افراد ناموفق چه دروغ‌هایی به خودشان می‌گویند؟

دروغ هایی که به خود می گوییم

موفقیت در کسب و کار فقط به فروش ختم نمی شود بلکه روابط نیز از اهمیت خاص ای برخودار هستند. اگر از مشتری خود محافظت نکنید، یک نفر دیگر این کار را خواهد کرد. جمع همه ی ما باهوش تر از تک تک ما خواهد بود. این ها نمونه هایی از واقعیت هایی است که با موفقیت کسب و کار در ارتباط هستند
هر یک از این اصول جهت به دست آوردن پیشرفت در زندگی و تجارت اساسی هستند، ولی در کنار این ها دروغ هایی نیز وجود دارند که افراد با باور کردن آنها مانع پیشرفت و موفقیت خود می شوند آیا که باور کردن آنها به محدود کردن توانایی هایشان منتهی می شود. در ادامه سه مورد از این دروغ های متدوال را که افراد ناموفق به آنها باور دارند، می خوانید:

عبارات مهم : معروف شدن – موفقیت

۱. من مدرک دانشگاهی دارم بعد من مستحق پیدا کردن کار هستم

بله؛ همانطور که واضح هم به نظر می رسد داشتن هر گونه مدرک دانشگاهی تضمینی جهت شغل نیست؛ حتی اگر آن مدرک، فوق لیسانس یا دکترا باشد. شاید به نظر سخت و خشن باشد ولی با شرایط اقتصادی موجود، هیچ کس به صرف داشتن مدرک دانشگاهی، مستحق استخدام شدن نیست.

در سیستم کاپیتالیسم که در بسیاری از کشورها حاکم است علت پیدا نکردن شغل می تواند این باشد که شما هیچ ارزش افزوده ای جهت بازار ندارید. عالی ترین راه جهت ارزش افزایی این است که شما بتوانید مشکلی را حل کنید و این جبران سازی با بزرگی و مشکل مشکلی که از شما انتظار می رود حل کنید، متناسب است.
به جای آنکه راجع به ی کار پیدا نکردن غر بزنید و ناله کنید، تلاش کنید بفهمید شما چه مشکلی را می توانید حل کنید.

افراد ناموفق چه دروغ‌هایی به خودشان می‌گویند؟

۲. «فقط کافی است معروف شویم»

این اشتباه خاص زیاد در قشر جوان و اهالی هزاره سوم دیده می شود.
با وجود این که اگر چیزی معروف شود و اصطلاحا ویرال شود، ممکن است به درآمد میلیونی ختم شود ولی اینطور نیست که هر محتوای رسانه ای به شهرت دست پیدا کند یا هر چه معروف شد به درآمد میلیونی منتهی شود.
پس این را به خاطر بسپارید که معروف شدن به معنی موفق شدن نیست.

۳. جهت موفق بودن کافی است موفق به نظر برسم

اشتباه بودن این باور از زندگی افرادی سرچشمه می گیرد که توماس استنلی (Thomas Stanley) در کتاب میلیونر همسایه (The Millionaire Next Door) راجع به ی آنها صحبت کرده هست. افرادی که مشاغلی همچون وکالت، پزشکی، معماری و سهامداری را دنبال کرده اند.
تمرکز استنلی در کتابش بیش از هر چیزی روی میلیونرهای آمریکایی بوده که اتفاقا مشاغلی نظیر لوله کشی، خشک شویی، تعمیر ماشین و از این دست داشته اند. آنها، مانند بسیاری از والدین دیگر، دوست داشته اند فرزندانشان راهی را گزینش کنند که در زندگی مجبور نباشد همچون آنها سخت کار کنند به همین علت فرزندانشان را تشویق کرده اند تا به رشته هایی وارد شوند که از نظر اعتبار و محبوبیت اجتماعی در سطح بالاتری قرار دارند؛ مانند پزشکی، اقتصاد یا حقوق.معمولا در بسیاری از کشورها – از جمله آمریکا – افراد بعد از فارغ التحصیلی و پیش از آنکه هیچ شغلی را شروع کرده باشند، در چنین رشته هایی بدهی بسیاری دارند. استنلی علت این امر را اینگونه شرح می دهد که داشتن چنین مشاغلی معمولا نیاز به زندگی کردن به محله هایی خاص، راندن خودروهایی خاص و پوشیدن لباس هایی مناسب و عضو شدن در گروه ها مرتبط را نیز به همراه دارد که همه این ها با هزینه های خاص خود همراه خواهند بود.

نتیجه ی چنین تصمیم گیری و گزینش هایی این می شود که پدر مادرها تمام پولی را که سال ها با زحمت بعد انداز کرده اند جهت حفظ جایگاه و ظاهر موفق فرزندان خود خرج می کنند و در واقع متوجه نیستند که با تشویق کردن فرزندان به چنین گزینش هایی در حقیقت کمکی به آنها نکرده اند بلکه آنها را به راهی اشتباه وارد کرده اند.

گردآوری: گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
منبع: zoomit.com

واژه های کلیدی: معروف شدن | موفقیت | فرزندان | همراه | زندگی | سلامت | سلامت روان | سلامت روان بزرگسالان