اوتیسم چیست و درمان آن ۲ آوریل روز جهانی اوتیسم

روز جهانی اوتیسم و هر آنچه باید در مورد اوتیسم بدانید

اوتیسم چیست؟

اختلال طیف اوتیسم Autism Spectrum Disorder نوعی اختلال مغزی است که توانایی های فرد جهت برقراری ارتباط با دیگران را محدود می کند. این اختلال ابتدا در کودکان کم سن و سال بروز می کند و به شکل خفیف یا شدید نمایان می شود. برخی از این بیماران می توانند فعالیت های معمول خود را داشته باشند، بعضی نیز توانایی های فوق العاده ای دارند و بعضی دیگر در برقراری ارتباط دچار چالش هستند. در بین هر ۶۸ کودک یک نفر به اوتیسم مبتلاست که این اختلال در بین پسران ۵ برابر دختران است.

عبارات مهم : مهارت های کلامی – اختلالات ژنتیکی

علائم اوتیسم

قبل از اینکه کودک به سن ۳ سالگی برسد، با مواظبت ها و بررسی های دقیق می توان علائم اوتیسم را مشاهده کرد. برخی کودکان تا سن ۱۸ تا ۲۴ ماهگی رشد طبیعی دارند و بعد از آن رشد مهارت های آنها متوقف می شود یا بعضی مهارت های خود را از دست می دهند. علائم اختلال اوتیسم یا ASD عبارتند از:

اوتیسم چیست و درمان آن ۲ آوریل روز جهانی اوتیسم

• حرکات تکراری
• اجتناب از برقراری تماس چشمی یا لمس فیزیکی
• تاخیر در تکلم
• تکرار لغات یا عبارات
• عصبانی شدن به علت تغییرات کوچک

دقت داشته باشید که این علائم ممکن است در کودکان سالم هم مشاهده شود.

علائم اولیه اوتیسم

حتی نوزادهای کم سن هم موجوداتی اجتماعی هستند، بنابراین با چگونگی برقراری ارتباط نوزاد با دنیای اطراف خود می توان اوتیسم را در وی تشخیص داد. در این سن کودک مبتلا به اوتیسم دارای علائم زیر است:

• به صدای مادر خود تصویر العمل نشان نمی دهد.
• با شنیدن نام خود واکنشی نشان نمی دهد.
• با دیگران تماس چشمی برقرار نمی کند.
• تا سن یک سالگی صدایی تولید نمی کند یا به چیزی اشاره نمی کند.
• لبخند نمی زند و به نشانه های اجتماعی واکنشی نشان نمی دهد.

نوزادانی که مبتلا به اوتیسم نیستند هم ممکن است دارای این نشانه ها باشند، ولی بهتر است با مشاهده هر گونه علائم دلواپس کننده به دکتر مراجعه کنید.

اوتیسم یک اختلال معنوی است که تشخیص آن به مشکل انجام می شود. به بهانه روز جهانی اوتیسم در این مطلب هر آنچه باید در مورد اوتیسم بدانید بیان می شود.

علائم اوتیسم در دو سالگی

علائم اختلال اوتیسم در سن دو سالگی بهتر قابل تشخیص هست. در این سن کودکان نخستین لغات خود را تولید می کنند و به چیزی که می خواهند اشاره می کنند،اما کودک مبتلا به اوتیسم منزوی باقی می ماند. علائم این اختلال در این کودکان عبارت است از:

• تا ۱۶ ماهگی هیچ لغتی بیان نمی کند.
• تا ۱۸ ماهگی بازی خیالی انجام نمی دهد.
• تا ۲ سالگی عبارت دو کلمه ای بیان نمی کند.
• مهارت های زبانی خود را از دست می دهد.
• زمانی که بزرگسالان به اشیا اطراف اشاره می کنند، به عنوان مثال به هواپیمای در حال پرواز، هیچ تصویر العمل و علاقه ای نشان نمی دهد.

دیگر علائم اوتیسم

افراد مبتلا به اوتیسم گاهی ممکن است علائم جسمی از خود نشان دهند، از جمله پرسشها گوارشی مانند یبوستو یا اختلالات خواب. این کودکان ممکن است در برقراری هماهنگی بین عضلات بزرگ خود جهت دویدن و بالا رفتن یا عضلات کوچک دست خود دچار مسئله شوند. حدود یک سوم مبتلایان به اختلال اوتیسم نیز دچار تشنج می شوند.

اوتیسم چگونه بر روی مغز تاثیر می گذارد؟

اوتیسم بر روی بخش هایی از مغز تاثیر می گذارد که عواطف، روابط و حرکات بدن را کنترل می کنند. تا سنین نوپایی برخی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم دارای سر و مغز بزرگ هستند که ممکن است به علت پرسشها مربوط به رشد مغز باشد. ژن های غیرطبیعی که از والدین به کودک می رسد، منجر به عملکرد ضعیف در بعضی از بخش های مغز می شوند. محققان امیدوارند راهی جهت تشخیص اوتیسم از طریق اسکن مغز پیدا کنند.

