آیا انتخاب یک رمز قوی کافی است؟

رمزها در دنیای امروز، همان قدر که مایه امنیت و باعث سهولت امور هستند، می توانند خطرناک و پیچیده باشند. همیشه برای کم اهمیت شمردنِ رمزها بهانه هایی وجود دارد؛

۱- چیز زیادی برای از دست دادن ندارم. نه حساب پرپولی دارم، نه مرز مشخصی میان زندگی شخصی و عمومی ام وجود دارد، و نه فعالیت مخفیانه ای انجام می دهم.

۲- آن قدر آدم مهمی نیستم که دیگران را کنجکاو کنم. این همه آدم معروف، این همه ثروتمند، این همه خلافکار… چرا باید برای به دست آوردن اطلاعات شخصی من، وقت و هزینه صرف کنند (؟)

۳- با کسانی سر و کار دارم که نه هک کردن می دانند و نه به هکرها دسترسی دارند.

شاید توجیه خوبی به نظر برسند، اما کمی عمیق تر بنگریم؛

شاید شما چیزی برای از دست دادن نداشته باشید، اما می توانید به دیگران صدمات جبران ناپذیری وارد کنید. شما عضوی از یک خانواده هستید، ممکن است در قالب پیامک یا یادداشت، حامل رمز حساب بانکی پدر خود باشید. شما عضوی از یک دانشگاه هستید، هر لحظه ممکن است فردی خطرناک را به شبکه دانشگاه وارد کنید. شما در یک سایت اجتماعی عضو هستید، هر لحظه امکان دارد گفتگوهای خصوصی شما و دوستانتان در دسترس دیگری قرار بگیرد.

هک کردن با حداقل مهارت نرم افزاری نیز ممکن است، کافی ست کمی منطق و خلاقیت داشت. گاه یک هکر صرفاً با دانستن نام شما، جستجو را شروع می کند. درست مانند آبی که از قله کوه سرازیر می شود، آن قدر مسیر خود را عوض می کند، تا به پایین کوه برسد. نام شما حاوی کلی اطلاعات است؛ اسامی دوستان، محل تحصیل یا کار، آدرس ایمیل ها، شماره تلفن ها و…! هر کدام از این اطلاعات، سرنخی برای رخنه به لایه های درونی تر از زندگی شما یا اطرافیانتان است.

حال سؤال پیش می آید که آیا انتخاب رمزی طولانی و اصطلاحاً بسیار قوی، کافی است؟ باید گفت خیر، بلکه نگه داری رمز نیز مهم است. یکی از بهترین روش ها برای حفظ رمزها، چند رمزه بودن است. پیشنهاد ما این است که در چهار سطح امنیتی برای خود رمز انتخاب کنید.

۱- ابتدا رمزهای بسیار بی اهمیت هستند. رمزهایی بسیار ساده برای سایت هایی که ارزش خاصی ندارند. این یک اشتباه بزرگ است که برای ایجاد حساب کاربری در یک سایت تفریحی، از رمز ایمیل یا حساب بانکی خود استفاده کنید. در این صورت ممکن است رمز خود را در اختیار صاحب سایت که یک نوجوان خام است، قرار دهید. شما ممکن است برای دانلود یک فایل یا دیدن یک بحث در یک فروم، روزانه چندین بار نیاز به ثبت نام داشته باشید. یک رمز بسیار ساده برای این امور داشته باشید و نیازی نیست آن را همیشه تغییر دهید. موارد استفاده: فروم های عمومی، وبلاگ ها، سایت های تفریحی، سرورهای دانلود و موارد مشابه.

۲- رمزهایی که اهمیت دارند اما می توان در اختیار برخی افراد قرار داد. حتماً برای شما پیش آمده که بخواهید رمز پورتال تغذیه، یا پورتال دانشجویی و یا مودم منزل را در اختیار کسی قرار دهید. این رمزها مهم هستند و ممکن است دوره ای در اختیار دیگران قرار گیرد، مخصوصاً آنکه ممکن است در سیستم های دیگر ذخیره شود. لذا سعی کنید رمزی ساده انتخاب کنید و دوره ای آن را تغییر دهید. رمزهای ویژه و پیچیده خود را برای این کاربردها تلف نکنید.

۳- رمزهای مهم در سایت های غیرایرانی. ایمیل ها و سایت های اجتماعی بسیار مهم هستند. سعی کنید همیشه یک آدرس ایمیل داشته باشید که هیچ کس از آن خبر ندارد و در هیچ سایتی آن را وارد نکنید. این ایمیل را به عنوان ایمیل پشتیبان انتخاب کنید تا در مواقعی که رمز خود را فراموش می کنید، از آن استفاده کنید. معمولاً با لو رفتن رمز ایمیل اصلی شما، تمام حساب های شما در سایت های دیگر جز سایت بانک ها، لو می رود. چراکه معمولاً رمزهای فراموش شده با ایمیل شما قابل بازگشت است.

۴- رمزهای مهم در سایت های ایرانی مانند اینترنت بانک. از آن جاکه اطلاعات شما در سایت های معروف خارج از کشور، خیلی راحت در اختیار دولت مردان آن کشورها قرار می گیرد، سعی کنید رمز سایت های داخل و خارج باهم متفاوت باشد.

در مورد رمزهای مهم (دسته های ۳ و ۴) باید گفت که معمولاً این رمزها، ترکیبی از حروف کوچک و بزرگ و ارقام هستند. این رمزهای مهم را به هیچ عنوان در مرورگر خود ذخیره نکنید و حتی المقدور حین وارد کردن رمزها از صفحه کلید مجازی داخل سایت استفاده کنید (مخصوصاً برای دسته ۴).