چطور از فردی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته مواظبت کنیم؟

مراقبت از فردی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته

ماجرای انتشار اخبار کودک آزاری ها در دو، سه سال گذشته بیش از پیش نظر مردم را به خود جلب کرده است. بعد از قتل ستایش قریشی، کودک افغانستانی و بعد آتنا، دختر کوچک پارس آبادی، نوبت به دختر افغانستانی دیگری به اسم ندا رسید که قربانی هوس مرد همسایه شد. ولی ماجرا اینجاست که این سلسله اتفاقات و آسیب های اجتماعی نهایی ندارند و تنها چند مورد از آنها رسانه ای و همه گیر می شوند. آمار و ارقام محرمانه در شرکت های دولتی و همچنین شرکت پزشکی قانونی، حاکی از آن است که هرساله تعداد اجساد کودکانی که قربانی کودک آزاری و تجاوز جنسی می شوند، کم نیست و تنها تعدادی از آنها توجه رسانه ها را به خود جلب می کند.

عبارات مهم : کودک آزاری – تجاوز جنسی
در پنج ماه گذشته، انتشار چند خبر پیاپی راجع به آزار جنسی کودکان، تأثیرات فراوانی بر جامعه گذاشته است. قتل اهورا، کودک سه ساله از شمال کشور که قربانی کودک آزاری ناپدری خود بود، ندا دختر ۹ساله افغانستانی که در مشهد قربانی شد، ماجرای آزار جنسی دانش آموزان یک مدرسه غیرانتفاعی در غرب پایتخت کشور عزیزمان ایران و همچنین تجاوز به یک کودک افغانستانی در خمینی شهر، موجی از نگرانی را در میان مردم برانگیخته هست. ماجرا راحت به نظر می رسد؛ بعد از اعلام اخباری این چنینی، رسانه ها جهت روشن کردن زوایای یک ماجرا، اقدام به انتشار خبر و مصاحبه با اشخاص مرتبط می کنند.

اما گاهی در این اطلاع رسانی، حریم شخصی افراد و همچنین فرد آزاردیده منتشر شدن تصویر ها و نام او به خطر می افتد و انگار کسی به فکر میزان تخریب این اتفاق نیست. درحالی که بعد از فروکش کردن تب انتشار خبر، فرد آزاردیده و خانواده ای باقی می مانند که مدتی کانون توجه بوده اند و حالا کسی حتی حاضر به پاسخ دادن تلفن آنها نیست.

مسئله مهم در این میان، حلقه مفقوده نگهداری و مراقب از فرد آزاردیده جنسی از یک طرف و بی توجهی به نوع انتشار چنین اخباری جهت امنیت روانی جامعه از سوی دیگر است. سؤال این است که آیا انتشار اخبار تجاوز و آزار، مانند اخبار خودکشی محدودیتی دارد و از طرفی چگونه باید امنیت روانی فرد آزاردیده جنسی را تأمین و از او مواظبت کرد؟

دکتر نسرین ضمیری، روان شناس و سکسولوژیست، راجع به مواظبت از فردی که آزار جنسی دیده هست، می گوید: هنگامی که به کسی تجاوز می شود، با دو طیف از عارضه روبه رو می شود؛ یک بخش از این عوارض به سرعت بعد از تجاوز بروز پیدا می کنند و بخش دیگر به مرور وقت پدیدار می شوند. شاید از عوارضی که در ابتدای امر متوجه فرد تجاوزدیده هست، بتوان بهت زدگی را نام برد. این افراد اعتمادبه نفس خود را از دست می دهند و تصور می کنند کار اشتباهی انجام داده اند و از اجتماع طرد می شوند.

آنها به صورت مداوم نوع لباس و پوشش خود را قضاوت می کنند و حتی دچار عذاب وجدان نیز می شوند. دچار استرس شدن، نماندن در فضاهای تاریک و بسته و حاضرنشدن در اماکنی که شبیه به محل وقوع اتفاق است نیز جزء دیگر عوارضی است که این افراد دارند. آنها به هر تماس فیزیکی از اطراف، تصویر العمل هایی منفی نشان می دهند و حتی ممکن است تا مدت ها از ارتباط و رابطه جنسی با همسران خود سر باز بزنند. از عوارض بلندمدت این اتفاق می توان بی اعتمادی، نفرت از برقراری رابطه جنسی و افسردگی مزمن را مثال زد.

