چه کنیم که کودک ما لوس نشود

چرا نباید کودک خود را لوس کنیم

اگر در حال لوس کردن فرزندتان هستید، خیلی راحت از رفتارهای آنها متوجه خواهید شد. آنها در برابر شما و بزرگسالان دیگر واکنش‌ها گستاخانه ای خواهند داشت.
همچنین با اطرافیان خودسلطه جویانه عمل کرده و می خواهند همه چیز جهت آنها باشد. علاوه بر این، کودکان لوس به شما پاسخگو نبوده و دستورات و قوانین تان را زیر پا می گذارند.

عبارات مهم : اسباب بازی – کودکان
بیشتر مواقع اگر از خرید یک اسباب بازی تازه یا هر چیز لذت بخش دیگر امتناع کنید، با گریه، جیغ و داد و همچنین لگد زدن به زمین و در و دیوار مواجه خواهید شد.
در ضمن، هنگامی که کودکان لوس پا به دوران نوجوانی می گذارند، به مشکلاتی چون خود خواهی مفرط، عدم توانایی در کنترل واکنش‌ها خویش، اضطراب و افسردگی بیش از نوجوانان دیگر مستعد هستند و با بروز چنین رفتارهایی می توانید متوجه شوید که کودک تان را لوس کرده اید.

متخصصان پرورش کودکان و نوجوانان بر این باورند که اگر والدین بیش از حد به فرزندان خود توجه کنند و همه چیز را در اختیار آنان قرار دهند، کار به جایی می رسد که فرزندان ارزش دیگر با هیچ چیزی راضی نخواهند شد.
اما اگر والدین دست از لوس کردن فرزندان خود بردارند، نه تنها کمتر از رفتارهای کودکان خود ناامید می شوند، بلکه آنها را جهت برخورد مناسب با پرسشها زندگی ارزش آگاه می کنند.
البته یاد دادن اینکه کودکان در آینده چگونه از بعد زندگی خود برآیند بسیار سخت هست. بنابراین، چاره کار چیست و از کجا باید شروع کرد؟
در ادامه روش هایی ارائه شده است است که با استفاده از آنها می توانید اوضاع را کنترل کنید.

چه کنیم که کودک ما لوس نشود

۱- جهت خاتمه دادن به لوس کردن کودک تان، تصمیم قاطع بگیرید

باید متعهد شوید که از لوس کردن فرزندتان دست می کشید. حتی اگر این کار را نصفه و نیمه هم اجرا کنید، بهتر از هیچ است.
تجربه نشان می دهد که هرگاه والدین در انجام ماموریت تازه خود، مصمم باشند، روند اصلاح رفتاری در کودکان ارزش تسریع می یابد.
مثلا روی کودک ۱۰ ساله ای که از بدو تولد لوس شده، نیازی نیست ۱۰ سال کار معکوس صورت گیرد تا رفتارش اصلاح شود.
زیرا، کودکان باهوش بوده و دوست دارند که در مسیر درست قرار بگیرند؛ بنابراین، اصلاح واکنش‌ها آنها زیاد طول نخواهد کشید.

۲- تهدیدهای توخالی را با دستورالعمل های شفاف، کوتاه و آرام عوض کنید

زمانی که والدین مدام کودکان در حال گریه خود را با الفاظی مثل «بس کن! این دیگه آخرین باره!» ترساندن می کنند، در واقع به آنها یاد می دهند که والدین خود را نادیده بگیرند.
زیرا کودکان می دانند که بعد از کلی نق زدن و اهمیت ندادن به حرف پدر و مادر، آخر به خواسته خویش می رسند. توصیه روانشناسان به والدین در اینگونه مواقع، گفتن جمله «منظورت از انجام این کارها چیست؟»
به فرزندشان می باشد. این جمله موثر بوده و باعث می شود که در ادامه، والدین مجبور به داد و فریاد زدن بر سر کودکان خویش، نشوند.
علاوه بر این، سر پرسشها معمول مانند مسواک زدن، خاتمه دادن به بازی رایانه ای و یا رفتن به رختخواب، به هیچ وجه درگیر توضیح اضافی و یا چانه زنی بی انتها با کودکان خود نشوید.
زیرا، فرزندان شما به اندازه کافی باهوش هستند که اهمیت بهداشت فردی و یا سر موقع خوابیدن را بفهمند؛ بنابراین، نیازی نیست که این موارد را هزاران بار جهت آنها یادآوری کنید.

۳- نظم دایمی ایجاد کنید و عواقب آن را توضیح دهید

«دوصد گفته چون نیم کردار نیست.» بنابراین، به صحبت کردن غیر موثر خاتمه داده و پیامدهای سفت و مشکل را بنا کنید.
مثلا اگر کودک شما در مسواک زدن اهمال می کند، به جای ترساندن کردن، خوردن شکر و شیرینی های مورد علاقه وی را به مدت یک روز ممنوع کنید.
یا به عنوان نمونه اگر اسباب بازی هایش را جمع نمی کند، چند روزی آنها را دور از دسترس فرزند خود قرار دهید. احتمالا کودک تان گریه و زاری خواهد کرد، ولی نباید با او با خشم و غضب برخورد کنید.
کودکان ما به محدودیت های منطقی نیاز دارند تا رشد کنند، ولی آنها نباید احساس طردشدگی و درماندگی کنند و تصور نمایند دیگر والدین ارزش آنها را دوست ندارند.

