن مصرف کیسه ها، ظروف و محصولات یک بار مصرف پلاستیکی و جایگزین کردن مواد قابل بازیافت غیر پلاستیکی در کلیه مراکز وابسته به شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران واجرای کارها علمی و اجرایی راجع به کم کردن و جایگزینی مواد تجدیدپذیر به جای کیسه های پلاستیکی و ظروف یک بار مصرف است سخن گفت.

بدنبال آن و به منظور ساختن فرهنگ و ارتقاء سطح دانش شهروندان در زمینه مضرات استفاده از مواد پلاستیکی، ۲۱ تیر ماه از سوی طرفداران محیط زیست روز بدون کیسه پلاستیک نامگذاری شده است هست. ارتقای سطح آگاهی مردم در زمینه زیان های رها سازی و استفاده بی رویه از کیسه های پلاستیکی، از جمله اهداف مهم نامگذاری روز بدون پلاستیک است لیکن اگر حساس نباشیم پلاستیک ها، سرزمین ما را اشغال می کنند.

کیسه های پلاستیکی بعد از اختراع پلاستیک در سال ۱۸۵۶ میلادی به وسیله «الکساندر پارکس» مهمان منزل های ما شده است اند و در همین مدت وقت نه چندان طولانی توانسته اند اثرات مخرب زیادی بر جای بگذارند. در واقع زندگی مدرن علاوه بر رفاهی که جهت انسان به همراه دارد گاه ضررهای جبران ناپذیری را نصیب وی می کند.

هنگامی که کیسه های پلاستیکی به عنوان زباله دور ریخته می شوند، به علت دوام بیش از ۵۰۰ سال در محیط، باعث آلودگی محیط زیست می شوند. این کیسه ها به همراه باد جابه جا شده است و وارد رودخانه ها و کانال های آب می شوند؛ در نتیجه موجب گرفتگی آبراه ها شده است و در بسیاری موارد به علت ساکن ماندن آب، زاد و ولد انواع حشرات زیاد کردن می یابد. کیسه های پلاستیکی درصورت ورود به محیط زیست دریایی، وارد زنجیره غذایی جانوران دریایی شده است و هر سال هزاران گونه از جانوران آبزی از قبیل وال، دلفین، فک و لاک پشت و نیز پرندگان دریایی اشتباهاً بر اثر خوردن این کیسه ها و خفگی ناشی از آن می میرند. در یک سوم ماهی های صید شده است در کشور انگلستان میکروپلاستیک ها وجود دارند.

کیسه های بلعیده شده است حتی بعد از فوت جانوران و تجزیه آنها نیز سالم باقی می مانند، بنابراین دوباره پراکنده شده است و زندگی جانداران از جمله انسان ها را ترساندن می کنند. پلاستیک ها درصورتی که به عنوان زباله دفن شوند، به علت تجزیه آرام و کند در محل های دفن می توانند باعث تشکیل شیرابه و نفوذ آن به آب های زیرزمینی شوند. این شیرابه مشمول بر ترکیباتی نظیر فلزات سنگین و سایر ترکیبات خطرناک است که جهت محیط زیست بسیار زیان آورهستند.

وی با بیان اینکه مواد پلاستیکی و پلیمری به علت ساخته شدن از منابع نفتی نفتی و خاصیت تجزیه ناپذیری، در خاک باقی می مانند و مواد شیمیایی آنها به تدریج از طریق خاک وارد زنجیره غذایی انسان می شود گفت: بنابراین علاوه بر اثرات کیسه ها و ظروف پلاستیکی روی محیط زیست، آنچه حائز اهمیت هست، سلامت انسان هاست، به خصوص اینکه امروزه مصرف بیش از حد و نابجا از این مواد، خطرات جبران ناپذیری را جهت سلامت انسان به همراه دارد.

رد پای مواد شیمیایی سمی میکرو پلاستیک در خون وهمه بافت های بدن یافت می شود و چنانچه ورود آن به بدن ادامه یابد می تواند باعث بروز سرطان، نقایص مادرزادی در نوزادان، اختلال در سیستم ایمنی، اختلال در عملکرد غدد اندوکرین در نتیجه ناباروری و سایر امراض مرتبط است.

به گفته خداکرمی تحقیقات نشان می دهد که تمام پلاستیک ها ممکن است در صورت خراش یا گرم شدن، مواد شیمیایی مضر آزاد کنند. تحقیقات نیرومند نشان می دهد که در بعضی موارد گرم شدن پلاستیک، باعث ازاد شدن بعضی از مواد شیمیایی موجود در این محصولات می شود(مانند بسفنول A (BPA)، که ممکن است موجب سرطان در افراد شود.

