ایران از نظر میزان افسردگی در کدام سطح قرار دارد؟

ایران جزو ۱۰ کشور نخست به لحاظ میزان افسردگی است

کوروش محمدی (رئیس انجمن آسیب شناسی اجتماعی کشور عزیزمان ایران و مشاور مدیر شرکت بهریستی کشور) در خصوص میزان و علت خشونت در جامعه ایرانی و آسیب شناسی آن گفت: خشونت، هیجان مدیریت نشده و در واقع طغیان احساسات منفی فرد هست. این نوع خشونت زمانی اتفاق می افتد که فرد با مجموعه ای از بن بست ها در زندگی خود مواجه شده است و میزان استرس های وارده بر فرد از آستانه تحمل وی زیاد می شود که در این صورت وجود کمترین عامل تحریکی می تواند، او را به این کار وادار کند. در واقع ظرفیت روانی فرد مدت ها قبل از بروز خشونتی با این شدت در اثر بروز استرس های متفاوت و ناکامی ها در فرد پر شده است تا جایی که توان مواجهه و پذیرش مساله پیش پا افتاده ای مثل جریمه را ندارد.

عبارات مهم : آسیب های اجتماعی – معضلات اجتماعی
خشونت زمانی رخ می دهد که فرد به یک آستانه بسیار پائین از تحمل رسیده و در مواجهه با فشاری مثل عوامل محیطی و انواع خشونت هایی که در جامعه وجود دارد از فرد صادر می شود. در جامعه ما در عصر حاضر عمدتا دلایل شکل گیری زمینه های خشونت علاوه بر اختلالات فردی، مجموعه ای از ناکامی های کوچک و بزرگ حاصل دوندگی های روزانه و تلاش های بی وقفه جهت امرار معاش خانواده و حصول شرایط رفاهی و… را در بر می گیرد. هنگامی که ظرفیت مهم و توانایی فرد در مقابله با بحران و چالش های پیش رو تکمیل می شود، دیگر امکان پذیرش استرس و فشار دیگری جهت او وجود ندارد و همانند آب داخل یک کتری که دمای آن به نقطه جوش رسیده، با کمترین عامل سطحی یا فشار بیرونی قلیان می کند.

در زمینه تولید خشم در جامعه ما عوامل تربیتی نیز تاثیرگذارند، مسایلی از قبیل ارتباط ناموثر میان افراد خانواده، وجود تبعیض یا روش های اشتباه تربیتی که خانواده ها استفاده می کنند و نیز عواملی همچون فقدان یک یا هر دو والدین، اعتیاد در خانواده، مشاجرات لفظی و اختلافات بین والدین و…زمینه های بروز خشم هستند. در عین حال کم کردن نشاط و فضای نشاط انگیز به علت گرایش به زندگی شهری، دوندگی های صبح تا شب، کم کردن رفاه عمومی نیز در کنار دیگر عوامل زمینه های بروز خشم را در فرد تسهیل می کنند.

رئیس انجمن آسیب شناسی اجتماعی کشور با اشاره به نقش انکارناپذیر زندگی گذشته افراد در بروز خشم گفت: کسانی که با خشونت به خود و دیگران آسیب می زنند، عموما علت هایی در گذشته ارزش وجود دارد. علاوه بر این باید بررسی کرد این افراد در چه فضایی زندگی می کنند؟ چه میزان مشکل را مجبور می شوند؟ تبعیض های اجتماعی، فواصل طبقاتی که امروزه در جامعه بیداد می کند تا چه اندازه روی آن های تاثیر دارد؟ یا فرد چقدر توانسته در دستیابی به آمال شخصی اش مانند تحصیل موفق باشد؟ چقدر با امیال و آرزوهایش همراه شده است یا چقدر ناکامی تجربه کرده است؟ همچنین این مهم است که مشخص شود، فرد خشن در چه سطحی از خوش حالی و نشاط زندگی کرده یا می کند.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا آمار مشخصی از اینکه چند درصد از ایرانیان درگیر خشونت هستند، وجود دارد؟ گفت: آمار دقیقی از میزان خشم در کشور وجود ندارد، ولی می توان با توجه به بعضی معضلات اجتماعی به وجود میزان خشم تقریبا بالا در جامعه پی برد. بخشی از خشونت مربوط به افسردگی هست. آمار افسردگی که در کشورهای دنیا برآوردشده نشان می دهد، کشور عزیزمان ایران جزو کشورهای سطح اول هست، یعنی جزو ده کشور اول دنیا به لحاظ میزان افسردگی محسوب می شود و این در حالی ست که یکی از عوامل بروز خشم هم افسردگی هست. آمارهای دقیقی در این زمینه وجود ندارد، لیکن ما اصولا در برابر آمار، بررسی و مطالعات این حوزه خیلی مقاوم هستیم. در بحث طلاق، قتل، نزاع های دسته جمعی و افرادی که دچار اعتیاد می شوند و مسیرهای نا به هنجار را پیش می گیرند رد پای خشم دیده می شود. سایه خشونت بر همه زوایای زندگی ما قابل لمس هست، ولی آمار دقیقی وجود ندارد.

