به گزارش خبرنگار حوزه ورزشکاران گروه اینترنت گروه تحریریه سایت جوان؛ شایان مصلح، فوتبالیست‌ جوان و خوش‌نامی است که با وجود تنها ۲۴ سال توانسته پیشرفت خوبی در مسیر زندگیش کسب کند، علاقه به فوتبال و مداحی در مکتب اهل بیت ( ع) در زندگی او توأمان وجود دارد.

اولین تجربه فوتبالی او در تیم زیر ۱۴ سال پگاه گیلان رشت بود، ۱۷ سالگی تیم جوانان استقلال سپس داماش گیلان و سپید رود رشت و در نهایت پرسپولیس پایتخت کشور عزیزمان ایران او را به جمع خود دعوت کرد.

مقام نائب قهرمانی لیگ آزادگان ۹۵-۹۶ به همراه سپید رود رشت و افزایش به لیگ برتر، در حقیقت پسکوی پرشی جهت این دفاع چپ و مدافع میانی قرمزپوش‌ها شد بعلاوه اینکه نخستین حضور شایان مصلح در پرسپولیس نیز با قهرمانی سوپر جام فوتبال کشور عزیزمان ایران همراه شد.

تصویر / شایان مصلح+ اگر اشتباهی از من دیدید پای خودم بنویسید نه پای مذهبم

به سراغ اینستاگرام شایان مصلحی رفتیم، آخرین پست او حرف‌هایی از جنس درد دل دارد؛ صحبت‌هایی که شاید به نوعی جواب بعضی از صحبت‌های اطراف او و زندگی شخصیش باشد.

شایان مصلح در اینستاگرام خود نوشت:” امام صادق علیه السلام میفرمایند: چه باک بر تو اگر دیگران تو را مذمت کنند، هنگامیکه نزد خداوند پسندیده باشی… !

(کافی ج ۲ ص ۴۵۶)

حرف مردم مهم نیست، اگر قرار بود بر مبنای حرف مردم زندگی‌ می کردیم باید هر روز از زندگیمون رو به دلخواه یکی از آدم های دنیا می گذروندیم و هرگز وقت نمی کردیم خودمون باشیم.
اینکه یک عده میان میگن به جای شعر و مداحی و … به فوتبالت بچسب مثل این می مونه که به بقال محل هنگامی که داره توی اوقات فراغتش میره پارک بگیم جای پارک رفتن حواست به سوپرمارکتت باشه.
اشتباه کردن جزئی از زندگی آدم هاست.اگر فوتبال جزئی از زندگی‌ ما باشه اشتباه کردن ما توی فوتبال هم جزئی از زندگیمونه.اما بی انصافی اونجایی است که چون با اعتقادات یک نفر مسئله داری بیای و غلط های فوتبالش رو بندازی گردن اعتقاداتش.
خنده داره که بگیم چون رفتی مداحی کردی فلان اشتباه فوتبال رو کردی.خب طبق این منطق باید بگیم فلان بازیکن اروپایی که توی فینال جام جهانی پنالتی خراب کرده شب قبل بازی مداحی کرده!
این یک مساله خیلی راحت است که ما زمانی که باید تمرکزمون به فوتبال باشه به فوتبال فکر میکنیم و زمانی که وقت آزاد داریم به زندگی خودمون فکر میکنیم.ما هم مثل شما انسان هستیم و نیاز به توجه به ابعاد متفاوت زندگی‌ شخصی خودمون داریم.
مساله بعد اینکه ما چه بخواهیم چه نخواهیم جهت عده ی زیادی الگو هستیم و باید تلاش کنیم تا جایی که می تونیم اشتباه نکنیم ولی آیا ما معصوم هستیم که اشتباه نکنیم؟؟؟
شخصی میگفت شایان مصلح بترس از روزی که مردم صورت ی واقعی تو را بشناسند! همون لحظه ترسیدم گفتم خدایا خودت آبروی بندگانت رو حفظ کن.
اما والله نه ما ادعای عصمت داریم نه پسر پیامبر هستیم، ما هم اشتباه میکنیم و اگر دم از اعتقاداتمون می زنیم چون مذهبمون رو دوست داریم وگرنه ادعای پاکی و خوب بودن نداریم و از همین جا می گم اگر فردا روزی خطایی از من دیدید پای خودم بنویسید نه پای مذهبم!
خودم و همه ی دوستام رو دعوت می‌کنم به این که جامع القاذورات(جمع کننده بدی ها و پلیدی ها) نباشیم و دنبال این نباشیم که هر لحظه صفحه ی سیاه زندگی افراد رو پیدا کنیم و روی اون مانور بدیم و با حرف ها و طعنه هامون آزارش بدیم!