سوزاندن پلاستیک علاوه بر اینکه باعث آلودگی هوا می شود بلکه می توانذ باعث آزاد شدن مواد شیمیایی شده است و نتیجه آن بیماری های تنفسی است.

هر سال ۱۳میلیون تن پلاستیک به اقیانوسها ریخته می شود، مقدار آلودگی پلاستیکی در دریاها از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۵ سه برابر خواهد شد و تحقیقات نشان داده که ۹۳٪ آب آشامیدنی (بطری) در ۹ کشور دنیا و ۸۳% آب شیر آلودگی های میکروپلاستیک دارد.

خداکرمی با بیان اینکه کشور ما با اینکه هفدهمین جمعیت دنیا را دارد، تحقیقات نشان می دهد در کشور عزیزمان ایران هر سال بیش از ۲ میلیون تن پلاستیک تولید می شود خاطر نشان ساخت: زیاد این پلاستیک ها نیز بادوام هستند و صد ها سال طول می کشد تا به خودی خود تجزیه و نابود شوند.

میزان مصرف پالستیک در سال ۹۴ بر اساس نتیجه های مطالعه ای در شرکت حفاظت محیط زیست به شرح زیر اعلام شد:در هرغرفه میوه و تره بار به طور میانگین ۵٫۸ کیلوگرم در روز بوده هست، در شمال پایتخت کشور عزیزمان ایران ۶٫۱۳ کیلو و در شرق پایتخت کشور عزیزمان ایران ۱۳٫۶ کیلو بنابراین روزانه ۲۱ تن و سالیانه ۵٫۷ میلیون تن کیسه پلاستیک فقط در میوه و تره بار پایتخت کشور عزیزمان ایران مصرف می شود.

به گفته خداکرمی هر ایرانی به طور میانگین روزانه ۳ پلاستیک وارد تناوب محیط زیست می کند و در استفاده از ظروف پلاستیک یک بار مصرف جز ۱۰ کشور نخست دنیا هستیم.

شرکت بهداشت شرکت بهداشت جهانی بعد از تجزیه و تحلیل جدیدی از بعضی از محبوب ترین مارک های آب جهان، اعلام کرده است که بیش از ۹۰ درصد آب داخل بطری ها حاوی ذرات پلاستیک است بطوریکه آب داخل بطری های پلاستیک زیاد از دو برابر آب شهری حاوی ذرات پلاستیک است.

عضو کمیسیون سلامت و محیط زیست شورا افزود: مناطق دفن زباله حاوی انواع مختلفی از پلاستیک هستند و این آلودگی وارد تناوب زندگی ما می شود. بخصوص که پسماند های پایتخت کشور عزیزمان ایران در کهریزک و آراد کوه دفن می شود و هوا، خاک و زندگی ما و نسل آینده را در معرض خطر جدی قرار می دهد. . پلاستیک می تواند مواد شیمیایی مضر را در خاک اطراف پخش کند، که بعد از آن می تواند به آب های زیرزمینی یا سایر منابع آب در اطراف و همچنین اکوسیستم نفوذ کند. خاک که آلوده شد تمامی محصولات زراعی و آبزیان و حتی دامهایی که از آن آب می نوشند دچار آسیب جدی می شوند و این آسیب به انسان نیز انتقال یافته می شود.

در دنیا تلاش هایی جهت جلوگیری از آلودگی محیط زیست به پلاستیک انجام گرفته هست؛ شرکت ملل کنوانسیونی را وضع کرد که طی آن، تمام موادی که مستقیما به آب ریخته می شوند باید زیست تجزیه پذیر باشند. شاید بخشی از مصرف پلاستیک اجتناب ناپذیر باشد ولی این روند دلواپس کننده است و بخشی از مصرف بی رویه پلاستیک به هزینه های مصرف و خرید پلاستیک ارزان تر از میانگین جهانی بر می گردد.

در بسیاری از کشور ها جهت کم کردن مصرف، جهت کیسه های پلاستیکی در سوپر مارکت ها هزینه ای دریافت می شود، بهمین علت مشتریان ترجیح می دهند از کیسه های با دوام پلاستیکی یا پارچه ای استفاده کنند. بالعکس بدلیل رایگان بودن کیسه های پلاستیکی در کشور عزیزمان ایران مشتریان ترجیح می دهند تعداد بیشتری کیسه دریافت کنند. قطعاً امکان از بین بردن پلاستیک از زندگی روزانه غیر قابل امکان است لیکن کاربرد های بسیاری دارد و حتی مصرف آن در بعضی شرایط اجتناب ناپذیر است.