محمدی با بیان اینکه کشور عزیزمان ایران جامعه خشنی نیست، عنوان کرد: به جرات می توان گفت که ما جامعه خشنی نیستیم، لیکن یک سری پارامترها و اهرم های خود کنترلی در جامعه ما است که ریشه در اعتقادات و پرسشها مذهبی مردم دارد و به نوعی کنترل های درونی جامعه ما محسوب می شوند. ضمن اینکه در ذات ایرانیان صبر و شکیبایی اهرمی بسیار نیرومند جهت کنترل خشم بوده و هست. این عوامل باعث شده است ما جامعه مان را از حرکت بسوی یک جامعه خشن حفظ کنیم، ولی میزان خشنونت مان بالا است و این غیرقابل اجتناب هست. از طرفی نباید از این مساله هم غافل شویم که نسل تازه ما با ارزش هایی زندگی می کند که از ارزشهای سنتی جامعه بسیار فاصله دارد و همین امر انطباق و پذیرش این نسل را با شرایط موجود با چالش مواجه کرده، ولی با این وجود همچنان یک شاکله زنجیر وار از بزرگان و دو نسل قبلی ما وجود دارند که با برخورداری از عقاید مذهبی و نگاه دینی که به شرایط زندگی دارند، نقش کنترلگر را جهت نسل های بعدی ایفا می کند.

مشاور مدیر شرکت بهزیستی کشور در خصوص میزان خشونت در مناطق متفاوت کشور عزیزمان ایران گفت: پیش تر راجع به میزان خشنونت در مناطق گرمسیر، سردسیر یا معتدل مطالعاتی انجام شد که میزان خشم را برحسب شرایط اقلیمی و اجتماعی هر منطقه طبقه بندی و به نوعی برچسب گذاری می کرد، ولی امروز در عمده شهرها و مناطق کشور عزیزمان ایران بحث خشونت وجود دارد به استثنا شهرها و استان هایی همچون یزد که به لحاظ بافت اجتماعی ارزش همچنان فرهنگ مذهبی و سنتی خود را حفظ کرده و زندگی مدرن شهری روی آن ها چندان تاثیری نگذاشته هست. آمارها نشان می دهد که در استان یزد هم آمار خشونت بسیار پایین است هم آمار آسیب هایی مانند طلاق و این امر نشان می دهد ما عمده آسیب هایی که دریافت کرده ایم و یا به آن مبتلا شده است ایم به خاطر شرایط در حال گذار است.

محمدی نقش آموزش و پرورش در کنترل خشم را بسیار مهم قلمداد کرد و اظهار داشت: ما به عنوان جامعه ای در حال گذار از مرحله سنتی به صنعتی یا مدرنیته بخشی از آسیب ها را در همین مرحله گذار دریافت کرده ایم و یکی از عوامل تسلیم شدن ما در برابر عوارش ناشی از گذار، شرایط حاکم بر فضای آموزشی ماست که در سرتاسر جغرافیای جامعه ما به طور یکسان جاری هست. متاسفانه نظام اموزش و تربیت مورد تاکید آموزش و پرورش ما بسیار ناکار آمد است و نمی تواند نسل توانمندی در زمینه مقابله و مواجهه با بحران ها تربیت کند. رویکرد عمده آموزش و پرورش در جامعه ما صرفا ایجاد مسابقه و سوق دادن تمرکز دانش آموزان بر درس خواندن صرف است که همین مساله موجب بروز استرس و تامین بخشی از عوامل زمینه ای بروز خشم در دانش آموزان می شود. در کل کارآمدی و رویکردی که انتظار می رود؛ دانش آموزان ماهر و نیرومند را پرورش دهد، از آموزش و پرورش ما بر نمی آید.

خشونت هر لحظه فیزیکی نیست و انواع متفاوت دارد. ما خشونت های خانوادگی را داریم که خشونت های فیزیکی تا کلامی، عاطفی و… را مشمول بر می شود. با این وجود مواردی همچون غفلت امروز خانواده ها از فرزندان و همچنین نگاه نامهربان و ابزاری بخش های قابل توجهی از جامعه نسبت به زنان نیز در نوع خود از مصادیق خشونت محسوب می شوند.