تشخیص اوتیسم

بسیاری از کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم تا دوره پیش دبستانی و مهد کودک تشخیص داده نمی شود و به همین علت در سال های اول بیماری کمک های مورد نیاز خود را از دست می دهد. به همین دلیل غربالگری مهارت های مهم جهت تمام کودکان در ۹ ماهگی انجام می شود. چکاپ های خاص اختلال اوتیسم در سنین زیر انجام می شوند:

• ۱۸ ماهگی
• ۲۴ ماهگی
• در ههر سنی جهت کودکانی که علائم دلواپس کننده از خود نشان می دهند یا کودکانی که دارای سابقه اوتیسم در خانواده خود هستند.

چگونگی تشخیص اوتیسم از طریق علائم

– مسئله در تکلم: در معاینات معمول، دکتر بررسی خواهد کرد که نوزاد چگونه به صدا، لبخند و یا دیگر احساسات و عواطف شما پاسخ می دهد. با مشاهده مسئله یا تاخیر در تکلم معاینات تخصصی ادامه پیدا خواهد کرد. شنوایی سنجی نیز ممکن است مورد نیاز باشد. اکثر کودکان مبتلا به اوتیسم در نهایت صحبت خواهند کرد، ولی خیلی دیرتر از دیگران. برقراری ارتباط و بیان مکالمه جهت این کودکان سخت خواهد بود. به علاوه این کودکان ممکن است به شکل ربات یا با تن خاص صحبت کنند.

– مهارت های اجتماعی ضعیف: مسئله در برقراری ارتباط با دیگران یکی از بااهمیت ترین علائم اوتیسم است. روانشناس با آموزش های خاص می تواند پرسشها اجتماعی را در کودک هر چه سریعتر شناسایی کند. کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است از نگاه کردن به صورت و چشم های دیگران اجتناب کند و بر روی یک شی تمرکز کند و اطرافیان خود را جهت مدت طولانی نادیده می گیرد. این کودکان از زبان بدن و حالات صورت جهت برقراری ارتباط استفاده نمی کنند.

هیچ آزمایش پزشکی جهت تشخیص اوتیسم وجود ندارد، ولی بعضی آزمایشات جهت رد کردن دیگر علل بروز علائم انجام می شوند، از جمله شنوایی سنجی، پرسشها تکلم، مسمومیت یا اختلالات رشد که ارتباطی به اوتیسم ندارند ولی دارای علائمی مشابه هستند. والدین مورد نیاز است پرسشنامه ای را پر کنند تا مهارت های ارتباطی و واکنش‌ها کودک مورد ارزیابی قرار گیرند. درمان سریعتر کودک، معمولا قبل از ۳ سالگی، به اصلاح علائم کودک کمک زیادی می کند.

اوتیسم چیست و درمان آن ۲ آوریل روز جهانی اوتیسم

درمان اوتیسم

رفتار درمانی behavioral therapy به طور گسترده ای جهت کمک به کودکان مبتلا به اوتیسم استفاده می شود، در این روش کودک یاد می گیرد صحبت کند و با دیگران ارتباط برقرار کند. این روش درمانی با برنامه های منظم تجزیه و تحلیل واکنش‌ها کاربردی نامیده می شود، به کودک کمک می کند و رفتارهای موثر را تشویق کرده و رفتارهای منفی را رد می کند.

درمان دارویی جهت اوتیسم وجود ندارد، ولی دارو به اصلاح بعضی علائم کمک می کند. داروهای ضد روان پریشی جهت پرسشها رفتاری جدی تجویز می شوند. اگر کودک دچار تشنج شود، داروی ضد تشنج تجویز می شوند. گاهی نیز داروی افسردگی استفاده می شوند. پاسخ کودک به این داروها باید با دقت کنترل شود.

رژیم غذایی و اوتیسم

مشکلات گوارشی در بین کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم مرسوم است و حدود ۳۰ درصد آنها ممکن است مواد غیرخوراکی مانند کاغذ، بخورند. بعضی والدین رژیم غذایی بدون گلوتن (موجود در گندم) و کازئین (پروتئین شیر) را امتحان می کنند. دیگر تغییرات رژیم غذایی عبارتند از مکمل های B6 و منیزیم. تاکنون شواهدی در مورد تاثیر رژیم غذایی بر روی علائم اوتیسم یافت نشده هست. دکتر باید به رژیم غذایی نظارت داشته باشد تا از مواد مغذی اطمینان حاصل کند.

علت بیماری اوتیسم

دانشمندان علت دقیق بروز اوتیسم را نمی دانند، ولی از آنجایی که در بین اعضای یک خانواده مشاهده می شود، احتمال می دهند که ژنتیک نقش مهمی در بروز این بیماری داشته باشد. تحقیقاتی در زمینه مواد شیمیایی موجود در محیط یا عفونت های قبل از تولد و تاثیر آنها بر روی اوتیسم در حال انجام هست.