اما می توان ماهیت پلاستیک را به نحوی عوض کردن داد که از یک عنصر آلاینده و مخرب محیط زیستی به یک عنصر دوستدار محیط زیست تبدیل شود.

امروزه استارت آپ ها و استعداد های خلاق بدنبال باز یافت و دوباره مصرف کردن مواد پلاستیکی هستند و دوستداران محیط زیست نیز تلاش می کنند تا ضمن آگاهی بخشی به مردم جهت عدم رها سازی کیسه های پلاستیکی در محیط زیست راهکاری جهت کاربرد دوباره آن کشف کنند. دولت ها نیز از سرمایه گذاری در پلاستیک های تجزیه پذیر با پایه گیاهی استقبال می کنند. حمایت از تولید پلاستیک های تجزیه پذیر ، استفاده نکردن از مواد پلاستیکی یک بار مصرف و اراده مردم جهت استفاده از کیسه های پارچه ای از جمله اقداماتی است که می توان جهت کم کردن مصرف پلاستیک انجام داد.

وی با این پرسش که با پلاستیک چه می توان کرد؟ به اقداماتی که سایر کشورها در عدم استفاده از پلاستیک انجام داده اند اشاره کرد و گفت: نمایشگاه بین المللی بازیافت مواد پلاستیکی در سال ۲۰۱۹ در اوهایو برگزار خواهد شد .در اروپا قرار است بازیافت پلاستیک تا سال ۲۰۳۰ به ۵۵ %برسد.

جهت سرمایه گذاری در تحقیقات بازیافت زباله های پلاستیکی در اروپا ۱۰۰ میلیون یورو تخصیص داده است.

وی سپس به تشریح چه باید کرد پرداخت و گفت: بازیافت چاره نیست بلکه کم کردن مصرف چاره است چون بازیافت پلاستیک بسیار مسئله است.اما کارآفرینان، شرکت های مردم نهاد، استارت آپ ها، شرکت های بازیافت همه با هم فکر کنیم و ببینیم چگونه می شود پلاستیک را در تناوب مصرف دوباره بیندازیم و محیط و محیط زیست را از این شر پنهان و آشکار آن نجات دهیم تا مورد سرزنش آیندگان قرار نگیریم . امروزه در آلمان، استرالیا، انگلیس و هند از بازیافت مواد و کیسه های پلاستیکی جهت آسفالت خیابان ها استفاده می شود کمیسیون محیط زیست از کارآفرینان و استارت ها در این حوزه حمایت خواهد کرد.

رییس کمیته سلامت شورا با بیان اینکه بیایید همه با هم فکر کنیم که امروزهمان فردا است اظهار داشت: آنهم فردایی که با همکاری اجتماعی و مدیریت تک تک شهروندان به خاطر صرفه جویی در مصرف آب، کمبود آب ندارد، هرگز دربیابان ، جنگل، پارک یا کانال های آب، بطری و کیسه پلاستیکی به چشم نمی خورد، قیمت باروری بالاتر از سطح جانشینی است و بیماری هایی نظیر سرطان همچنان کمتر از دنیا است و روکش آسفالت کوچه های پایتخت کشور عزیزمان ایران با تکیه بر فن آوری نوین بازیافت مواد پلاستیکی می درخشد. این رویا ها حقیقی است اگر دست به دست هم دهیم و بخاطر نسل آینده که مهمانان فردای ما هستند، شهرمان و پایتخت کشورمان را از هر نوع آلودگی، بالاخص پلاستیک دور نگهداریم و جهت بازگشت کیسه های پلاستیکی به تناوب مصرف دوباره تلاش کنیم.

خداکرمی سه گام کمتر مصرف کنیم ، در طبیعیت رها نکنیم و دوباره از آن استفاده کنیم را یکی از گام های موثر در این خصوص دانست و افزود: اگر کیسه پلاستیکی در معابرعمومی و محیط زیست مشاهده شد، من- تو- ما خم شویم، آن را برداریم و در سطل زباله بیندازیم. بهمین سادگی می شود تهرانشهربدون_پلاستیک

گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: farsnews.com

رد پای مواد شیمیایی سمی در خون شهروندان

واژه های کلیدی: مواد پلاستیکی | ظروف پلاستیکی | کیسه پلاستیک | آلودگی هوا | سطل زباله | پلاستیک | شیمیایی | بازیافت | استفاده | ایرانی | آلودگی