در چنین شرایطی اگر قربانی، جلسات روان درمانی و دارودرمانی را به خوبی و منظم انجام دهد، امکان اصلاح کامل وجود دارد. متأسفانه در کشور ما جلسات گروه درمانی جهت زن های آسیب دیده وجود ندارد؛ درحالی که این روش درمانی بسیار کارآمد است و می تواند روند درمان را تسریع کند. به طورکلی در هشت تا ۱۸ ماه گروه درمانی نتیجه های شگرفی به همراه دارد.

چطور از فردی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته مواظبت کنیم؟

تجاوز بدترین اتفاقی است که یک فرد می تواند تجربه کند، اگر درمان انجام نشود، این عنوان تا سال ها می تواند فرد را آزار داده و زندگی اش را تحت الشعاع قرار دهد. در روند درمان این افراد، حضور و همکاری خانواده بسیار حائز اهمیت است. آنها نباید با او دراین باره صحبت کنند و باید بستری فراهم کنند که انگار اتفاقی نیفتاده است.

دکتر سعید مدنی، جامعه شناس، نیز در پاسخ به این سؤال که رسانه ای کردن اخبار تجاوز چه چارچوبی دارد، می گوید:اطلاع رسانی و آگاه کردن هر لحظه امری مثبت قلمداد شده است و تنها یک مورد استثنا شده است و آن خودکشی است؛ آن هم به طور خاص نه نفی مطلق اطلاع مردم از خودکشی یا وقوع خودکشی، بلکه بازتاب آن به نحوی كه بتواند مشوق دیگران جهت خودكشی شود. این نیز به علت خاصیت و ماهیت خودکشی است که این پرسشها در نظر گرفته می شود و بنابراین انتشار اخبار آن می تواند مورد سوءتفاهم قرار بگیرد که تشویق به خودکشی انجام شده است است.

اما در سایر پرسشها اجتماعی، بیان پرسشها و بازتاب اخبار آن به خودی خود هیچ منع و تأثیر منفی نداشته، بلکه موجب حساس سازی جامعه نسبت به عنوان شده است است، البته راجع به همه پرسشها اجتماعی تبصره هایی وجود دارد، مثل اینکه هویت آزاردیده و حتی آزاردهنده تا آخر تحقیقات قانونی فاش نشود یا استفاده از تصویر این افراد و هر چیزی که ممکن است بر آینده افراد به خاص فرد آزاردیده تأثیر بگذارد، باید مورد توجه قرار داد.

ولی همیشه به بازتاب اخبار مبنی بر وقوع تجاوز، دزدی و زمینه های بروز و ظهور آن، تأکید شده است هست؛ چراکه می تواند حساسیت جامعه را بالا ببرد.توجه به فرد آزاددیده، ایجاد پناه و امنیت جهت او و همچنین مقصرنساختن از او، نخستین اقدامی است که باید جهت این گروه از افراد انجام داد.

سؤال این است که در موقعیت های ایجادشده اخیر، چقدر حریم افراد آزاردیده و خانواده آنها حفظ شد؟ چقدر جهت آینده آنها برنامه ریزی و چقدر مسئله مقصر جلوه ندادن افراد آزاردیده در نظر گرفته شد؟ با مرور اخبار چند هفته گذشته و یادداشت های منتشرشده، شاید نتوان نتیجه مثبتی گرفت. مسئله ای که به نظر می رسد باید به آن توجه کرد، اتخاذ سیاستی رسانه ای جهت چنین اتفاقاتی هست؛ چیزی که رسانه ها از آن بی بهره اند.

اگر می خواهید زیاد بدانید : علل کودک آزاری در ایران

اگر می خواهید زیاد بدانید : پیشگیری از کودک آزاری با چند مهارت ساده

اگر می خواهید زیاد بدانید : کودک آزاری و انحراف جنسی پدوفیلیا، مواظبت از کودکان را جدی بگیریم

مراقبت از فردی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اهمیت زیادی دارد آیا که هیچ تجربه ای بدتر از مورد تجاوز قرار گرفتن نیست. در این مطلب با کارشناسانی

اگر می خواهید زیاد بدانید : آزار جنسی دانش آموزان پسر !!! مسئله چیست؟

گردآوری : گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
منبع : sharghdaily.ir

واژه های کلیدی: کودک آزاری | تجاوز جنسی | رسانه ها | رسانه ای | خودکشی | اخبار | قربانی | درمانی | انتشار