۴- از کودک خود بیش از حد حمایت نکنید

اگر دختر شما مدام دیر به مدرسه می رسد، سرزنش کردن را متوقف کرده و بگذارید پیامد این سستی و اهمال همیشگی خود را ببیند.
انجام این کار، راحت به نظر می رسد، ولی مسئله آنجا است که اکثر والدین بلافاصله به حمایت از فرزندان خود شتافته و تلاش در نجات او دارند.
بنابراین یادتان باشد، فقط زمانی از کودک خود محافظت کنید که احتمالا خطری وی را ترساندن می کند.
به عبارت دیگر، والدینی که به طور پیوسته سپر محافظتی به دور کودک خود می کشند، در روند رشد وی اختلال ایجاد می کنند.

اگر در حال لوس کردن فرزندتان هستید، خیلی راحت از رفتارهای آنها متوجه خواهید شد. آنها در برابر شما و بزرگسالان دیگر واکنش‌ها گستاخانه‌ای خواهند داشت  

۵- جهت فرزند خویش بیش از حد خرید نکنید

بسیاری از والدین فرزند های خویش را غرق در اسباب بازی و هدایای متفاوت کرده و آنها را ملزم نمی کنند که چیزی را با دست های خودشان بدست بیاورند.
در اصل، لوس کردن کودکان با انواع و اقسام اسباب بازی ها، لباس ها و ابزارهای الکترونیکی، آنها را از درک درس های مهم زندگی مثل بعد انداز کردن جهت خرید یک چیز با ارزش، محروم می کند.
به عبارت دیگر، اگر کودکان همه چیز داشته باشند، قدردان نخواهند شد و اگر مجبور نباشند که صبر کنند، شکیبایی را هرگز یاد نخواهند گرفت.

۶- ثابت قدم باشید

علی رغم وجود اراده نیرومند در والدین جهت لوس نکردن کودکان، موارد زیادی همچون خستگی، مسئولیت های زندگی و یا پرسشها زناشویی، باعث می شوند که پدر و مادر ها از خط خارج شده است و دستورالعمل های متخصصان کودک را دنبال نکنند.
این امر منجر می شود که هر کاری که تا حالا صورت گرفته خراب شده است و همه چیز به نقطه اول بازگردد. بنابراین در آموزش های خود ثابت قدم باشید.
بچه ها از بدو تولد لوس نیستند؛ در واقع، آنها زمانی لوس می شوند که والدین محدودیت و قوانینی وضع نمی کنند.
روانشناسان کودک بر این باورند که دلایل فراوانی وجود دارد در مورد اینکه آیا والدین فرزندان خود را لوس می کنند.

مثلا، آنها نمی دانند چگونه نظمی ایجاد کنند که موثر باشد یا اینکه آنقدر خسته کار و مسئولیت های زندگی هستند که حوصله انجام هیچ تلاشی در این زمینه را ندارند.
دسته ای دیگر می ترسند که به عزت نفس و اعتماد به نفس کودک خود آسیب برسانند و یا باعث ایجاد خشم و نفرت در کودکان خود شوند. بعضی از والدین هم دوست دارند هر لحظه کودکان خود را شاد ببینند به همین علت دائما آنها را لوس می کنند.
با علم امروز، هیچ متخصص کودکی از والدین نمی خواهد که جهت پرورش کودکان به روش های سخت گیرانه و غیر صمیمانه گذشته برگردند.
اما توصیه اینجا است که کودکان از پدر و مادر خود انتظار دارند نقش خود را به درستی ایفا کنند. آنها جهت رشد کردن، نیاز به محدودیت، نظم و قانون دارند.

گاهی اوقات ممکن است آنها والدین خود را اذیت کنند تا به نتایجی دست پیدا کنند و واکنش‌ها طاقت فرسا و تخریب کننده ای با والدین خود خواهند داشت تا تصویر العمل آنها را سنجیده و آستانه تحمل ارزش را بیابند.
بنابراین، والدین علی رغم داشتن رابطه ای دوستانه، نزدیک و صمیمی با کودکان خویش، باید نقش تربیتی خود را به درستی ایفا کرده تا فرزندان ارزش روابط مناسبی در منزل، مدرسه، تیم های ورزشی و غیره با دیگر دوستان و افراد جامعه داشته باشند.

گردآوری: گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
منبع: zendegionline.ir

واژه های کلیدی: اسباب بازی | کودکان | والدین | محدودیت | فرزندان | فرزند | زندگی | والدین