اوتیسم زیاد در بین افرادی که دارای دیگر اختلالات ژنتیکی هستند، مرسوم هست. مصرف والپروئیک اسید یا تالیدومید در دوران بارداری خطر مبتلا شدن به اختلال اوتیسم را زیاد کردن می دهد.

واکسن ها باعث بروز اوتیسم نمی شوند!

هیچ ارتباطی بین واکسن ها و اوتیسم یافت نشده است. محققان واکسن های سرخک، اوریون و سرخچه را مورد بررسی قرار داده اند. در سال ۲۰۰۱ نیز thimerosol، شکلی از جیوه از واکسن های دوران کودکی حدف شد – هر چند شواهدی در مورد ارتباط این ماده و بروز اوتیسم وجود نداشت، ولی از بین بردن این ماده به خاطر احتیاط انجام شد.

خانواده هایی که یک کودک مبتلا به اوتیسم دارند، احتمال تولد کودک دیگری مبتلا به اوتیسم در بین آنها تا ۱۹ درصد زیاد کردن می یابد. اگر دو کودک مبتلا در این خانواده وجود داشته باشند، خطر بروز بیماری در کودک سوم حتی زیاد از این خواهد شد. در بین دو قلوها نیز اگر یکی از آنها به اوتیسم مبتلا باشد، احتمال بروز این بیماری در دیگری ۳۱ درصد خواهد بود.

اوتیسم یک اختلال معنوی است که تشخیص آن به مشکل انجام می شود. به بهانه روز جهانی اوتیسم در این مطلب هر آنچه باید در مورد اوتیسم بدانید بیان می شود.

جنسیت و اوتیسم

آمار نشان می دهند که مردها و پسرها زیاد به اوتیسم مبتلا می شوند. گرچه میزان بروز اوتیسم در بین زن ها کمتر هست، ولی در صورت ابتلای زن ها یا دخترها به این اختلال شدت آن خیلی زیاد خواهد بود. البته محققان احتمال می دهند که اوتیسم در بین دختران در حالت های خفیف، تشخیص داده نشده باقی مانده هست. به هرحال زن ها در پنهان کردن علائم اختلال خود بهتر عمل می کنند.

دخترها قادرند فعالیت های اجتماعی را با تقلید دنبال کنند. آنها دیگر دختران را مشاهده می کنند و دقیقا از آنها تقلید می کنند، در حقیقت رفتارها و عملکردهای آنها را کپی می کنند. دخترها اغلب آگاه تر هستند و نیاز به تعامل های اجتماعی را زیاد احساس می کنند.معمولا دختران مبتلا به اوتیسم از لحاظ اجتماعی فعال تر هستند و اکثر آنها یک دوست خاص دارند.

یکی دیگر از دلایل تشخیص ندادن اوتیسم در دختران مهارت های کلامی آنهاست. دختران از لحاظ مهارت های کلامی نیرومند تر از پسران هستند، در نتیجه از لحاظ کلامی دختران نیرومند تر از پسران عمل می کنند. به علاوه در اجتماع نیز به تفاوت مهارت های کلامی دختران و پسران توجهی نمی شود.

اوتیسم در بزرگسالی

برخی بزرگسالان مبتلا به اوتیسم می توانند به تنهایی کار و زندگی کنند. اینکه یک بزرگسال مبتلا به اوتیسم می تواند به طور مستقل زندگی کند یا نه بستگی به شدت اختلال و توانایی فرد جهت برقراری ارتباط دارد. حداقل ۳۳ درصد از این بیماران می توانند تا حدی استقلال خود را حفظ کنند.

برخی بزرگسالان مبتلا به اوتیسم به کمک های زیادی نیاز دارند، به خاص کسانی که قادر به صحبت کردن نیستند. مواظبت های تمام وقت یا پاره وقت از طریق برنامه های درمانی متفاوت جهت این افراد ارائه می شود. از طرف دیگر بزرگسالان مبتلا به اوتیسم اغلب در تخصص های خود موفق هستند و قادرند به طور مستقل زندگی کنند، گر چه معمولا در برقراری ارتباط با دیگران دچار مسئله می شوند. این افراد معمولا دارای هوش میانگین و میانگین به بالا هستند.

تهیه و ترجمه : گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
اختصاصی سیمرغ

اوتیسم چیست و درمان آن ۲ آوریل روز جهانی اوتیسم

واژه های کلیدی: مهارت های کلامی | اختلالات ژنتیکی | بیماری اوتیسم | مبتلا شدن | کودکان | مشاهده | دختران | اوتیسم | ارتباط | اوتیسم

اوتیسم چیست و درمان آن ۲ آوریل روز جهانی اوتیسم