زندگی شهری عمدتا دوندگی، خستگی و ناکامی جهت والدین و تنهایی و افسردگی را جهت فرزندان در پی دارد، در حالی که زندگی سنتی ما در گذشته نه چندان دور هرگز چنین نبود و خانواده ها در آرامش و تعامل موثر و لحظات بیشتری را در کنار یکدیگر سپری می کردند. با ورود جامعه ما به دروازه های مدرنیته، زندگی شهری و شرایط امروزی نشان می دهند افراد نشاط مورد نیاز جهت تخلیه هیجانات و فشارهای روزانه را در اختیار ندارند به همین جهت سلامت روان ارزش همواره در معرض خطر آسیب های جدی است و خیلی سریع بعضی از آنها دچار آسیب ها و روابط ناسالم می شوند.

محمدی در پاسخ به این پرسش که خشم در چه طبقه ای از جامعه وجود دارد، گفت: در همه طبقات این خشونت جاری هست، ولی در طبقات پایین تر نمود بیشتری دارد چون وقت ها جهت برطرف خشونت ها کمتر اتفاق می افتد. طبقات مرفه هم با خشونت عجین هستند، ولی تنها تفاوتش این است که آن ها با شرایط رفاهی که در اختیار دارند خیلی سریع ممکن است از بحران ها عبور کنند یا شرایط جدیدی را رقم بزنند ولی در طبقات پایین تر به علت شرایط نامناسب تر این امکان کمتر وجود دارد.

رئیس انجمن آسیب شناسی اجتماعی کشور با ارائه راه حل هایی جهت کم کردن خشم در کشور عزیزمان ایران گفت: جهت کنترل خشونت باید پرسشها را به صورت ریشه ای ببینیم و یک برنامه ریزی بلند مدت داشته باشیم. تمرکز مهم ما باید روی مهدکودک هاو مدارس پایه باشد و نشانه مهم باید تربیت یک جامعه ماهر باشد، لیکن افراد ماهر ارتباطات ناسالم برقرار نمی کنند و در چالش ها و بحران ها کم نمی آورند. همچنین بی عدالتی ها و تبعیض ها باید در خانواده و جامعه به حداقل برسد.

دولت می تواند به عنوان یک عامل تاثیرگذار در کم کردن خشم عمل کند، ولی بخشی از آن نیاز به یک همت همگانی دارد، رسانه ملی به عنوان بخشی از ابزار حاکمیت مورد نیاز است تا با ایجاد تحول در تولید و پخش فیلم ها و سریال های خود و ارایه آموزش های اجتماعی و مهارتی، روح نشاط و سرزندگی را به مردم هدیه دهد. تریبون ها و مراجع مذهبی، علمی و دانشگاهی در ترویج نشاط و ایجاد انگیزه و امید در جامعه وارد میدان شوند. خیلی موثر است که آحاد جامعه و شهروندان نیز بازگشتی هدفمند به سمت ارزش ها و سنت های پذیرفته شده است جامعه داشته باشند و با احیای ارزشهایی مثل صله رحم و ایجاد اینستاگرام، تلگرام، شبکۀ اجتماعی فیس بوک و … واقعی همچون دوستی ها، روابط فامیلی و همسایگی جایگزین شبکه های مجازی که صرفا تنهایی را بدنبال دارد، بخش مهمی از روابط ناسالم و افسرده کننده را مرتفع کنند. علاوه بر این نیاز است که عدالت اجتماعی در معنای واقعی آن توسعه پیدا کند که این وظیفه برگردن دولت هست. ریشه کن کردن فقر و بیکاری و کم کردن آسیب های اجتماعی همچون طلاق و اعتیاد قطعا می تواند به کم کردن خشم کمک شایانی کند.

نگاه های افراطی در حوزه های اجتماعی هر لحظه نتیجه تصویر می دهد.این تصور که بعضی فکر می کنند با ایجاد محدودیت در حوزه های فرهنگی و اعتقادی افراد دیندارتر می شوند، اشتباه هست. اگر بنا به تقویت اصول تربیتی باشد باید بپذیریم که جامعه ما با چالش ها و بحران های جدی در چهار دهه اخیر مواجه بوده و با آسیب های جدی به لحاظ معنوی و روانی دست و پنجه نرم کرده است و حالا وقت آن رسیده که فضاهای نشاط انگیزی جهت مردم ایجاد شود. با بستن کافی شاپ ها و لغو کردن کنسرت ها و… نمی توان ادعا کرد که به جامعه ارزش تزریق می کنیم. آن چیزهایی که نشاط جامعه را تقویت می کند مثل کنسرت یا تماشای فوتبال در کافی شاپ ها را باید مدیریت کرد به صورتی که آسیب های آن به حداقل برسد نه اینکه به کلی صورت مساله را پاک کرد، چون در این صورت بروز آسیب های پنهان و تازه و عواقب آن بسیار شدیدتر و وخیم تر خواهد بود.

گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: ilna.ir

ایران از نظر میزان افسردگی در کدام سطح قرار دارد؟

واژه های کلیدی: آسیب های اجتماعی | معضلات اجتماعی | خانواده | افسردگی | ایرانیان | ایرانی | آموزشی | سرزندگی | خانواده | زندگی | خشونت